Πρωτέας Βούλας για ΕΟΚ: «Είναι απόφαση-έκτρωμα»

Η τοποθέτηση της ομάδας του Πρωτέα Βούλας έχει ως εξής: «Όταν ζήτησε η ΕΟΚ από τα σωματεία να εκφράσουν την άποψή τους για τον τρόπο κατάληξης των πρωταθλημάτων μετά την αναγκαστική και απρόβλεπτη διακοπή τους λόγω κορονοϊού, ο ΑΕΟ Πρωτέας Βούλας σε επιστολή του προς την ΕΟΚ πρότεινε είτε να θεωρηθούν τα πρωταθλήματα ως μη γενόμενα ή να επικυρωθεί η βαθμολογία κατά τη στιγμή της διακοπής. Τονίζαμε παράλληλα ότι, επειδή η όποια απόφαση θα αδικούσε κάποιους, η απόφαση είναι αποκλειστικά αρμοδιότητα της ΕΟΚ και ότι εμείς σαν σύλλογος θα αποδεχόμασταν την όποια απόφαση στην οποία κατέληγαν. Δεν προσφέραμε άποψη περί αναδιάρθρωσης των πρωταθλημάτων, γιατί απλά δεν μας ζητήθηκε.

Βέβαια ούτε ο πιο ευφάνταστος δεν θα μπορούσε να προβλέψει την απόφαση έκτρωμα για την αναδιάρθρωση κατηγοριών στο μπάσκετ γυναικών, στην οποία κατέληξε η Επιτροπή Πρωταθλήματος και στην οποία συμφώνησε το ΔΣ της Ομοσπονδίας. Προφανής σκοπός της απόφασης αυτής δεν είναι το σωστό για το μπάσκετ, αλλά κυρίως η προσπάθεια να μη “στενοχωρηθεί” κανείς.

Την εποχή αυτή όμως η Ομοσπονδία έπρεπε να λάβει υπόψη πρώτιστα τη σημερινή κατάσταση όπως αυτή διαμορφώνεται και όχι την ικανοποίηση των πάντων. Έπρεπε να λάβει υπόψη της τη σημερινή αλλά σίγουρα και την επερχόμενη τη νέα χρονιά δυσχερή οικονομική κατάσταση των σωματείων. Αφού αποφάσισε δε να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση, θα έπρεπε να έχει στόχο τη βελτίωση των πρωταθλημάτων και σίγουρα όχι την υποβάθμισή τους. Με τη συνολική απόφασή της η Ομοσπονδία πράγματι πέτυχε τζάκποτ! Υποβάθμισε όλα τα πρωταθλήματα, από την Α1 μέχρι τα τοπικά, χωρίς καμία σκέψη για τη βελτίωση του αθλήματος.

Ποια η λογική π.χ. της αύξησης των ομάδων της Α1 από 12 σε 14, τη στιγμή που όλο και περισσότερα σωματεία δύσκολα ανταποκρίνονται, τη στιγμή που δεν υπάρχουν αρκετές παίκτριες Α1 να στελεχώσουν τις ομάδες; Πόσα σωματεία θα μπορέσουν να αντέξουν να πληρώνουν τρεις ξένες αθλήτριες για ολόκληρη τη σεζόν και δεν θα παρουσιαστούν οικονομικά προβλήματα κάπου στη μέση; Και τι θα γίνει μετά το “πειραματικό” αυτό πρωτάθλημα; Πόσοι θα υποβιβαστούν, αφού είναι γνωστό σε όλους ότι 14 ομάδες δεν αντέχουν να είναι στην Α1; Θα είναι μόνιμες οι 14 ομάδες; Και γιατί δεν περιλαμβάνεται στην απόφαση το δεύτερο βήμα της επιστροφής στην κανονικότητα για την περίοδο 2021-22;

Αν όμως η απόφαση για την Α1 είναι αστεία, η απόφαση για την Α2 είναι τραγέλαφος: 43 ομάδες από 23 φέτος. Καμία προκριματική διαδικασία. Αντί η ΕΟΚ να δει πώς θα βοηθήσει να περιοριστούν οι δαπάνες των ομάδων, βρήκε τρόπο να τις αυξήσει, δεχόμενη τη συμμετοχή και των 16 ομάδων που θα αγωνιζόντουσαν στο προκριματικό πρωτάθλημα, από το οποίο θα προκρίνονταν 4. Οπότε αποφασίζει την άνοδο και των 16, προσθέτει και τις επιλαχούσες ομάδες από τα τοπικά, ορίστε ο μαγικός αριθμός 43! Και κανένας δεν αναρωτιέται πώς ομάδες από τη Σαντορίνη, τη Χίο (2 ομάδες!), τη Ρόδο και την Κρήτη θα αναγκάζονται να κάνουν 11-13 ταξίδια τον χρόνο ή πώς ομάδες από την Αθήνα θα αναγκαστούν να ταξιδεύουν στα νησιά, αυξάνοντας τα έξοδά τους, όταν, προσέξτε, η διαφορά των 3-4 καλύτερων ομάδων από τις υπόλοιπες είναι χαώδης.

Για να μην αναφερθούμε βεβαίως για το κόστος διεξαγωγής ενός αγώνα, διαιτησία, γραμματεία κλπ., όπου στην Α2 είναι διπλάσιο από τα τοπικά πρωταθλήματα.

Με μία απόφαση η ΕΟΚ κατάφερε να υποβαθμίσει τα πρωταθλήματα της Α1 και Α2, μειώνοντας τη μέση δυναμικότητα των ομάδων, παράλληλα αυξάνοντας τη συνολική δαπάνη του πρωταθλήματος για τα σωματεία σε μια πραγματικά δύσκολη οικονομική συγκυρία. Πραγματικά θα θέλαμε να γνωρίζουμε το σκεπτικό της απόφασης, όπως θα θέλαμε να ξέρουμε και ποιοι στην Επιτροπή Πρωταθλήματος πρότειναν την απόφαση αυτή.

Προσωπικά, και μετά από τόσα χρόνια στον χώρο του γυναικείου μπάσκετ, η σημερινή κατάσταση, όπως διαμορφώνεται, μας προβληματίζει ως προς το αν θα πρέπει να συνεχίζει κανείς να ασχολείται. Ο Πρωτέας Βούλας συμμετέχει ενεργά στην παραγωγική διαδικασία, έχει κατακτήσει ένα Κύπελλο Ελλάδος γυναικών, 5 πρωταθλήματα νεανίδων τα τελευταία 6 χρόνια, έχει δώσει αθλήτριες στις Εθνικές ομάδες, γενικά είναι σύλλογος που προσπαθεί για την ανάπτυξη του γυναικείου μπάσκετ.

Είναι προφανές από την απόφαση αυτή ότι η Ομοσπονδία δεν ενδιαφέρεται για την πρόοδο του αθλήματος ή και αν ενδιαφέρεται δεν καταλαβαίνει τι γίνεται στον χώρο. Οπότε η ερώτηση είναι απλή… Γιατί δεν αφήνουν ανθρώπους να ασχοληθούν που τουλάχιστον ενδιαφέρονται;

Και αν δεν θέλουν να τους αφήσουν, γιατί να ασχολούνται τα σωματεία και οι άνθρωποι του χώρου;».