Ο Αντώνης Βαρδής σε ηλικία 7 ετών χόρευε στα μπουζούκια για το χαρτζιλίκι του!

Το γράφει ο Ζαμπέτας στην αυτοβιογραφία του: «Κείνη την εποχή ήταν ένα μικρό παιδί που γύρναγε με τον πατέρα του στα μαγαζιά και χόρευε, ήτανε το νούμερο της εποχής. Κι έρχεται και στο μαγαζί μας, το «Φαληρικό» μια μέρα το παιδάκι, ο Αντωνάκης, και ρωτάει τον Παπαϊωάννου, να χορέψω ένα ζεϊμπεκάκι; Ναι, του λέει ο Ψηλός. Εκείνα τα χρόνια χόρευε ένας στην πίστα, πάντα. Παίζει ο Ψηλός, σηκώνεται το παιδάκι, 6-7 χρονών θα ήταν και χορεύει ένα ζεϊμπέκικο μα τι χορός ήταν αυτός, το τι έγινε, πετάγανε λεφτά πολλά, χάρτινα λεφτά. Εμείς παίρναμε 70 δραχμές χωρίς τη χαρτούρα που κονομάγαμε. Πολλά λεφτά στον μικρό κι ένας του πετάει ένα δεκαδόλαρο. Τελειώνει ο πιτσιρίκος το χορό και μαζεύει τα λεφτά όλα, δικό του χαρτζιλίκι όλα, αλλά όταν είδε το δεκαδόλαρο το κοίταξε καλά-καλά μα δεν το πήρε, δεν το ήξερε. Ο κόσμος από κάτω έσκασε στα γέλια. Παρ’ το του λέει ο πατέρας του.

Κάθε βράδυ όλοι περιμένανε τον Αντωνάκη να χορέψει.

Ο Αντωνάκης αυτός έγινε αργότερα γνωστός. Μια μέρα πολύ μετά, είμαι στην Columbia, και βλέπω έναν που γραμμοφωνεί τραγούδια και μου λέει, γεια σας κύριε Ζαμπέτα, δεν με θυμάστε; Ο Αντωνάκης είμαι. Ο Αντωνάκης; Και μου εξηγεί πω πω, πώς χάρηκα!

Ήτανε ο Αντώνης ο Βαρδής πια ο μικρός Αντωνάκης που ήξερα…»