Όταν το ποδόσφαιρο είναι δίκαιο...
Η Ισπανία από το πρώτο λεπτό του Euro έδειξε ότι άξιζε το τρόπαιο. Νίκησε Γερμανία, Γαλλία και Αγγλία, δεν γινόταν να μην το πάρει. Το ποδόσφαιρο δεν είναι πάντα δίκαιο, τώρα ήταν.
Το ποδόσφαιρο δεν είναι πάντα δίκαιο, αυτή τη φορά ήταν. Η Ισπανία άξιζε να σηκώσει το ευρωπαϊκό τρόπαιο, ο Λουίς Ντε Λα Φουέντε να είναι ο προπονητής-νικητής της διοργάνωσης, ο Ντάνι Όλμο πρώτος σκόρερ. Ήταν μαζί με άλλους; Μπα... Η απόκρουσή του στην τελευταία φάση πάνω στη γραμμή ήταν σαν να έβαλε γκολ. Πιο λίγο θα πανηγύριζε εάν είχε σκοράρει.
Ο Λαμίν Γιαμάλ ήταν ο πρώτος σε ασίστ και ο νεότερος που κατακτά την κούπα. Έγινε ο πρώτος νεότερος σε πολλά, δεν θα ήταν δίκαιο να χάσει το σημαντικότερο. Η Ισπανία πήρε το τρόπαιο χωρίς τον κορυφαίο παίκτη της στο γήπεδο. Τον Ρόδρι. Και έπαιξε πολύ καλύτερα χωρίς εκείνο. Το ποδόσφαιρο δεν έχει πάντα λογική.
Ολυμπιακός: Η συμβολή του… Βαλμπουενά
Ο Νίκο έκανε πολλά και ήταν σε ορισμένες ενέργειες «εξωγήινος». Ο Φαμπιάν Ρουίθ και ο Ντάνι Όλμο έκαναν μεγάλο τουρνουά, οι αμυντικοί και ο Σιμόν ήταν σταθεροί στις περισσότερες περιπτώσεις. Ο Μίκελ Οϊαρθάμπαλ έγινε ο άνθρωπος του τίτλου, αλλά πριν από αυτόν είχαν συμβεί πολλά ώστε να φτάσει η Ισπανία να αποκλείσει τους καλύτερους και τελικά να στείλει την Αγγλία στο σπίτι ξανά με άδεια χέρια.
Κάτι παραπάνω για κάποιον που θα αλλάξει χρώμα μαλλιών στο πλούσιο και... κακοφτιαγμένο μαλλί του. Όμως ο Μαρκ Κουκουρέγια άξιζε επίσης πολύ να είναι κομβικός για τη νίκη. Με τη σέντρα στο δεύτερο γκολ. Τον αποδοκίμαζαν επειδή είχε κάνει χέρι που δεν δόθηκε πέναλτι. Λες και εκείνος είχε σφυρίχτρα και μόνιτορ. Στις αποδοκιμασίες το ποδόσφαιρο έχει συνήθως απαντήσεις και στην περίπτωση του Κουκουρέγια το καταλάβαμε ξανά.
Η Αγγλία άρχισε να παίζει μόλις δέχτηκε το πρώτο γκολ και γλίτωσε δυο τρία ακόμα. Ισοφάρισε και άρχισε να παίζει ξανά όταν δέχτηκε το δεύτερο. Εάν είχε επιχειρήσει να παίξει από την αρχή ίσως να είχε μεγαλύτερη τύχη. Η τακτική της ήταν καλή ανασταλτικά, αλλά στο τέλος έπνιξε την ίδια.
