Ο Αυγενάκης, ο Βασιλακόπουλος και η κατρακύλα του μπάσκετ στην Ελλάδα
Λίγα λόγια για την πρωτοβουλία που προτίθεται να πάρει η Πολιτεία και τα λόγια του αέρα που ακούμε συνεχώς
Με τα λόγια δε χόρτασε ποτέ κανείς. Οπότε αυτοί που τα λένε, ίσως θα πρέπει να είναι έτοιμη προκειμένου να περάσουν και στις πράξεις.
Γιατί ξεκινάω έτσι απότομα το blog μου; Μα φυσικά για τις δηλώσεις του υφυπουργού Αθλητισμού, Λευτέρη Αυγενάκη:
Ολυμπιακός: Η συμβολή του… Βαλμπουενά
«Υπάρχουν διοικήσεις που έχουν «ξεχάσει» να ανανεωθούν διοικητικά. Σίγουρα θα αλλάξει το καθεστώς εκλογής και ο αριθμός θητειών. Είναι ένα ζήτημα που έχει μπει στο τραπέζι και όπως βλέπουμε γίνεται αποδεκτό από την αθλητική κοινότητα της χώρας».
Είναι νομίζω ξεκάθαρο ότι ο υφυπουργός «φωτογράφισε» με αυτές τις δηλώσεις τον πρόεδρο της ΕΟΚ, Γιώργο Βασιλακόπουλο. Ο άνθρωπος είναι στο «τιμόνι» της ομοσπονδίας δεκαετίες ολόκληρες όμως τον τελευταίο καιρό κάνει «μπαμ» ότι ήρθε η ώρα να αποχωρήσει. Το ιδανικό θα ήταν να το κάνει μόνος. Όμως δε δείχνει τέτοια διάθεση.
Από την άλλη πλευρά, η πολιτεία δεν έχει κανένα δικαίωμα να τον «ξηλώσει». Ένας πρόεδρος εκλέγεται και στην Ελλάδα το σύστημα που διοικεί το μπάσκετ είναι ικανό να δίνει ψήφους στον κ. Βασιλακόπουλο μέχρι το 2100. Δηλαδή και στην επόμενη ζωή του...
Η βούληση της κάθε κυβέρνησης για ριζικές αλλαγές θα πρέπει επιτέλους να φανεί στην πράξη. Τρόποι για να πιέσεις κάποιον υπάρχουν. Η προηγούμενη κυβέρνηση απέτυχε να φέρει ένα αξιοκρατικό σύστημα σε κάθε τομέα του αθλητισμού. Αντίθετα, έδειξε ότι πολεμούσε αποκλειστικά για τα συμφέροντά της και τελικά το πλήρωσε.
Ας επιστρέψουμε όμως στον πρόεδρο της ΕΟΚ. Έναν άνθρωπο που δείχνει να μην καταλαβαίνει τον ρόλο του. Τα φάουλ που έκανε τη χρονιά που διανύουμε διαδέχονταν το ένα το άλλο. Ας καταγράψουμε δύο -κατά τη γνώμη μου- σημαντικά που δείχνουν τη διάθεσή του να κοντράρει τον Ολυμπιακό μέχρι τα άκρα:
1. Όταν τον κάλεσε ο υφυπουργός της προηγούμενης κυβέρνησης στο τραπέζι για να συζητήσουν τα θέματα στο ελληνικό μπάσκετ δεν ανταποκρίθηκε ποτέ. Πήγαν όλοι, εκτός από τον κύριο υπαίτιο αυτής της κατάστασης.
2. Όταν ο Ντέιβιντ Μπλατ δημοσιοποίησε το σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει, δεν έβγαλε η ΕΟΚ ούτε μια ανακοίνωση. Αρκεί να αναφέρουμε ότι στο Gomelsky Cup υπήρχε μέχρι και πανό για τον κόουτς του Ολυμπιακού από τους Ρώσους οπαδούς, ενώ όλος ο μπασκετικός κόσμος του έστειλε μηνύματα συμπαράστασης. Στην ΕΟΚ ήταν απλά Δευτέρα και είχαν κλήρωση...
Όταν ένας πρόεδρος λειτουργεί τόσο εκδικητικά απέναντι σε μια ομάδα που τα τελευταία οκτώ χρόνια έχει φροντίσει εκείνη και μόνο εκείνη να ακουστεί το ελληνικό μπάσκετ σε όλο τον πλανήτη, είναι ξεκάθαρο ότι υπάρχει πρόβλημα.
Ο Ολυμπιακός δεν περιμένει από την Πολιτεία να το λύσει, ούτε να του κάνει κανένα χατίρι. Οι συναντήσεις προέδρων ομάδων με πολιτικούς αφορούν άλλους συλλόγους, όχι την ομάδα του Πειραιά.
Όλοι οι φίλοι του μπάσκετ όμως περιμένουν να παρθεί μια πρωτοβουλία ώστε το άθλημα να πάει μπροστά. Αυτό το ξέρει καλά ο κ. Αυγενάκης και ο κάθε υφυπουργός. Οπότε, λένε τις απόψεις τους επί τους θέματος μόνο και μόνο για να τις πουν και να φανεί ότι κάποιος ενδιαφέρεται. Και έπειτα, φροντίζουν να επιχορηγούν το πρωτάθλημα του ΕΣΑΚΕ το οποίο ξεκινάει σήμερα και μέχρι πριν λίγες μέρες οι αρμόδιοι έψαχναν να βρουν ποια ομάδα θα συμμετάσχει προκειμένου να αγωνιστούν σε αυτό 14 σύλλογοι. Κωμικοτραγικές καταστάσεις, δε νομίζετε;
Η Ελλάδα δεν χρειάζεται άλλα λόγια του αέρα. Τόσο σε επίπεδο κοινωνίας, όσο και στον αθλητισμό η πορεία της χώρας είναι σε μόνιμη κατρακύλα. Ο κόσμος επιτέλους θέλει να δει πράξεις και ανθρώπους που ενδιαφέρονται για το σύνολο και όχι επιλεκτικά.
Δε νομίζετε κι εσείς κύριε υφυπουργέ μου;