Νίκος Κόκκαλης: Θα μπορούσα να ήμουν στην Α1

Ένας από τους πιο υποτιμημένους παίκτες της γενιάς του (ίσως κι αδικημένος) ο Νίκος Κόκκαλης ηγείται της φετινής προσπάθειας του Διαγόρα Δρυοπιδέων να αφήσει το στίγμα του στην Α2. Στα 33 του πλέον, παίζει με την ίδια όρεξη που είχε όταν ήταν μικρός και γιατί όχι να αγωνιστεί επιτέλους στην Α1, και δη με τον Διαγόρα!

Ο Κόκκαλης άνοιξε την καρδιά του στο «ΦΩΣ» και μίλησε για τους στόχους της ομάδας και τον ίδιο.

• Το Σάββατο πετύχατε μια σημαντική νίκη στο Μεσολόγγι.

«Πράγματι, ήταν μια καλή νίκη για εμάς. Ήταν ένα σκληρό ματς, με τις δυο ομάδες κοντά στο σκορ. Θεωρώ ότι κάναμε ένα καλό παιχνίδι τουλάχιστον αμυντικά και στις κρίσιμες στιγμές είχαμε σωστές επιλογές στην επίθεση. Μπορέσαμε να περιορίσουμε τους Τζόρτζεβιτς και Πολίτη, με αποτέλεσμα να πάρουμε το «διπλό». Συνεχίζουμε…».

• Σε τι κατάσταση είναι ο Διαγόρας;

«Νομίζω ότι ανεβαίνουμε. Είχαμε δυο άσχημες ήττες, με Καρδίτσα και Ψυχικό, και πέσαμε λίγο ψυχολογικά. Μπορέσαμε ωστόσο να ανακάμψουμε. Έχουμε δύσκολο πρόγραμμα, τώρα μπροστά μας είναι το σπουδαίο παιχνίδι με τον Ιωνικό. Από τις ισχυρότερες ομάδες της κατηγορίας, κέρδισε το Σάββατο με 50 πόντους διαφορά. Θα έχει παιχνίδι και την Τετάρτη με τον Ηρακλή, όμως δεν στέκομαι σ΄ αυτό και ότι μπορεί να είναι κουρασμένος και τα σχετικά. Εάν κερδίσει άλλωστε, θα έρθει με σούπερ ψυχολογία. Είναι ένα ντέρμπι, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα έχουμε ένα πολύ καλό παιχνίδι».

• Τελικά ποιοι είναι οι στόχοι σας;

«Να μην κοροϊδευόμαστε, έχουμε πολύ καλό ρόστερ, ένα απ΄ τα καλύτερα της κατηγορίας. Θέλουμε να κάνουμε μια καλή πορεία και να είμαστε μέσα στην πρώτη πεντάδα. Όσο ψηλότερα, τόσο καλύτερα!».

• Υπάρχει πίεση; Πριν λίγο καιρό, ακουγόταν θέμα προπονητή.

«Όταν πας για κάτι καλό, πρέπει να έχεις πίεση. Μερικές φορές την δημιουργούμε κι εμείς οι ίδιοι. Το ρόστερ είναι τέτοιο που πρέπει να πρωταγωνιστήσεις. Ο πρόεδρος είναι φιλόδοξος, θέλει να νικάει. Έκανε υπέρβαση, έφερε σπουδαίους παίκτες».

• Σε σχέση με το Αιγάλεω, νιώθετε ριγμένοι όσον αφορά τη συμπαράσταση του κόσμου;

«Κοίτα, το Αιγάλεω είναι η πρώτη ομάδα της πόλης, λογικό είναι να έχει πολύ κόσμο στο πλευρό του. Ο Διαγόρας όπως ξέρετε είναι μια ομάδα που ναι μεν εδρεύει στο Αιγάλεω αλλά έχει ρίζες απ΄ την Κύθνο. Δεν έχει οπαδούς αλλά φίλους. Δεν νιώθουμε παράπονο, έρχεται αρκετός κόσμος να μας βλέπει, κι αρκετοί φίλοι του μπάσκετ».

• Για σένα τώρα, τι επιδιώκεις; Ικανοποιημένος στον Διαγόρα;

«Να δίνω το 100% σε κάθε αγώνα. Να προσπαθώ πάντα για το καλύτερο. Και να βοηθήσω για την επίτευξη των στόχων της ομάδας. Και φυσικά υγεία. Το καλοκαίρι προτεραιότητά μου ήταν να βρω ομάδα στην Αθήνα. Είχα μια πρώτη κουβέντα με τον Διαγόρα, δεν τα βρήκαμε, αλλά στη δεύτερη με έπεισαν και ήρθα εδώ. Πιστεύω ότι έπραξα καλά!».

• Όταν ξεκινούσες την καριέρα σου, στον Αμύντα, πολλοί έβλεπαν στο πρόσωπό σου έναν απ΄ τους μελλοντικούς αστέρες του ελληνικού μπάσκετ. Τι πιστεύεις ότι πήγε στραβά τελικά;

«Μεγάλη κουβέντα αυτή. Τι θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Το θέμα είναι και πως βλέπεις το ποτήρι, μισοάδειο ή μισογεμάτο. Δεν θα πω ψέματα, υπάρχει μια πικρία. Ίσως αν δούλευα λίγο περισσότερο, αν ήμουν τυχερότερος, αν είχα τους κατάλληλους ανθρώπους δίπλα μου. Μερικές φορές και η πιο μικρή λεπτομέρεια κάνει τη διαφορά. Πάντως, νιώθω καλά με όσα έχω πετύχει. Πιστεύω ότι κάτι πρόσφερα κι εγώ. Θα ήθελα να έχω δοκιμάσει στην Α1, θα μπορούσα να είμαι σε μια ομάδα από τη μέση και κάτω. Όμως εδώ ανοίγει κι άλλο κεφάλαιο, με τους πολλούς ξένους. Γι΄ αυτό και αρκετοί αποφάσισαν να μείνουν στην Α2 και να είναι πρωταγωνιστές. Τώρα πια μάλλον είμαι μεγάλος για την Α1».

• Κλείνοντας, ποια η καλύτερη και ποια η χειρότερη στιγμή της καριέρας σου;

«Η καλύτερη η άνοδος με τον Πανιώνιο στην Α2. Ήταν μια δύσκολη χρονιά για τον σύλλογο και με τις συνθήκες που υπήρχαν, η άνοδος ήταν υπέρβαση. Η χειρότερη την ίδια σεζόν όταν έχασα δυο βολές στον Αμύντα και χάσαμε. Ευτυχώς δεν μας στοίχισε εκείνη η ήττα!».