Final Four 2010: Ο χαμένος τελικός στο Παρίσι
Στο Παρίσι το 2010 ο Ολυμπιακός παρουσιάστηκε με ένα πανίσχυρο ρόστερ - Ζορίστηκε στον ημιτελικό με την Παρτιζάν, ενώ στον τελικό έχασε το τρόπαιο από τη Μπαρτσελόνα.
Ο Ολυμπιακός τη σεζόν 2009-10 διέθετε ενδεχομένως το πιο υψηλό μπάτζετ της ιστορίας του. Έπαιξε τρομερό μπάσκετ και όταν έβρισκε ρυθμό έδειχνε ασταμάτητος. Στο ρόστερ είχε προστεθεί ο σπουδαίος Λιθουανός σουτέρ Λίνας Κλέιζα, ο οποίος όχι μόνο βρέθηκε στην κορυφαία πεντάδα της σεζόν, αλλά ήταν και ο πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης. Αυτή όμως ήταν και η σεζόν της αγωνιστικής εκτόξευσης του Μίλος Τεόντοσιτς, ο οποίος έκανε πράματα και θάματα. Ο ιδιοφυής Σέρβος πλέι μέικερ εξελίχθηκε στον MVP της σεζόν στην Ευρωλίγκα και οδήγησε τους Πειραιώτες στο φάιναλ φορ του Παρισιού το 2010. Ήταν το έκτο ιστορικά για τους «ερυθρόλευκους».
Oι παίκτες του Παναγιώτη Γιαννάκη έφτασαν εκεί αποκλείοντας νωρίτερα την πολωνική Πρόκομ στα προημιτελικά. Στον ημιτελικό αντίπαλος ήταν η ομάδα-έκπληξη της σεζόν. Η Παρτιζάν, η οποία είχε ήδη κάνει υπέρβαση. Ο Ολυμπιακός νίκησε με την ψυχή στο στόμα τους μαχητικούς Σέρβους στην παράταση (67-67 κανονική διάρκεια, 80-83 το τελικό), με τον Τζος Τσίλντρες νωρίτερα να σώζει τους «ερυθρόλευκους» από το «έμφραγμα» του αποκλεισμού.
ΠΑΡΤΙΖΑΝ ΒΕΛΙΓΡΑΔΙΟΥ (Βουγιόσεβιτς): Ρόμπερτς 5, ΜακΚάλεμπ 21 (1), Κέτσμαν 11 (3), Μιλόσεβιτς, Ράσιτς 5 (1), Μίτροβιτς, Μπόζιτς 8 (2), Μάριτς 17, Βέσελι 13, Τζέκιτς, Βράνες
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ (Γιαννάκης): Παπαλουκάς 10, Πεν, Τσίλντρες 17, Βούιτσιτς, Βασιλόπουλος, Μπουρούσης 9 (1), Κλέιζα 19, Μαυροκεφαλίδης, Μπέβερλι, Τεόντοσιτς 17 (3), Σχορτσιανίτης 11
Στον τελικό ο Ολυμπιακός είχε ένα πρόβλημα. Ο Μίλος Τεόντοσιτς, ο μεγάλος MVP της σεζόν, αντιμετώπιζε στομαχικές διαταραχές και στο μεγάλο ματς δεν ήταν στην καλύτερη δυνατή κατάσταση. Η Μπαρτσελόνα ήταν ο μεγάλος αντίπαλος, η οποία νωρίτερα είχε αποκλείσει (64-54) την ΤΣΣΚΑ και έψαχνε... ρεβάνς για την ήττα του 1997.
Οι Καταλανοί είχαν σε τρομερή κατάσταση εκείνη τη σεζόν τον καταπληκτικό Χουάν Κάρλος Ναβάρο, ο οποίος μέτρησε 21 πόντους στον τελικό. Το μεγάλο όπλο των Ισπανών, όμως, ήταν η χημεία τους. Μπορεί σε ονόματα να υστερούσαν ελαφρώς των Πειραιωτών, αλλά ως σύνολο ήταν μία κλάση πάνω. Είχαν άριστες συνεργασίες, σε αντίθεση με τους Πειραιώτες, οι οποίοι ορισμένες φορές έδειχναν εγκλωβισμένοι και δίχως έμπνευση. Ο Θοδωρής Παπαλουκάς έκανε ό,τι μπορούσε, είχαν τις στιγμές τους οι Τζος Τσίλντρες και Λίνας Κλέιζα, αλλά στο τέλος η Μπαρτσελόνα έφτασε σχετικά άνετα στην κατάκτηση του τροπαίου με σκορ 86-68. Είχε σταθερά το προβάδισμα πάνω από τους 10 πόντους και ουσιαστικά δεν απειλήθηκε σε κανένα σημείο του αγώνα, Στις κερκίδες του γηπέδου βρέθηκαν περίπου 7.000 φίλοι του Ολυμπιακού, δημιουργώντας για ακόμη μία φορά ζεστή ατμόσφαιρα. Οι Αγγελόπουλοι αποχώρησαν απογοητευμένοι, αλλά η στιγμή τους θα ερχόταν στα δύο επόμενα φάιναλ φορ. Στην Πόλη και στο Λονδίνο.
ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ (Πασκουάλ): Μπαζίλε 6 (2), Τρίας, Ρούμπιο 9(1 τρίπ., 5 λ.), Λάκοβιτς, Ναβάρο 21(4 τρίπ., 5 ρ, 3 ασ.), Βάσκεθ 6, Ντονγκ 7, Μόρις 8 (1), Σάδα 7(1 τρίπ., 3 ασ.), Λόρμπεκ 8 (2), Μάικλ 14(1 τρίπ., 5 ρ., 3 κλ.), Γκριμάου
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ (Γιαννάκης): Παπαλουκάς 12(6/6 δίπ., 3 ασ.), Πεν, Τσίλντρες 15(3/5 τρίπ., 6ρ), Βούισιτς 2, Βασιλόπουλος, Μπουρούσης 9(1 τρίπ., 5 ρ.), Χαλπερίν, Κλέιζα 13(1 τρίπ., 4 λ.), Μαυροκεφαλίδης 1, Μπέβερλι, Τεόντοσιτς 10 (2 τρίπ., 3 ασ.), Σχορτσανίτης 6