Εθνική ομάδα: H πρόκριση χάθηκε στα 90 λεπτά του αγώνα και όχι στα πέναλτι

Είναι περίεργο το συναίσθημα μετά από έναν τέτοιο αποκλεισμό. Μετά από έναν τόσo πικρό αποκλεισμό για την ακρίβεια. H Εθνική δεν αποκλείστηκε από τα τελικά του Euro 2024, έχοντας αντίπαλο μία ομάδα που ήταν ανώτερη από εκείνη.

Η Γεωργία έχει έναν εξαιρετικό τερματοφύλακα (Μαμαρντασβίλι), έναν παίκτη - αριστούργημα που λέγεται Κβαρατσχέλια, έναν ποδοσφαιριστή - δαίμονα (Μικαουτάτζε) και ένα σύνολο πολύ πειθαρχημένο που πήγε το παιχνίδι στα μέτρα του. Βάθος στο ρόστερ της δεν έχει, αλλά δεν είναι και στο επίπεδο του κατώτερου Καζακστάν που αντιμετώπισε η Ελλάδα την περασμένη εβδομάδα.

Παραμονή του αγώνα με την Εθνική, ο Βίλι Σανιόλ δεν είχε κρύψει ότι δεν θα είχε κανένα πρόβλημα να οδηγηθεί η πρόκριση στη διαδικασία των πέναλτι. Κάτι ήξερε προφανώς... Ο Γκουστάβο Πογιέτ από την πλευρά του, απολύτως δικαιολογημένα, ζήτησε την πρόκριση από τους παίκτες του στην κανονική διάρκεια του αγώνα. Ούτε καν στην παράταση δηλαδή. Κάτι ήξερε και εκείνος...

Ο ομοσπονδιακός τεχνικός γνώριζε πολύ καλά ότι στη «ρώσικη ρουλέτα» η πρόκριση ήταν στο 50-50, καθώς οι Έλληνες διεθνείς θα έπρεπε να νικήσουν έναν τερματοφύλακα που διαπρέπει στη La Liga με τη φανέλα της Βαλένθια.

Οπότε, έπρεπε να εμφανιστούν πολύ πιο έτοιμοι στο 90λεπτο που δεν έκαναν μία φάση της προκοπής παρότι είχαν την κατοχή, αλλά και στην ημίωρη παράταση, όπου είχαν δοκάρι, είχαν δύο καλά σουτ με Μπακασέτα και Ρότα. Όμως είχαν και φύλακα - άγγελο τον Βλαχοδήμο στο 105'.

Η Εθνική μας άρχισε να προκαλεί το ενδιαφέρον του ελληνικού κοινού, επειδή έβγαζε προς τα έξω την εικόνα μίας ομάδας που είναι ικανή να πάει στα τελικά του Euro 2024. Για να είμαστε ειλικρινείς, το άξιζε να πάει στο τουρνουά του ερχόμενου καλοκαιριού και μας προκάλεσε ένα ξενέρωμα ο αποκλεισμός.

Και το άξιζε βάσει της συνολικής εικόνας που είχε παρουσιάσει την τελευταία διετία. Αν εξαιρεθεί η απογοητευτική της παρουσία στο Αϊντχόφεν, όπου έχανε με 3-0 από την Ολλανδία στο ημίχρονο, στα υπόλοιπα παιχνίδια στάθηκε κάτι παραπάνω από όρθια.

Το κακό με τον αποκλεισμό από τα τελικά είναι ότι δεν έμεινε έξω από μία ομάδα που ήταν καλύτερη από εκείνη.

Αν έμενε έξω από την Ολλανδία ή την Γαλλία, θα ήταν ένας αποκλεισμός που θα μπορούσαμε να τον χωνέψουμε.

Το να μένει όμως εκτός από μία ομάδα που δεν ήταν καλύτερη από εκείνη, είναι κάτι που σίγουρα σε ξενίζει.

Η Εθνική μας γκρέμισε στην Τιφλίδα ό,τι έχτισε την τελευταία διετία. Προφανώς και δεν πρόκειται να μηδενίσουμε την προσπάθεια των διεθνών μας που μετά από μία δεκαετία έφτασαν μία ανάσα από μία μεγάλη διοργάνωση.

Το επαναλαμβάνουμε ότι άξιζαν εκείνοι να βρίσκονται στα γήπεδα της Γερμανίας. Ωστόσο, οι διεθνείς μας πιάστηκαν στη γεωργιανή... φάκα σαν πρωτάρηδες. Ενώ είχαν την κυριαρχία στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα, δεν κατάφεραν να απειλήσουν με σοβαρές προϋποθέσεις την αντίπαλη εστία. Σαν να φαινόταν ότι είχε εγκλωβιστεί στο σχήμα με τους τρεις στόπερ του Βίλι Σανιόλ.

Το ζητούμενο ήταν να μην φτάσει καν η υπόθεση πρόκριση στη διαδικασία των πέναλτι, γιατί ήταν ολοφάνερο ότι η μπάλα ζύγιζε εκατό κιλά όταν οι διεθνείς μας την έστηναν στην άσπρη βούλα. Η Εθνική μας πήγε στην Τιφλίδα με την ταμπέλα του φαβορί (κάτι απολύτως φυσιολογικό) και επιστρέφει στη χώρα μας έχοντας χάσει την πρόκριση όχι στα πέναλτι, αλλά στα 90 λεπτά του αγώνα. Γιατί εκεί φάνηκε άτολμη, δίχως κάποιο σοβαρό πλάνο ανάπτυξης και με έναν Φώτη Ιωαννίδη να παλεύει μόνος του με τρεις Γεωργιανούς στόπερ.

Όταν σε 90 λεπτά αγώνα δεν κάνεις μία «καθαρή» φάση για να σκοράρεις, τότε είναι μοιραίο ότι στο τέλος αυξάνονται οι λιγότερες πιθανότητες που είχε πριν από τη σέντρα το αουτσάιντερ να πάρει το εισιτήριο. Ειδικά όταν το ματς οδηγείται στη «ρώσικη ρουλέτα».

Το ζητούμενο είναι να μην ξεγράψουμε όλα όσα έκανε η Εθνική την τελευταία διετία, γιατί έβγαλε συνέπεια, σοβαρότητα, μαχητικότητα και ελπίδα!

Και κυρίως να «χτίσουμε» πάνω στην Εθνική από το 2022 έως το 2024. Μπορούμε; Οφείλουμε να μπορέσουμε, ασχέτως αν η προσπάθεια να βρεθούμε στα τελικά του Μουντιάλ 2026 θα είναι πολύ πιο δύσκολη σε σχέση με την προσπάθεια για τα τελικά του Euro 2024.

ΥΓ: Είναι τελικά αποτυχία; Όταν έχεις κάνει τέτοια «προεργασία» την προηγούμενη διετία και φτάνεις στο σημείο να παίζεις την πρόκριση με το Καζακστάν και τη Γεωργία, τότε ναι, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αποτυχία.