Πώς ήταν ο αρχικός στίχος του «Αν δεν είχα και σένανε» και η αλλαγή του Μάτσα
Μια από τις πιο μεγάλες και αγαπημένες επιτυχίες του Γιάννη Πάριου, είναι και το «Αν δεν είχα και σένανε» που με απαίτηση του Μάκη Μάτσα άλλαξε τους στίχους ο Σπύρος Γιατράς.
Οι στίχοι λοιπόν γράφτηκαν από τον Σπύρο Γιατρά, και ήταν τελείως διαφορετικοί στην αρχή, μιας και μιλούσαν για την αγάπη της μάνας, προορίζοντας μάλιστα για τον Δημήτρη Μητροπάνο!
Όλα αυτά, όμως, μέχρι που ο Μάκης Μάτσας, της εταιρίας Minos EMI, του ζήτησε να αλλάξει τους στίχους, μιας και ήταν πολύ συνηθισμένοι! Έτσι, οι στίχοι αλλάζουν, ο Αλέκος Χρυσοβέργης έντυσε με μουσική το κομμάτι και κατέληξε στον Γιάννη Πάριο, που έγραψε ιστορία.
Ολυμπιακός: Η συμβολή του… Βαλμπουενά
Σε συνέντευξη του Μάκη Μάτσα στον Κωνσταντίνο Ζούλα που δημοσιεύθηκε στην «Καθημερινή» ο ισχυρός άνδρας της ελληνικής δισκογραφίας, αποκάλυψε πως ο αρχικός στίχος του τραγουδιού ήταν «Αν δεν είχα τη μάνα μου, τι θα ήμουν στη γη» και άλλαξε μετά από δική του παρέμβαση, αφού, όπως ισχυρίσθηκε, με το στίχο «Αν δεν είχα και σένανε» το τραγούδι το τραγουδούσαν όλοι, είτε για τη φίλη τους, είτε για τη μάνα τους…
Το συγκεκριμένο απόσπασμα της συνέντευξης έχει ως εξής: «Δεν βλέπω προικισμένους συνθέτες και στιχουργούς. Οι περισσότεροι ηχογραφούν ένα τραγούδι σπίτι τους, στο φέρνουν έτοιμο και σου λένε "πάρ’ το και κυκλοφόρησέ το". Ίσως βέβαια και η όσφρησή μου λόγω ηλικίας έχει αδυνατίσει. Αλλά για κάτι είμαι σίγουρος. Δεν υπάρχουν πια εμπνευσμένοι παραγωγοί. Αυτοί δηλαδή που παλιότερα μπορούσαν να διορθώσουν ένα λάθος σε ένα τραγούδι και να αλλάξουν τη μοίρα του. Διότι πάντα χρειάζεται ένα τρίτο αυτί που μπορεί να εντοπίσει μια υπερβολή σε ένα στίχο ή μια μουσική. Ξέρεις πόσα τραγούδια θα είχαν χαθεί χωρίς αυτές τις μικρές παρεμβάσεις; Θα φέρω ένα παράδειγμα. Ο γνωστός στίχος "αν δεν είχα και σένανε τι θα ήμουν στη γη", στην αρχική του μορφή ήταν "αν δεν είχα τη μάνα μου τι θα ήμουν στη γη". Θυμάμαι ακόμη την προσπάθειά μου να πείσω τον στιχουργό να τον αλλάξει, "κύριε Μάτσα", μου έλεγε, "έχει καιρό να γραφεί ένα τραγούδι-ύμνος στη μάνα. Θα γίνει χαμός". "Κι εγώ αγαπώ τη μάνα μου", του είπα, "αλλά έτσι όπως το γράφεις είναι σαν το ’χεις ταγμένο". Με τα πολλά τον μετέπεισα να βάλει αντί της "μάνα του" το και "εσένανε" που έγινε τεράστιο σουξέ γιατί το τραγούδησαν όλοι όπως το επιθυμούσαν. Και για τη φίλη τους και -γιατί όχι- τη μάνα τους!».
