Τα τραγούδια έχουν ιστορία: «Όνειρο δεμένο» (1964) - Ένα Νόμπελ... για τον Ζαμπέτα (vid)
Μικρά και μεγάλα επεισόδια πίσω από τα τραγούδια που αγαπήσαμε...Σήμερα (19/5) το «Όνειρο δεμένο» (1964). Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος, στίχοι: Βαγγέλης Γκούφας.
Στο στούντιο της Φίνος Φιλμ στα Μελίσσια ο Γιώργος Ζαμπέτας όρθιος παρακολουθεί τον Πάνο Γαβαλά ενώ αυτός διαβάζει τους στίχους από το "'Ονειρο δεμένο". Ο λαϊκός τραγουδιστής έχει τις αντιρρήσεις του: «Ρε Γιώργο, για έλα δω σε παρακαλώ, να μου εξηγήσεις κάτι. Όνειρο δεμένο στο μουράγιο, το καταλαβαίνω, αλλά ‘Πόρτα μου κλεισμένη στο Νοτιά’… κι ο βοριάς τι έγινε;
«Ντάξει, ρε Παναγιώτη»
Ολυμπιακός: Ο Σιπιόνι δεν έρχεται για να κάνει τα «ρεπό»
«Τι εντάξει, ρε Γιώργο. Έκανα τον πόνο μου κουράγιο, άντε να το δεχτώ αλλά στην αγάπη μου έβαλαν φωτιά. Τι ανοησίες είναι αυτές;»
Ο διάλογος αυτός λαμβάνει χώρα με ανοιχτά τα μικρόφωνα και από το κοντρόλ ακούνε όλοι.
«Πάει, δεν θα μας το πει το τραγουδάκι ο Γαβαλάς! Καταστράφηκα», ωρύεται ο Φίνος. Ο Ξαρχάκος και ο Γκούφας στα μαύρα πανιά. Ο Λαμπρόπουλος, ο διευθυντής της Κολούμπια, αμήχανος δεν ξέρει τι να πει.
Ο Ζαμπέτας όμως σώζει την παρτίδα. Είναι η εποχή που ο Σεφέρης έχει πάρει το Νόμπελ και όλοι συζητούν για αυτό. Γυρίζει λοιπόν στον Γαβαλά και του λέει: «Ρε, Παναγιώτη, αυτά είναι Νόμπελ, δεν τα καταλαβαίνουμε εμείς. Πες το τραγουδάκι να πάμε να φύγουμε». Ο Γαβαλάς βάζει τα γέλια και ο Λαμπρόπουλος αναθαρρώντας λέει στον Φίνο: «Πες πως το είπε κιόλας».
