Μια κακή ήττα και τίποτα περισσότερο

Αλλιώς περίμεναν οι φίλοι του Ολυμπιακού την πρεμιέρα της ομάδας τους στη φετινή Eυρωλίγκα. Μέχρι το τρίτο δεκάλεπτο του αγώνα με τη Ζαλγκίρις στο ΣΕΦ οι «ερυθρόλευκοι» το πήγαιναν καλά το έργο. Στην τελευταία περίοδο όμως τα θαλάσσωσαν. Έχασαν ένα σημαντικό προβάδισμα που είχαν χτίσει στο σκορ, τον Μάρτιν με τραυματισμό στα δάχτυλα, νωρίτερα τον Ζαν-Σαρλ με πρόβλημα στη γάμπα, ακολούθως κάποια κρίσιμα ριμπάουντ και σουτ και το κακό δεν ήθελε περισσότερα για να γίνει.

Δεν χρειάζονται απογοήτευση και γκρίνια. Κάτι τέτοιο συνιστά παραλογία άλλωστε, τη στιγμή που παίχτηκε η πρώτη αγωνιστική. Ασφαλώς ήταν μια ήττα από αυτές που χαρακτηρίζονται ως «κακές», και μάλιστα με τον τρόπο που ήρθε, αλλά μέχρι εκεί. Αν μετρήσει στο μέλλον, σε μια διοργάνωση 34 αγωνιστικών κανονικής περιόδου, όπου όλες οι ομάδες θα κάνουν… χαζές ήττες -γιατί είναι «νόμος» αυτό στον αθλητισμό, ακόμα και στον επαγγελματικό-, θα το δείξει η ιστορία. Παραμένει αμφίβολο, αν όχι απίθανο…

Και σε τελική ανάλυση, ακολουθώντας την αντίστροφη λογική κάποιων «ειδικών» που προβλέπουν καταστροφές και χίμαιρες για τον Ολυμπιακό κρίνοντας από την 1η αγωνιστική (!), δείτε πώς είχε ξεκινήσει η ομάδα του Πειραιά τις τρεις σεζόν που είχε αναδειχθεί πρωταθλήτρια Ευρώπης (1997, 2012, 2013):

• Ολυμπιακός - Άλμπα Βερολίνου 64-67 (19/9/1996)

• Μπιλμπάο - Ολυμπιακός 76-61 (21/10/2011)

• Ολυμπιακός - Κάχα Λαμποράλ 85-81 (11/10/2012)

Σε πρεμιέρες δηλαδή με μια απίθανη ήττα στο Φάληρο από την Άλμπα, μια συντριβή στο Μπιλμπάο και μια νίκη εντός έδρας με την ψυχή στο στόμα επί της Λαμποράλ, ο Θρύλος στην εξέλιξη των σεζόν σήκωσε τρεις Ευρωλίγκες! Γιατί να μην το ξανακάνει λοιπόν;

Πέρα από τις θεωρητικές κουβέντες όμως, το σημαντικό είναι πως η ομάδα τώρα χτίζεται για το μέλλον. Θα έχει βέβαια σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή της. Θα έχει σίγουρα και θέματα ρυθμού, αφού δεν υπάρχει πρωτάθλημα, ούτε Κύπελλο, ούτε καν… Σούπερ Καπ και οι παίκτες είναι υποχρεωμένοι να δουλεύουν μόνο για τις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις. Σε διαφορετική περίπτωση θα έμπαιναν πιο εύκολα στο ροτέισον και οι Λαρεντζάκης, Κόνιαρης, Νικολαΐδης, Ποκουσέφσκι και Χρηστίδης, οι οποίοι ήταν προχθές εκτός δωδεκάδας. Όμως για κάποιο λόγο έγινε η αποχώρηση των Πειραιωτών από τις εσωτερικές διοργανώσεις, αυτή την απόφαση πήραν και οφείλουν να την ακολουθήσουν μέχρι τέλους, γνωρίζοντας εξαρχής τις συνέπειες.

Εμπιστοσύνη στους παίκτες, στον προπονητή και στη διοίκηση χρειάζεται και όλα θα φτιάξουν. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας δουλεύει σκληρά με όλο το έμψυχο υλικό και άπαντες θα πάρουν τις ευκαιρίες τους. Το μοίρασμα του χρόνου στον αγώνα με τους Λιθουανούς δείχνει τις προθέσεις του έμπειρου κόουτς ως προς τη χρησιμοποίηση των αθλητών και τη διαχείριση των δυνάμεών τους. Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι έπαιξαν και οι δώδεκα, τα περισσότερα λεπτά συμμετοχής πήρε ο Σλούκας (25.57’’), τα λιγότερα ο Χαραλαμπόπουλος (5.15’’), που όμως ξεκίνησε στη βασική πεντάδα, ενώ όλοι οι υπόλοιποι αγωνίστηκαν από 10 έως 24 λεπτά.

Η προσπάθεια των «ερυθρολεύκων» να φτιάξουν την ομάδα που ονειρεύονται οι ίδιοι και ο κόσμος τους θα συνεχιστεί απρόσκοπτα. Και όσο υπάρχει στήριξη από τους πραγματικούς φίλους της ομάδας, ήττες όπως αυτή από τη Ζαλγκίρις θα ξεπερνιούνται εύκολα…