Γιάνκα χορεύει και ο βασιλιάς...
Το 1964, η ελληνική νεολαία, ενθουσιάζεται από έναν καινούργιο χορό, την περίφημη Γιάνκα, που χόρευε ως και ο βασιλιάς...
Ο χορός εμφανίζεται με το τραγούδι Jeronimo Yanka του συγκροτήματος Forminx, και γίνεται αστραπιαία μόδα σε όλη την Ελλάδα. Γρήγορα βγήκαν και λαϊκά δίστιχα, που δείχνουν τη μεγάλη απήχηση, όπως το περίφημο:
Γιάνκα χορεύει και η Άννα Μαρία,
Ολυμπιακός: Στη Βαρκελώνη με φόντο το final four
Γιάνκα χορεύει και ο βασιλιάς,
Γιάνκα χορεύει και η Αλεξία
μέσα στις φασκιές…
Γιάνκα χόρεψαν ακόμη και οι Λαμπράκηδες και έχουμε φωτογραφία του Μίκη Θεοδωράκη να χορεύει Γιάνκα, σε εκδήλωση που γίνεται στο Ξενοδοχείο Κινγκ Μίνως στα 1965.
Μετά την τεράστια επιτυχία του Jeronimo Yanka, πολλές παραλλαγές ακολούθησαν, όπως η Γιάνκα της Τζένης (Μίμης Πλέσσας), το Acropolis Yanka (Dragons), το Babies Yanka (Juniors) όπου συνδυαζόταν το «Δεν περνάς κυρά Μαρία» ή το Special Yanka 65 (επίσης των Juniors).
Ηταν τόσο δημοφιλής αυτός ο χορός, ώστε ακόμη και στα λαϊκά μαγαζιά, οι μπουζουξήδες, κάποια στιγμή, έπαιζαν... Γιάνκα. Ο Ζαγοραίος, έγραψε τραγούδι σε αυτόν τον ρυθμό, ονομάζοντάς το «Νιάου Νιάου Γιάνκα».
Όταν οι Forminx, κυκλοφόρησαν το Jeronimo Yanka, σε όλους επικρατεί η εντύπωση, ότι και ο χορός και το τραγούδι, ήταν ιδέες του συγκροτήματος και του μάνατζερ τους, Νίκου Μαστοράκη.
Ο χορός και το τραγούδι, όμως, ερχόταν από την Σκανδιναβία. Το Yanka ήταν το Jenka, μία Φινλανδική παραδοσιακή μελωδία, που χόρευαν οι Φινλανδοί στα γλέντια και στις χαρές τους.
Άφηναν να πλανάται η εντύπωση, ότι είχαν επινοήσει ένα χορό που σάρωνε την Ελλάδα. Βέβαια, κάτω από τον τίτλο του τραγουδιού, υπήρχε η ένδειξη Arr, που σήμαινε διασκευή, αλλά αυτό κανείς δεν το πρόσεχε, όλοι έβλεπαν τα ονόματα που ακολουθούσαν: Νίκος Μαστοράκης, Βαγγέλης Παπαθανασίου.
Ο Σωτήρης Αρνής, μέλος του ιστορικού συγκροτήματος Forminx, 50 χρόνια μετά, έδωσε την εξής μαρτυρία: «Στην Θεσσαλονίκη, όταν εμφανιζόμασταν στην Ρέμβη, κάποιοι τουρίστες μας σφύριξαν έναν σκοπό της πατρίδας τους (ήταν από την Φινλανδία) που εμείς δεν τον ξέραμε. Ακούσαμε τον σκοπό, και τον παίξαμε. Οι τουρίστες σηκώθηκαν και άρχισαν να χορεύουν Γιάνκα. Έγινε χαμός!
Έτσι, μετά αποφασίσαμε να το βάλουμε στο ρεπερτόριό μας και το κάναμε Τζερόνυμο Γιάνκα...» (Σωτήρης Αρνής- Συνέντευξη στον Μανώλη Νταλούκα, 2015).
Ένας χορός, παρόμοιου ήθους με τη Γιάνκα, υπήρχε και στην Ελλάδα, στα νεανικά πάρτι, από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο (και ίσως παλαιότερα), μέχρι και τις αρχές του 50.
ΠΗΓΗ: www.iefimerida.gr
