Ο τραγουδιστής που άλλαξε τα πάντα στο λαϊκό τραγούδι και δεν ήταν ο Καζαντζίδης
Αυτός είναι ο άνθρωπος με τον οποίο γύρισε σελίδα το λαϊκό τραγούδι και η νυχτερινή διασκέδαση και ας μην ήταν ο Στέλιος Καζαντζίδης.
Όταν στις αρχές του ’60 οι μέρες του ρεμπέτικου αποτελούσαν πια μια ωραία ανάμνηση, οι μεγάλοι λαϊκοί τραγουδιστές τα «θηρία» της εποχής εκείνης όπως τους αποκαλούμε σήμερα δεν υπολόγιζαν ότι και οι δικές τους μέρες ήταν μετρημένες. Είχαν μόνο μια δεκαετία μπροστά τους για να λάμψουν αλλά στα τέλη του ’60 γινόταν όλο και πιο εμφανές το γεγονός ότι τα ηνία της ελληνικής μουσικής άλλαζαν για μια ακόμα φορά χέρια. Οι συσχετισμοί δυνάμεων στις δισκογραφικές εταιρίες μεταβάλλονταν με θεαματικό ρυθμό αλλά και τα κυρίαρχα πρόσωπα του λαϊκού πενταγράμμου έχαναν έδαφος.
Ο Στέλιος Καζαντζίδης είχε εγκαταλείψει από καιρό τη νύχτα, ο Γαβαλάς, η Πόλυ Πάνου, ο Αγγελόπουλος και οι συνοδοιπόροι τους γινόντουσαν «κλασικοί» με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό. Οι «νέες δυνάμεις» είχαν ήδη βάλει μπρος τις μηχανές. Καινούργιοι συνθέτες, καινούργιοι στιχουργοί και ερμηνευτές «καινά δαιμόνια» και στην ενορχηστρωτική ατμόσφαιρα αλλά και στις ηχογραφήσεις με τη συνδρομή της τεχνολογίας.
Ο πιεσμένος Καρτάλ και η ευκαιρία του Ολυμπιακού
Αυτό που δεν φαινόταν να αλλάζει ήταν ο χώρος της διασκέδασης. Τα νυχτερινά κέντρα παρέμεναν οι «ναοί της ψυχαγωγίας», τα μπουζούκια ήταν πια κράτος εν κράτει. Αλλά κι εδώ οι μεταβολές ήταν εξίσου θεαματικές. Ο κλασικός λαϊκός τραγουδιστής με την κιθάρα στα χέρια , πλαισιωμένος από την ορχήστρα και την τραγουδίστρια δίπλα του να λικνίζεται πάνω στην καρέκλα, περνούσε στο χτες των λαϊκών αναμνήσεων.
Στη διεθνή μουσική σκηνή η κατακλυσμιαία παρουσία διάφορων καλλιτεχνών δημιουργεί νέα ήθη. Στα νυχτερινά μαγαζιά της Αθήνας ο τραγουδιστής αποκολλάται από την ορχήστρα και κάνει βασίλειό του την πίστα.
Σε αυτή τη διαδικασία ένας είναι ο πρωτοπόρος. Το παιδί από την Κοκκινιά που πάλεψε με την φυματίωση, που πέταξε από πάνω του έναν αποτυχημένο γάμο και τις απορρίψεις στην αρχή της καριέρας του, θα γίνει «οδηγός» στις Αθηναϊκές νύχτες που αλλάζουν πρόσωπο.
Ο Τόλης Βοσκόπουλος με τις «βαλίτσες» του, την «Αγωνία» και της «Γαρδένιας τον ανθό» αναδεικνύεται στον δημοφιλέστερο τραγουδιστή της δεκαετίας του ’70.
Η γουστόζικη παρουσία του, η ερμηνευτική έμφαση, ο θεατρινισμός και η κίνησή του είναι ατού που δεν περνούν απαρατήρητα. Ο Τόλης Βοσκόπουλος άλλαξε τα πάντα στο λαϊκό τραγούδι κι έγινε προπομπός στους αστέρες της πίστας κι ας μην ήταν ο Στέλιος Καζαντζίδης
