Μαριαλένα Αρτακιανού: Νταμπλ με τον Ολυμπιακό θέλει η μπαλαρίνα-λίμπερο

Συνέντευξη στον ΣΤΕΦΑΝΟ ΛΕΜΟΝΙΔΗ

Μπαλέτο ή βόλεϊ; Η μικρή Μαριαλένα έπρεπε να επιλέξει ποιο από τα δύο θα ακολουθήσει και έκανε τη σωστή επιλογή, αφού είναι αναντικατάστατο μέλος της Εθνικής γυναικών, μεγαλούργησε στον ΑΟ Θήρας, όπου «πολιτογραφήθηκε» Σαντορινιά, πήρε ένα Κύπελλο με την ΑΕΚ και έκανε άλμα στην καριέρα της με τη μεταγραφή της στον Ολυμπιακό. Στόχος της Μαριαλένας Αρτακιανού «η πρόκριση της Εθνικής και το πρωτάθλημα με τον Ολυμπιακό». Και το σπουδαιότερο; Πάει κόντρα στο ρεύμα, αφού οι παίκτριες φεύγουν η μία πίσω από την άλλη από την Εθνική, ενώ η Αρτακιανού επιστρέφει.

«Έμενα στην Καλαμαριά, αλλά ξεκίνησα βόλεϊ στον Ηρακλή στην ηλικία των 8 χρόνων, επειδή ο πατέρας μου είχε ιδρύσει τη Λέσχη Φίλων Βόλεϊ Ηρακλή και με πηγαινοέφερνε στο γήπεδο, αλλά και στο αθλητικό γυμνάσιο του Νέου Ρυσίου και στο Ελληνικό Κολλέγιο στη Θέρμη. Προπονητές μου οι Τζιουμάκας, Φλώρος, Στράντζαλης, Χατζηνικολάου, Παπαδόπουλος. Ο τελευταίος με προώθησε στην ομάδα γυναικών και από την αρχή ήμουν στη θέση του λίμπερο».

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο «ΦΩΣ» στις 6/7/2023

Στη συνέχεια πέρασες στα ΤΕΦΑΑ, απ’ όπου πήρες και το πτυχίο, έως ότου ήρθε η κλήση από την Εθνική.

Πήγα 19 χρόνων στη Σαντορίνη, όπου προπονήτρια ήταν η Μεμετζή. Μέσω της Εθνικής και του Καλμαζίδη, που είπε καλά λόγια, με πήραν στο νησί. Εκεί βρήκα τη Νίκη Μουντάκη, είχα ακούσει καλά λόγια και από τη Μαρίνα Τσοχατζή. Μαζί με τη Βεργίδου και τη Βαρουδάκη, βρέθηκα σε γνωστό περιβάλλον.

Πώς ήταν η πρώτη χρονιά;

Πολύ δύσκολη, γιατί έφυγα από το σπίτι μου και έπρεπε να τα κάνω όλα μόνη μου. Προσαρμόστηκα όμως γρήγορα, γιατί ήταν καλές οι συνθήκες και οι συμπαίκτριές μου. Ήταν και η Τένεβα, πολύ καλό παιδί.

Ο κόσμος γνώριζε βόλεϊ;

Μάθαινε. Αλλά τώρα γνωρίζει καλά το άθλημα. Έκανα πιο καλή προπόνηση, το γήπεδο ήταν δικό μας όλη την ημέρα και οι αποστάσεις μικρές. Πολλά ταξίδια όμως εβδομάδα παρά εβδομάδα, ζορίστηκα, έκανα όμως και φίλους εκτός βόλεϊ και πηγαίναμε για καφέ, φαγητό, σινεμά. Τον χειμώνα ήταν διαφορετικά. Την πρώτη χρονιά πήραμε την πέμπτη θέση, που ήταν καλό πλασάρισμα, αν και υπήρχε δυσαρέσκεια.

Πόσα χρόνια έμεινες στις Κυκλάδες; Δεν είχες πρόταση από άλλες ομάδες;

Οκτώ χρόνια. Είχα πρόταση από τον Παναθηναϊκό, αλλά ήταν τη χρονιά που ανέβηκε στη μεγάλη κατηγορία και δεν ήταν σταθερός. Δεν ήθελα να ρισκάρω, είχαμε βγει και δεύτεροι. Πέρα από τον Ολυμπιακό, δεν υπήρχαν τότε Παναθηναϊκός, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ.

Όλοι πιστεύαμε ότι θα τελειώσεις την καριέρα σου στη Σαντορίνη. Τι έγινε και έφυγες;

Ήθελα να γνωρίσω κάτι διαφορετικό, φτάσαμε αρκετές φορές κοντά στην πηγή και στο πρωτάθλημα και στο Κύπελλο, αλλά δυστυχώς δεν τα καταφέραμε. Μεγάλη ευκαιρία ήταν ο τελικός Κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ. Ήθελα κάτι παραπάνω, αλλά έβλεπα την ομάδα σαν οικογένεια και στενοχωρήθηκα. Με πειράζουν ακόμη «άντε, πολύ έκατσες στην Αθήνα, γύρνα πίσω» και μακάρι να πάρουν έναν τίτλο, γιατί προσπαθούν και είναι αξιόλογοι άνθρωποι. Ό,τι ζητήσεις το έχεις, είναι από τα πιο οργανωμένα σωματεία. Έχω δει πάρα πολλά από τις άλλες ομάδες και τρόμαξα. Η πόρτα τους είναι ανοιχτή για μένα.

Δεν προσπάθησαν να σε μεταπείσουν;

Ναι, αλλά δεν με πίεσαν, δεν ήθελαν να με κρατήσουν με το ζόρι. Η ΑΕΚ ενδιαφέρθηκε περισσότερο, είχα πρόταση και από τον Παναθηναϊκό, αλλά δεν έκατσε. Στη Νέα Φιλαδέλφεια γνώριζα την Κωνσταντινίδου, την Καλαντάτζε, την Αναγνώστου, τη Βλαχάκη. Προσαρμόστηκα εύκολα, είχαμε θέματα με το γήπεδο, τις ώρες των προπονήσεων, αλλά όλα πήγαν καλά. Μπορούσαμε και καλύτερα. Τεράστια επιτυχία το Κύπελλο, το πρώτο για εμένα και την ΑΕΚ. Το μυστικό ήταν το καλό κλίμα στην ομάδα, που έγινε καλύτερο με τον ερχομό του Γιουνούς.

Άλλαξε η ζωή σας μετά την Άρτα;

Ο κόσμος ήταν θερμός από την αρχή, αλλά με την κούπα υπήρξε τρελός ενθουσιασμός. Μας ακολουθούσαν και εκτός έδρας. Μας στήριζαν και στις ήττες.

Δεν έμεινες όμως…

Είχα πολύ καλές σχέσεις με τη διοίκηση, δεν εξελίχθηκε όμως θετικά η παραμονή μου. Μετά το τέλος του πρωταθλήματος νευρίασα, αλλά μετά εξομαλύνθηκαν οι σχέσεις, παρότι πήγα στον Ολυμπιακό.

Τι περιμένεις από τον κόσμο της ΑΕΚ στην επιστροφή σου;

Σίγουρα οι φανατικοί δεν θα με καλοδεχτούν. Ήθελαν να μείνω και στα σάιτ έγραφαν «αφήσατε να φύγει το καλύτερο λίμπερο». Αλλά όταν είσαι επαγγελματίας πρέπει να προχωράς.

Μήπως άργησε η ΑΕΚ να σε προσεγγίσει και την πρόλαβε ο Ολυμπιακός;

Μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου έγιναν κάποιες κουβέντες, αλλά στο προφορικό. Και ήρθαν προτάσεις από τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό. Ίσως ήταν διαφορετικά αν μου έκαναν κανονική πρόταση.

Πάμε στον Ολυμπιακό, όπου ψάχνει ένα καλό λίμπερο, μετά τη σπουδαία Κονόμι.

Μεγάλες απαιτήσεις, δεν με τρομάζουν όμως. Μεγάλη πρόκληση, με σπουδαίες παίκτριες και προπονητή.

Ο Παναθηναϊκός έχει αξιόλογο ρόστερ.

Ναι, ενισχύθηκε, αλλά με την πολλή δουλειά μπορούμε. Αν βγάλουμε το 100% των δυνατοτήτων μας, όλα θα κριθούν στο τέλος. Το πρωτάθλημα είναι μεγάλο και δεν ξέρεις τι θα γίνει. Και η ΑΕΚ ήταν το φαβορί, αλλά στα πλέι οφ δεν ήμασταν σε καλή κατάσταση. Παίζαμε όλη τη χρονιά με 7-8 παίκτριες, η Σίλβα και η Νίζετιτς δεν ξεκουράστηκαν ποτέ, δεν είχαν ανάσες να ξεθολώσουν. Δεν υπήρχαν ψυχικά αποθέματα. Ο Παναθηναϊκός από την άλλη είχε ενέργεια. Οι ξένες μας βγήκαν… off και η Καλντερόν έπαιζε με θλάση στη γάμπα.

Πέρυσι με τη Νίζετιτς καλύπτατε όλη την υποδοχή.

Η ΝίζετιΤς το είχε ξανακάνει στη Γαλλία, ήταν όμως δύσκολο. Πάντα έπαιρνα πιο πολύ χώρο, με τον ερχομό του Γιουνούς καθιερώθηκε η διμελής υποδοχή από τον Δεκέμβριο. Μας βγήκε σε όλα τα ματς, πλην του τελευταίου της κανονικής περιόδου με τον ΠΑΟΚ. Η Λιάγκη, που μπήκε ως αλλαγή, έβγαλε καλό σερβίς και δεν τα πήγαμε καλά. Για την ακραία είναι πιο δύσκολο γιατί κάνει και επίθεση και μπλοκ. Όταν μας έμαθαν όλες οι ομάδες, πίεζαν πιο πολύ τη Νίζετιτς.

Από την Εθνική βλέπουμε τις παίκτριες να φεύγουν, σε αντίθεση με εσένα που γύρισες.

Είμαι 13 χρόνια και είμαι η πιο παλιά, μαζί με τη Λαμπρούση. Πέρυσι δεν πήγα, γιατί είχα πολλούς τραυματισμούς. Το επικοινώνησα και με την Ομοσπονδία και με τον Αμποντάνζα. Φέτος μίλησα με τον Γιουνούς και μου είπε ότι έχουμε μόνο προετοιμασία και Ευρωβόλεϊ. Δεν ήρθε και η Ξανθοπούλου που δεν ξεκουράστηκε δευτερόλεπτο στο πρωτάθλημα με τον ΠΑΟΚ και έμεινα εγώ με την Κακουράτου.

Ήρθες και βρήκες πολλά νέα πρόσωπα.

Ναι, μόνο τη Βλαχάκη και τη Λαμπρούση ήξερα από παλιά. Το θετικό είναι ότι δεν υπάρχει άγχος και έχουμε πολλή ενέργεια και όρεξη για δουλειά. Θέλουμε να ζήσουμε την εμπειρία, κάποιες για πρώτη φορά, άλλες για δεύτερη και τρίτη. Είμαστε αισιόδοξες.

Πώς κρίνεις την αποχώρηση παικτριών σε γόνιμη αθλητική ηλικία;

Ο καθένας κοιτάζει και το σώμα του. Υπάρχουν και θέματα υγείας και πρέπει να γίνει αποθεραπεία. Για όλους είναι τιμή να βρίσκονται στην Εθνική. Είναι κρίμα να αρνείσαι την πρόσκληση, όταν άλλες αθλήτριες δουλεύουν σκληρά για να φορέσουν τη φανέλα με το εθνόσημο. Καλό είναι να έρχονται αυτές που θέλουν, για να γίνεται σωστή δουλειά και να έχουμε καλό κλίμα. Αν κάποια αθλήτρια, όσο καλή κι αν είναι, έρχεται με το ζόρι, τότε δεν θα πάει καλά. Καλύτερα να μην έρχονται, γιατί θα προκληθούν προβλήματα.

Όταν πήγες στην Εθνική, δεν πάλεψες για τη θέση, δεν εκτόπισες κάποια βασική.

Ναι, γιατί ήταν η Κελεσίδου που σταμάτησε και μετά ήμουν με την Ιακωβίδου, την Κοκκινάκη, τη Ρόγκα και στο τέλος με την Κονόμι. Δούλεψα με όλες, αλλά έπεσα στην εποχή όπου ήμουν μόνη μου.

Τι πρέπει να έχει ένα λίμπερο;

Να έχει αντανακλαστικά, αντίληψη του χώρου και όλα αυτά τα αποκτάς σε μεγάλη ηλικία. Όσο περνά ο καιρός βελτιώνεσαι. Λόγω πείρας τα βλέπεις τελείως διαφορετικά τα παιχνίδια, τα διαβάζεις καλύτερα. Το βλέπουμε και στα λίμπερο μεγάλης ηλικίας

Δεν χρειάζεται αυτοπεποίθηση;

Σίγουρα και εγώ την απέκτησα εδώ και τέσσερα χρόνια. Μετά το Ευρωβόλεϊ του 2019 απελευθερώθηκα. Ήμουν πιο άνετη, γιατί αντιμετώπισα σπουδαίες παίκτριες υψηλού επιπέδου.

Ποια είναι τα καλύτερα λίμπερο;

Μου άρεσαν πολύ η Βλάχου και η Μυλωνά. Μου είχε πει, μάλιστα, η Ξανθή ότι αν δουλέψω θα γίνω καλό λίμπερο. Κάτι είδε σε μένα. Η Ντε Τζενάρο και η λίμπερο της Τουρκίας είναι οι κορυφαίες στον κόσμο.

Πώς είσαι έξω από το γήπεδο; Στη γιορτή μετά το φάιναλ φορ του Κυπέλλου στη Σαντορίνη ήσουν άλλος άνθρωπος. Με τις ζεϊμπεκιές σου...

Όταν δουλεύω είμαι προσηλωμένη, αν βγω έξω κάνω και χαβαλέ και τις πλάκες μας.

Βέρα Σαλονικιά;

Ε, ναι, δεν είμαι κλειστή.

Τι μουσική ακούς;

Τα πάντα, αλλά δεν είμαι του ροκ, περισσότερο ελληνικά λαϊκά και ξένη ποπ. Αλλά και τζαζ.

Πού κολλάει η τζαζ;

Έκανα οκτώ χρόνια μπαλέτο και δύο χρόνια χορό τζαζ. Από 5 χρόνων. Και ήταν να επιλέξω ανάμεσα σε βόλεϊ και χορό. Με βοήθησε ο τότε προπονητής μου, ο Χατζηνικολάου. Επέμενε πολύ, γιατί είδε καλά τεχνικά στοιχεία σε μένα. Έκλαιγα όταν έπρεπε να επιλέξω. Δικαιώθηκε και όταν τον βλέπω πάντα του το λέω.

Και σπουδές;

Τελείωσα τα ΤΕΦΑΑ στη Θεσσαλονίκη και έκανα μεταπτυχιακό στην Κομοτηνή «αθλητικό τουρισμό και αναψυχή».

Ε, σε βλέπω μόνιμο κάτοικο Σαντορίνης! Πώς επέλεξες την Κομοτηνή;

Ήξερα την κυρία Ζέτου, τη μητέρα της Μουντάκη, και ο Ανέστης Γιαννακόπουλος μού είπε τα καλύτερα.

Πού θα μείνεις μετά το βόλεϊ;

Ακόμη δεν ξέρω, δεν με πιέζουν οι γονείς να γυρίσω στη Θεσσαλονίκη, αν και λείπω δέκα χρόνια. Και στη Θεσσαλονίκη δεν είναι πολύ καλά τα πράγματα, είναι περίεργα από άποψη δουλειάς. Στην Αθήνα έχεις περισσότερες ευκαιρίες και μου αρέσει η πόλη. Το βόλεϊ δεν είναι στα πλάνα μου. Μου αρέσει το personal training.

Πόσα χρόνια θα παίξεις ακόμη;

Πιστεύω τρία τέσσερα χρόνια, αρκεί να έχουμε την υγεία μας.

Αφού πήρες Κύπελλο, πρέπει να πάρεις και ένα πρωτάθλημα.

Μακάρι, υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός. Υπάρχουν πέντε έξι δυνατές ομάδες. Φαβορί υπάρχουν, αλλά στο τέλος μπορούν να ανατραπούν πολλά.

Μίλησες με τον Μιτσέλι;

Ήθελε πολύ να πάω στον Ολυμπιακό, με πιστεύει και ευελπιστεί με καλή δουλειά να τα καταφέρουμε. Και θα με εξελίξει, θα με βελτιώσει.

Βλέπεις ποδόσφαιρο;

Έβλεπα τον Ηρακλή. Περισσότερο μπάσκετ, αλλά όχι επιμελώς. Πιο πολύ καλά ματς βόλεϊ από το εξωτερικό.

Δεν θες να πας στο εξωτερικό;

Δεν δίνουν καλά λεφτά στα λίμπερο. Είχα προτάσεις, κι επειδή τώρα παίρνω καλά λεφτά και ανέβηκε το επίπεδο, προτίμησα να μείνω στην Ελλάδα. Είχα από χώρες που δεν έχουν καλύτερα πρωταθλήματα.

Και τι βλέπεις στην τηλεόραση;

Χαζεύω το «Survivor».

Θέλεις να παίξεις όπως η Δικαιούλια;

Όχι, δεν μπορώ να κοιμάμαι στο χώμα και στις σανίδες και να μην κάνω μπάνιο. Πολύ δύσκολες συνθήκες.

«Μaster chef»;

Όχι, δεν μου αρέσει να μαγειρεύω, έχω έτοιμο φαγητό σε εστιατόρια που κλείνουν οι ομάδες.

Και τι περιμένεις να βρεις στον Ολυμπιακό; Μετά από δύο χρονιές, θέλει να πάρει οπωσδήποτε το πρωτάθλημα.

Το θέλω κι εγώ, θέλει πολλή δουλειά και να βγει στα παιχνίδια. Οι περισσότερες είναι καινούργιες.

Στον Ολυμπιακό υπάρχει πολύ μεγαλύτερη πίεση απ’ ό,τι στην ΑΕΚ.

Τα δύο τελευταία χρόνια δεν είχε τα επιθυμητά αποτελέσματα και φέτος θα υπάρχει μεγαλύτερη προσήλωση και θα λυσσάξουν, διψάνε για το πρωτάθλημα.

Κι εσύ;

Κι εγώ διψάω, μακάρι να πάρουμε και το νταμπλ.

Θα παίξεις και σε κανονικό γήπεδο βόλεϊ.

Πολύ σημαντικό, αν και η ΑΕΚ θα αλλάξει φέτος έδρα, θα πάει στο «Κασιμάτης», στο ΟΑΚΑ. Υπήρχαν φέτος αρκετά απαράδεκτα γήπεδα.

Τι βλέπεις στο Ευρωβόλεϊ;

Αν εξαιρέσουμε την Τουρκία, που είναι σαφώς ανώτερη, θέλουμε να κερδίσουμε τη Σουηδία και να παλέψουμε για την πρόκριση με την Τσεχία και το Αζερμπαϊτζάν.

Τη Σουηδία της Χάακ;

Ναι, γιατί δεν μπορεί να σε κερδίσει μία παίκτρια, όσο σπουδαία κι αν είναι.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ ΣΤΙΣ 6-7-2023