Αυτόν τον μπουζουξή ο Μπιθικώτσης τον είχε πάνω κι από τον Χιώτη
Δεξιοτέχνης του μπουζουκιού, παρών σε συγκλονιστικές ηχογραφήσεις των μεγάλων τραγουδιών, ο σολίστας αυτός είχε την αμέριστη εκτίμηση του Γρηγόρη Μπιθικώτση
Πολυσύνθετος και δημοφιλής ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, η «φωνή της Ρωμιοσύνης» είχε άποψη για όλους και για όλα, καθώς δεν υπήρχε σχεδόν γνωστός καλλιτέχνης από το χώρο της ελληνικής μουσικής με τον οποίον να μην συνεργάστηκε.
Στην αυτοβιογραφία του, ο Μπιθικώτσης αναπολούσε βέβαια την αρχή της δεκαετίας του '60 τότε που έκανε χαμό με τα τραγούδια του Μίκη αλλά και του Βαμβακάρη, στεκόταν όμως συχνά και στα χρόνια της επταετίας όταν η απουσία του Θεοδωράκη τον ανάγκασε να δραστηριοποιηθεί εκ νέου ως συνθέτης και να τραγουδήσει δικές του μουσικές κάνοντας εξίσου μεγάλα σουξέ.
Από την δεύτερη αυτή εποχή των επιτυχιών του θυμόταν πάντα την εξαιρετική συνεργασία που είχε με τον λαϊκό σολίστα Κώστα Παπαδόπουλο. Είναι αλήθεια ότι το παίξιμο του Παπαδόπουλου σε τραγούδια όπως η «Επίσημη Αγαπημένη» είναι καθηλωτικό. Αλλά δεν περίμενε βέβαια κανείς να τον αξιολογήσει από τα τραγούδια του Γρηγόρη Μπιθικώτση. Ο Κώστας Παπαδόπουλος συμμετείχε σε πλήθος ηχογραφήσεων από συνθέσεις του Θεοδωράκη μέχρι τον Τσιτσάνη και τον Καζαντζίδη.
Ο λεγόμενος και «Παγκανίνι» του μπουζουκιού δημιούργησε με τον Λάκη Καρνέζη ένα αξεπέραστο ντουέτο μπουζουκιών που καθιέρωσε τον μετά-Χιώτη ήχο.
Ο Μπιθικώτσης αναφέρει: «Σε όλα αυτά τα τραγούδια μου έχει παίξει μπουζούκι ο Κώστας Παπαδόπουλος, ένας από τους πέντε έξι σημαντικότερους δεξιοτέχνες του μπουζουκιού. Θεός για μένα. Μεγάλος μουσικός ο Κώστας Παπαδόπουλος. Τον θαύμασαν όλοι. Ακόμη και τα μέλη της κρατικής ορχήστρας. Κι όλοι οι μαέστροι».
Κατ' ιδίαν ο Μπιθικώτσης είχε πει επανειλημμένα: «Τον Παπαδόπουλο τον βάζω πάνω κι από τον Χιώτη. Θεός!»
