Παναγιώτης Φασούλας στο «ΦΩΣ»: «Το μπάσκετ δεν θα γυρίσει την πλάτη στο... μπάσκετ»

Ο Παναγιώτης Φασούλας μίλησε για όλα στο «ΦΩΣ» - Για τις εκλογές της ΕΟΚ, τον Βασιλακόπουλο, τα σχέδια του για το ελληνικό μπάσκετ, τον Ρικ Πιτίνο, τις σχέσεις του με την ΚΑΕ Ολυμπιακός και τους Αγγελόπουλους, καθώς και για την κόρη του, Μαριέλλα.

Παναγιώτης Φασούλας στο «ΦΩΣ»: «Το μπάσκετ δεν θα γυρίσει την πλάτη στο... μπάσκετ»

Ο Παναγιώτης Φασούλας με την παράταξή του «Πρώτα το μπάσκετ» διεκδικεί την προεδρία της ΕΟΚ και είναι αποφασισμένος να αλλάξει τα κακώς κείμενα στο ελληνικό μπάσκετ. Το «ΦΩΣ» είχε μια εφ’ όλης της ύλης κουβέντα μαζί του.

Πού σας βρίσκουμε;

Ξαναρχίσαμε τις επαφές με τα σωματεία σε όλη την Ελλάδα, ώστε να κατανοήσουμε το κλίμα και να δούμε γενικότερα σε τι φάση βρισκόμαστε με τα δεδομένα που προέκυψαν μετά τις τελευταίες εξελίξεις. Θέλουμε να δούμε από πρώτο χέρι τι άποψη έχουν για τις εκλογές που είναι να γίνουν τέλη Μαΐου στο «Κάραβελ». Η διαδικασία που θέλουν από την ομοσπονδία να ακολουθηθεί είναι η «ντροπή της δημοκρατίας». Εάν η «δημοκρατία» κοστίζει μίνιμουμ 500 ευρώ σε κάποιον να έρθει στην Αθήνα και να μείνει εδώ και μια εργάσιμη μέρα, δεν θα έχουμε απαρτία προφανώς και θα είναι λίγα τα σωματεία που θα εκπροσωπηθούν. Πώς να έρθουν από Αλεξανδρούπολη, Κοζάνη, Σάμο, Χίο, Κρήτη; Δεν θα έχει επιτυχία το σύστημα. Γι’ αυτό και προτείνουμε την ηλεκτρονική διαδικασία, αφού πρώτα σιγουρέψουμε την ταυτοπροσωπία, να ξέρουμε δηλαδή ότι αυτός που ψηφίζει είναι πραγματικά ο ίδιος που ψηφίζει. Και να γίνει η διαδικασία στις Ενώσεις, στα γραφεία των Ενώσεων σε κάθε νομό.

Ο Βασιλακόπουλος θέλει να μαζέψει 500 άτομα στο «Κάραβελ». Ακόμη και να επιτρέπονται οι μετακινήσεις τότε, δεν θα μπορούν να συγκεντρωθούν τόσα άτομα, 512 σωματεία, σε έναν κλειστό χώρο. Είναι αδιανόητο και φανερό γιατί το κάνει αυτό η ομοσπονδία. Τέλος πάντων, ας γίνει όπως να ‘ναι, αρκεί να μην έχουμε διαβλητότητα της ψηφοφορίας. Να ξέρουμε ποιος θα ψηφίζει από τον καναπέ και ποιος θα βρίσκεται πίσω από τους κωδικούς. Περιμένουμε. Η ομοσπονδία θέλει φυσική παρουσία, το κράτος ηλεκτρονικά.

Με το Πρωτοδικείο τι έγινε; Δικαιώθηκε η πλευρά Βασιλακόπουλου.

Δεν δικαιώθηκε κανένας. Όλοι ξέρουμε πώς έγινε αυτή η διοίκηση. Προσέφυγε ένας δικηγόρος από άλλη παράταξη για το αν πρέπει να είναι στη διοίκηση οι Βασιλακόπουλος και Γολέμης. Προφανώς δεν είναι αποδεκτή αυτή η λύση. Για εμάς το ζητούμενο είναι να γίνουν εκλογές, όχι ποιος θα διοικήσει από το Πρωτοδικείο. Η προσωρινή διοίκηση υπό τον Φάνη (Χριστοδούλου) θα μπορούσε να τρέξει τις διαδικασίες, αλλά δεν έχει ισχύ τυπικά. Για πρώτη φορά, βλέπετε, εμφανίστηκαν και εκπρόσωποι των ΚΑΕ στο ΔΣ της ΕΟΚ. Ψήφισαν υπέρ της μίας ή της άλλης πλευράς, είχαν ουσιαστικό ρόλο. Λίγο μετά αφού είχαν υπογράψει να πάρουν 14 εκατομμύρια για τέσσερα χρόνια από την ΕΡΤ, ως έμμεση επιχορήγηση για την Α1.

Θέλουμε σίγουρα ένα πολύ καλό και αξιόπιστο πρωτάθλημα. Δεν ακούσαμε όμως κουβέντα για το ερασιτεχνικό μπάσκετ. Η Α1 προσπαθεί να βελτιώσει το προϊόν και θέλουμε να είναι αξιόπιστο, αλλά το σημαντικότερο τώρα είναι να αρχίσουν οι προπονήσεις στις ομάδες των μικρότερων κατηγοριών και να ανοίξουν πάλι οι ακαδημίες. Έχουμε 900 και πλέον σωματεία σε όλη τη χώρα, χιλιάδες αθλητές, και τα έξοδα των συλλόγων τρέχουν. Τα παιδιά πρέπει να επιστρέψουν στα γήπεδα μετά από ενάμιση χρόνο. Είναι χρέος της πολιτείας να στηρίξει τον ερασιτεχνικό αθλητισμό, όπως γίνεται σε όλη την Ευρώπη. Το κοινωνικό κράτος αυτόν τον προσανατολισμό πρέπει να έχει. Μιλάμε για ένα κοινωνικό αγαθό.

Πολλοί, πάντως, κατηγορούν και τις τρεις παρατάξεις ότι έχουν αφήσει το μπάσκετ στη μοίρα του και ασχολούνται μόνο με τις εκλογές.

Εμείς προσωπικά είμαστε μια παράταξη τώρα. Δεν διοικούμε. Ξέρουμε ότι το μπάσκετ είναι βυθισμένο στο σκοτάδι. Είμαστε η μόνη ομοσπονδία που δεν έχει κάνει εκλογές έως τώρα. Δεν φταίω εγώ γι’ αυτό. Αλλά τι να κάνουμε, δυστυχώς υπεύθυνος υπάρχει. Αυτός που άφησε τη διοίκηση της ΕΟΚ να λήξει η θητεία της και να οδηγηθεί σε διοίκηση Πρωτοδικείου. Δεν είμαι εγώ αυτός. Είναι αυτός που στις 22 Γενάρη, αντί να κάνει ασφαλιστικά μέτρα και να κρατήσει ανοιχτό το μητρώο, ώστε να μπορούν να γραφτούν όλο και περισσότερα σωματεία, δεν έκανε τίποτα και περίμενε τη λήξη της θητείας για να τρέξει στα δικαστήρια για ασφαλιστικά μέτρα. Ο κόσμος δεν μπορεί να ξέρει τέτοιες λεπτομέρειες. Όσο υπεύθυνος είμαι εγώ τόσο είναι και ο πρόεδρος ενός επαρχιακού σωματείου. Καμία ευθύνη. Εμείς θέλουμε εκλογές, να τελειώσουμε με όλο αυτό.

Τι σας προέτρεψε να διεκδικήσετε την προεδρία της ΕΟΚ;

Να αποκτήσει ο χώρος πλήρη διαφάνεια, να έχουμε δημοκρατικές διαδικασίες, πλήρη έλεγχο των πάντων. Είδαμε όλους τους φορείς, την εκκλησία, τους εστιάτορες, τους εμπόρους, να καταθέτουν κοινωνικά πρωτόκολλα για να συνεργαστούν με τους λοιμωξιολόγους και από την άλλη την ομοσπονδία να κλειδώνει τα πάντα. Δεν προσπάθησε να αλλάξει την κατάσταση. Αδιαφόρησε για τα μικρά σωματεία, για τα παιδιά που τους βοηθάει ψυχολογικά ο αθλητισμός.

Θα μπορούσαν τουλάχιστον οι αθλητές των εθνικών ομάδων όλων των ηλικιών να προπονούνται σε «φούσκες». Είδαμε την Εθνική γυναικών να πηγαίνει στη Σλοβενία και να μην τη συνοδεύει κανένας παράγοντας. Η τηλεόραση άφαντη. Αδιαφορία πλήρης. Μόνο ενδιαφέρονται πώς με διάφορα τεχνάσματα να παραμείνουν στην ομοσπονδία, πώς να φέρνουν τον άλλον σε δύσκολη θέση, και χωρίς ουσιαστικό λόγο, αφού δεν πρόκειται να συνεχίσουν.

Σας κατηγορούν ότι τόσα χρόνια ήσασταν στην ομοσπονδία, αλλά δεν κάνατε τίποτα.

Ένας σύμβουλος ήμουν. Οι σύμβουλοι συμβουλεύουν, δεν διοικούν. Δεν είχα διοικητική θέση. Δεν μπορούσα να πάρω αποφάσεις. Έδινα τις συμβουλές μου, και είτε τις ακολουθούσαν είτε όχι. Παραδείγματος χάριν, μια τελευταία μου συμβουλή ήταν το 2016 να πάρουμε προπονητή στην Εθνική τον Γιαννάκη, αλλά δεν εισακούστηκα. Πώς να σηκώσω επανάσταση, όταν στις προηγούμενες εκλογές ψήφιζαν ο καθένας 30-40 φορές; Ακόμη και ο Μάικλ Τζόρνταν να κατέβαινε, δεν θα μπορούσε να κερδίσει. Εμένα δεν μου είχε γίνει καν πρόταση να είμαι υποψήφιος.

Έχετε γυρίσει όλη την Ελλάδα. Τι συμπεράσματα έχετε βγάλει;

Έχω κάνει την εξής παραδοχή: οι άνθρωποι του μπάσκετ πρέπει να είναι πάνω από πολιτικές και σωματειακές καταβολές, να κυριαρχήσει πάλι το μπάσκετ. Πρέπει να στραφούμε ξανά στις μικρές ομάδες, τις ομάδες των γειτονιών. Όλοι οι μεγάλοι παίκτες βγήκαν από μικρές ομάδες. Κανείς από μεγάλη. Οι μεγάλες ομάδες μόνο κάνουν παιδομάζωμα κάθε καλοκαίρι και αυτό πρέπει να το περιορίσουμε.

Θα φέρω εδώ ένα παράδειγμα. Είχα επισκεφθεί αυτόν τον καιρό τον Αρίωνα Παγκρατίου. Ο άνθρωπος εκεί που είναι παράγοντας μού έδειξε με καμάρι μια φωτογραφία της παιδικής ομάδας του ‘78. Μου λέει τη θυμάσαι; Ομολογώ πως όχι. Και μου λέει ότι είχε κερδίσει τότε τον ΠΑΟΚ που είχε πάρει το Πανελλήνιο παίδων. Αυτά δεν γίνονται πια. Πρέπει να κρατήσουμε τη φλόγα σε τέτοια σωματεία που έχουν να συναγωνιστούν ομάδες όπως ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός, ο Μίλων, ο Πανιώνιος, το Παγκράτι. Να μπορούν να ονειρεύονται οι μικρές ομάδες, όπως ο Αρίων τότε. Η Ιστορία των συλλόγων γράφεται με τέτοιες στιγμές. Πρέπει να δίνουμε ευκαιρίες σε αυτούς τους συλλόγους να μπορούν να πιστέψουν ότι είναι ικανοί να κερδίσουν και τους πιο μεγάλους και στα παιδιά να νιώθουν χαρούμενα να παίζουν σε τέτοιες ομάδες.

Η γνώμη σας για τον ΕΣΑΚΕ;

Θέλουμε η Α1 να είναι αξιόπιστη, όμορφη και ανταγωνιστική. Θέλουμε καλύτερη διαιτησία. Δεν θέλουμε όμως να ρίξουμε τα κιγκλιδώματα και να τα γκρεμίσουμε όλα. Εμείς λέμε τι θέλουμε να κάνουμε και με ποιον τρόπο. Όπως με την ψηφιοποίηση που υπάρχει σε όλες τις ομοσπονδίες της Ευρώπης κι εδώ στο βόλεϊ. Κι όχι απλά για να γλιτώσουμε τους παράγοντες από τη γραφειοκρατία. Να υπάρχει ένα όριο μεταγραφών στις μεγάλες ομάδες, ώστε να κρατήσουμε τα παιδιά στις μικρές ομάδες. Να επαναφέρουμε τους προπονητές του αναπτυξιακού και να γυρίζουν τα γήπεδα όλης της χώρας, ώστε να σταματήσουν τα παιδομαζώματα.

Κεφάλαιο «διαιτησία». Πώς τη φαντάζεστε;

Η διαιτησία είναι ένα πάρα πολύ σοβαρό ζήτημα. Είδαμε στη ΦΙΜΠΑ να υπάρχει μόνο ένας Έλληνας διαιτητής. Κι όχι επειδή δεν έχουμε καλούς διαιτητές, αλλά λόγω της αναξιοπιστίας και του τρόπου λειτουργίας μας. Πώς να ασχοληθεί ένας νέος διαιτητής, άμα ξέρει ότι για να γίνει διεθνής πρέπει να φτάσει 40 χρόνων; Εμείς πιστεύουμε στην αξιολόγηση. Ένας ταλαντούχος διαιτητής να μπορεί να παίξει 20 χρόνων στην Α1, στα 25 του να είναι διεθνής. Να κάνουμε τους διαιτητές να παίζουν για τον εαυτό τους. Να προβιβάζονται, να μένουν κατηγορία, να υποβιβάζονται. Επιμένω, να παίζουν για τον εαυτό τους κι όχι για κάποια συμφέροντα ή να ικανοποιούν κάποιους ανθρώπους για να συνεχίζουν να παίζουν.

Επικεφαλής θα είναι μια τριάδα διεθνών διαιτητών, αναγνωρισμένης αξίας και εντιμότητας. Και θα αμείβονται. Η διαιτησία είναι μια πολύ σοβαρή δουλειά. Κρίνει καριέρες παικτών, προπονητών, πορείες συλλόγων, επενδύσεις παραγόντων. Είναι πολύ σημαντική δουλειά να ορίζεις διαιτητές που θα κρίνονται κάθε αγωνιστική.

Θα υπάρχει και αντίστοιχο σώμα παρατηρητών. Με διαφάνεια θα αξιολογούμε ποιοι θα είναι αυτοί που θα παρατηρούν και θα βαθμολογούν. Βαθμολογία θα δίνουν και οι προπονητές, χωρίς φυσικά να έχει προηγηθεί συνεννόηση με τις διοικήσεις. Όσο γίνεται πιο γρήγορα με το τέλος του ματς. Οι παρατηρήσεις θα είναι φανερές στις ομάδες. Έτσι θα ξεχωρίζουν οι πραγματικά καλοί διαιτητές από τους μέτριους. Με διαφάνεια. Οι ποινές θα είναι φανερές και αιτιολογημένες.

Με την Α2 ανδρών και την Α1 γυναικών τι θα κάνετε;

Η Α2 είναι στο μυαλό μας ως το κορυφαίο πρωτάθλημα της ομοσπονδίας, η βιτρίνα. Το καθαρά ελληνικό πρωτάθλημα. Οραματιζόμαστε μια λίγκα μέσα στην ομοσπονδία. Με παραγωγή στελεχών μπασκετικών που θα τρέχουν την Α2. Πρέπει να δούμε το παράδειγμα της Β’ Εθνικής στο ποδόσφαιρο. Βαρέθηκαν να ακούν και να λέγονται Β’ και άλλαξαν το όνομά τους σε Σούπερ Λιγκ 2. Εξασφάλισαν χορηγίες, πήγαν στην τηλεόραση, πήραν χρήμα από την ΕΡΤ. Αυτό πρέπει να γίνει και με την Α2. Να βρει χορηγούς. Μπορεί να μην είναι επαγγελματική αλλά ούτε και ερασιτεχνική. Είναι ημιεπαγγελματική, μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας.

Τα ίδια ισχύουν και για την Α1 γυναικών. Σημαντικό ρόλο πρέπει να παίξει και η τηλεόραση. Η κρατική συχνότητα δεν είναι για να κάνει μεγάλες παραγωγές, είναι για να επιμορφώνει τους Έλληνες. Γι’ αυτό και δεν κάνει «Big Brother», «Voice» και «Survivor».

H κρατική τηλεόραση δεν είναι για να ανταγωνίζεται τα ιδιωτικά κανάλια. Είναι για να προβάλλει τον ερασιτεχνικό αθλητισμό κι όλα τα αθλήματα. Είναι για να δείχνει δημοτική μουσική, κλασική, ντοκιμαντέρ ιστορικά, ενημερωτικές εκπομπές.

Είναι χρέος της πολιτείας να βοηθάει τον ερασιτεχνικό αθλητισμό. Έχει τεράστια ιδεολογική βάση, όχι δεξιά και αριστερή, αλλά ως κοινωνικό αγαθό. Και το χρήμα δεν το θέλουμε για να το αποταμιεύουμε ή να το μοιράζουμε στις ομάδες, αλλά για την ανάπτυξη του μπάσκετ και την ελάφρυνση των ερασιτεχνικών σωματείων που βλέπουν κάθε χρόνο να αυξάνονται τα έξοδά τους.

H κόρη σας, η Μαριέλλα, έπαιξε ρόλο στο να ενδιαφέρεστε τόσο για το γυναικείο;

Σίγουρα, δεν το αρνούμαι. Ασχολούμαι με τον χώρο πολλά χρόνια, από τότε που ξεκίνησε το μπάσκετ. Το γυναικείο μπάσκετ ταιριάζει στην Ελληνίδα, έχει τα χαρακτηριστικά που ταιριάζουν σε μια γυναίκα. Κι ας ακούμε ότι χαλάει το σώμα και διάφορα τέτοια. Το άθλημα έχει φτιάξει τις ζωές εκατοντάδων γυναικών και μάλιστα αβοήθητων. Αυξάνει παράλληλα τον πληθυσμό που παίζει μπάσκετ. Πότε, άλλωστε, έγινε μεγάλο το μπάσκετ; Το ‘87 ασχολούνταν 20.000 άτομα στην Ελλάδα με το μπάσκετ και μετά ένα εκατομμύριο. Τότε χτίστηκαν γήπεδα, έγιναν υποδομές, τότε ασχολήθηκε η πολιτεία. Εάν δεν έχεις δύναμη, γιατί να ασχοληθεί κανείς μαζί σου;

Θέλουμε να μεγαλώσει ο αριθμός των ανθρώπων που ασχολούνται με το μπάσκετ και να δώσουμε διέξοδο. Να δείξουμε στους γονείς τι κερδίζει από το μπάσκετ ένα παιδί. Είτε παίζει σε υψηλό επίπεδο είτε σε χαμηλό. Πρέπει να φέρουμε κοντά στα παιδιά μεγάλους αθλητές, όπως οι Σπανούλης, Διαμαντίδης και Πρίντεζης, και να μιλήσουν επίσης με τους γονείς τους.

Θέλουμε να διοργανώσουμε και ένα δικό μας Κύπελλο, με ομάδες από την Α2 και κάτω. Βλέπουμε τι γίνεται με το κανονικό, με τις κόντρες των ομάδων για τα γήπεδα, για το αν θα έχουμε φιλάθλους, μαθητές ή όχι. Και καταλήγουμε στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη ή στην Κρήτη, καθώς καμία άλλη πόλη δεν θέλει τέτοιους αγώνες.

Εμείς θέλουμε να πάμε σε μέρη όπως η Φλώρινα, η Κομοτηνή, η Ζάκυνθος, μέρη που δεν παίρνουν μεγάλες διοργανώσεις, και να πραγματοποιήσουμε ταυτόχρονα σεμινάρια διαιτητών και προπονητών. Να γίνει και πάλι το μπάσκετ εξωστρεφές. Οι τελικές φάσεις των Πανελληνίων Πρωταθλημάτων μικρών ηλικιών γίνονται σε επαρχιακές πόλεις, αλλά ελάχιστα απασχολούν τις τοπικές κοινωνίες. Ο δήμαρχος αναλαμβάνει τα έξοδα, πάει και παραδίδει μια πλακέτα, στις ταβέρνες πάνε οι γονείς των αθλητών και έως εκεί. Εμείς θέλουμε να γίνονται κι άλλες εκδηλώσεις, όπως 3x3, να βρίσκονται μεγάλοι αθλητές και να επιμορφώνονται γονείς και παιδιά.

Η Μαριέλλα πλέον πρωταγωνίστρια της Εθνικής γυναικών. Υπερήφανος;

Ασφαλώς! Κάνει αυτό που της αρέσει και κερδίζει μόνη της πράγματα. Πράγματα που δεν θα μπορούσε εκτός μπάσκετ. Μέσα από το μπάσκετ τελείωσε το Βάντερμπιλτ. Και διάβαζε μάλιστα, δεν ήταν κακή μαθήτρια. Έχουμε πλέον πάρα πολλές αθλήτριες που κερδίζουν υποτροφίες σε πανεπιστήμια της Αμερικής. Κάνουν μετά καριέρες επαγγελματικές, είτε μέσα είτε έξω από το μπάσκετ, κάνουν οικογένειες. Η Παυλοπούλου πήγε στο Ουάσινγκτον Στέιτ, είχε προσφορές για δουλειές να μείνει στην Αμερική, αλλά, επειδή αγαπάει πολύ το μπάσκετ, γύρισε στην Ελλάδα, έπαιξε στον Ολυμπιακό και τώρα είναι στη Ρουμανία. Η κόρη του Μποσγανά θα πάει στο Στάνφορντ, που όλοι ξέρουμε ποιο είναι. Πρόσφατα ένα παιδί από τη Θεσσαλονίκη πήρε υποτροφία για το Γέιλ, ως νικητής της Ολυμπιάδας Επιστημών. Το έγραψαν οι εφημερίδες. Αυτά τα παραδείγματα πρέπει να δείχνουμε στους γονείς. Δεν θα γίνουν όλα τα παιδιά Μέσι, Ρονάλντο, Διαμαντίδης, Παπαλουκάς, Σπανούλης, Πρίντεζης, Καλάθης, ούτε θα βγάλουν λεφτά, αλλά πρέπει να καταλάβουν οι γονείς πόσα άλλα πράγματα μπορούν να κερδίσουν από τον αθλητισμό τα παιδιά.

Πίσω στις εκλογές. Ένα σχόλιο για τους άλλους υποψηφίους;

Δεν θέλω να κάνω κανένα σχόλιο. Δεν έχω λόγο και δεν έχω να πω κάτι. Εμείς έχουμε καταθέσει ένα μπασκετικό πρόγραμμα που δεν έχει αλλάξει καθόλου από την πρώτη μέρα. Από την άλλη βλέπω καθημερινά να μας αντιγράφουν. Ξαφνικά ασχολήθηκαν με το γυναικείο, με την ψηφιοποίηση. Και αυτά επιδερμικά…

Ο Βασιλακόπουλος προσέφερε πολλά στο μπάσκετ. Εντέλει αδίκησε τον εαυτό του;

Δεν με απασχολεί εάν αδίκησε τον εαυτό του. Με απασχολεί που μετά από 40 χρόνια δεν βρήκε την κατάλληλη διάδοχη κατάσταση. Δεν ψήφισα εγώ τον νόμο τον ηλικιακό, μάλιστα ήμουν αντίθετος σε τέτοιους ηλικιακούς αποκλεισμούς. Δεν ξέρω εάν αδίκησε τον εαυτό του. Αυτό που ξέρω είναι ότι ένας άνθρωπος που λειτουργεί με πείσμα και γινάτι δεν κάνει καλό στον εαυτό του. Εάν ήταν υποψήφιος, θα το έβρισκα θεμιτό, θα ήθελε να κερδίσει τις εκλογές. Δεν είναι όμως. Κι ένας άνθρωπος που μετά από 40 χρόνια στο μπάσκετ υποδεικνύει αυτήν την υποψηφιότητα, μάλλον θα πρέπει να κοιταχτεί στον καθρέφτη για το τι ακριβώς στελέχη παρήγαγε η ομοσπονδία όλα αυτά τα χρόνια. Όχι ότι απαξιώνω τον συγκεκριμένο άνθρωπο, αλλά… Τελικά μόνο εμείς είμαστε οι επικίνδυνοι, όσοι παίξαμε μπάσκετ;

Για τον Ολυμπιακό τι βλέπετε; Θα επιστρέψει στην Α1;

Να τελειώσει πρώτα η Α2, να δούμε αν θα ανέβει. Η Α1 χρειάζεται τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό, τον ΠΑΟΚ και τον Άρη. Πιστεύω ότι το περιβάλλον στην Α1 του χρόνου θα είναι το κατάλληλο. Την απόφαση, βέβαια, περί επιστροφής θα την πάρει ο Ολυμπιακός. Μάλλον έχουν αποφασίσει ότι θέλουν να ανέβουν με αγωνιστικές διαδικασίες. Ελπίζω να τα καταφέρει. Είμαι βέβαιος ότι το επόμενο πρωτάθλημα θα είναι πιο συναρπαστικό, χωρίς διαμαρτυρίες από τις ομάδες.

Επειδή ρωτάνε αρκετοί. Η σχέση σας με την ΚΑΕ και τους Αγγελόπουλους;

Μια χαρά σχέσεις έχω, όπως με όλα τα σωματεία. Δεν θεωρώ ότι υπάρχει λόγος να βγει η ΚΑΕ και να με στηρίξει δημόσια. Εγώ ο ίδιος δεν θα επιζητούσα δημόσια στήριξη από κάποιο σωματείο.

Ας θυμίσω εδώ ότι αυτή η εκλογική διαδικασία ξεκίνησε συκοφαντώντας με ότι λειτουργώ ως πέμπτη φάλαγγα του Ολυμπιακού. Μετά, βέβαια, καταρρίφθηκε αυτό, γιατί έχουμε 25 ανθρώπους απ’ όλα τα σωματεία. Ύστερα έγινε… ΠΑΟΚ – Ολυμπιακός, με συνθήματα στους τοίχους. Κοιτάξτε, εγώ είμαι άνθρωπος που με πρότεινε ο Ερασιτέχνης Ολυμπιακός. Δεν το αρνούμαι και με μεγάλη μου υπερηφάνεια. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι στα 57 μου αποφάσισα να γίνω πέμπτη φάλαγγα κάποιου και να παρασύρω άλλους 25 ανθρώπους σε αυτήν τη διαδικασία. Για να εξηγούμαστε. Η αλήθεια λυτρώνει. Αν έλεγα πως κατέβαινα ως υποψήφιος με την «Πέρα Παναγιά», θα ήταν μια υποκρισία και θα έπρεπε να δικαιολογούμαι συνέχεια. Εγώ είμαι με πολλή καθαρότητα, όλοι ξέρουν με ποιο σωματείο κατεβαίνω. Είμαι υπερήφανος για την ιστορία μου, τόσο με τον ΠΑΟΚ όσο και με τον Ολυμπιακό. Και θα είμαι ακόμη πιο υπερήφανος όταν το μπάσκετ εκτοξευτεί εκεί όπου πιστεύω ότι θα εκτοξευτεί μετά τις εκλογές.

Κεφάλαιο «Εθνική». Εφόσον βγείτε, με τον Πιτίνο τι θα κάνετε;

Κατ’ αρχάς δεν έχω ιδέα εάν ο άνθρωπος έχει συμβόλαιο με την ομοσπονδία ή όχι. Ενδεχομένως να έχουν ξεκινήσει προπονήσεις στην Εθνική όταν βγούμε. Ειλικρινά δεν έχω εικόνα ποιοι είναι οι προπονητές, ποιοι βλέπουν παίκτες και όλα τα σχετικά. Στην προετοιμασία θα δούμε ποιος είναι ο προπονητής της Εθνικής. Δεν φταίμε εμείς που πήγαν οι εκλογές τέλη Μαΐου. Και πώς να αλλάξεις προπονητή έναν μήνα πριν από το προολυμπιακό; Είναι ανώριμο. Προσωπικά, ο Πιτίνο δεν ήταν κακή επιλογή για την Εθνική, αλλά οι αδιαφανείς χειρισμοί της ομοσπονδίας έκαναν την κατάσταση αναξιόπιστη.

Κλείνοντας, είστε αισιόδοξος για το αποτέλεσμα των εκλογών; Ποιο το μήνυμά σας στις ομάδες;

Δεν είμαι αισιόδοξος, είμαι 100% βέβαιος και το πιστεύω ότι θα κερδίσουμε. Δεν μπορεί το μπάσκετ να γυρίσει την πλάτη στο μπάσκετ. Εμείς είμαστε μπασκετικοί. Το πρόγραμμά μας είναι άρτιο και έχει… πυροβοληθεί από εκείνους που δεν θέλουν αλλαγές. Εμείς δεν περιμένουμε ούτε ΕΣΠΑ ούτε νομοθετικές ρυθμίσεις. Θέλουμε να ξανάρθουν στον χώρο η αξιοπιστία, η αξιοκρατία και η επαφή με τα σωματεία. Δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα, ούτε πρόγραμμα εκατό ημερών ούτε να κριθούμε την άλλη τετραετία. Εμείς θα κριθούμε από το πρώτο εξάμηνο. Και θα κρινόμαστε θετικά γιατί θα έχουν αλλάξει τελείως η διάθεση και ο τρόπος που θα βλέπουν το μπάσκετ τόσο οι απέξω όσο και οι από μέσα. Δεν υπάρχει τίποτε άλλο στο μυαλό μας, παρά μόνο η εκτόξευση του μπάσκετ σε όλα τα επίπεδα, από τις τοπικές κατηγορίες μέχρι τη διαιτησία και μέχρι το υψηλότερο επίπεδο. Και, το κυριότερο, να ξαναφέρουμε τα παιδιά στα γήπεδα μετά από τόσο καιρό μακριά.