Οι τραγουδιστές που «έκοψε» η Columbia

Τραγουδιστές που έχασαν το τρένο στην πορεία τους και βρέθηκαν εκτός νυμφώνος δεν ήταν λίγοι στα χρόνια του '50. Τρεις από αυτούς «κόπηκαν» στις εξετάσεις και έμειναν εκτός σχεδίων για τον γίγαντα της ελληνικής μουσικής, την εταιρεία Columbia.

Ο ένας ήταν ο Στράτος Παγιουμτζής που προπολεμικά η δισκογραφία του έστρωνε το κόκκινο χαλί. Ο Στράτος «πλήρωσε το μάρμαρο» για την παρακμή του ρεμπέτικου στη δεκαετία του '50. Ήδη από τα μέσα του '50 ήταν άφαντος στη δισκογραφία, παραγκωνισμένος όπως και ο Μάρκος Βαμβακάρης. Μόνο όταν ο Γιώργος Ζαμπέτας εκμεταλλευόμενος τις σχέσεις του με τις εταιρείες τον λανσάρισε ξανά, τότε θυμήθηκαν ποιος είναι ο Παγιουμτζής. Και δεν είναι πως δεν τον είχαν σε εκτίμηση. Ο Λαμπρόπουλος όταν άκουσε τον «Χάρο τον αντάμωσαν» σε εκτέλεση Παγιουμτζή απέσυρε την εκδοχή Μπιθικώτση, λέγοντας στον τότε λαοπρόβλητο Γρηγόρη: «Άσε θα ξεφτιλιστούμε».

Ένας άλλος ήταν ο Πέτρος Αναγνωστάκης, που ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς τη συνεργασία του αλλά όταν στρατεύθηκε, έχασε έδαφος που δεν κατάφερε να επανακτήσει. Ύστερα κατέληξε στην Odeon κι ενώ είχε την υποστήριξη του Ζαμπέτα, ύστερα από ατυχείς επιλογές κατέληξε στα αζήτητα.

Κι ο Στράτος Διονυσίου, όμως, παρότι υπέγραψε συμβόλαιο με την Columbia στις αρχές του '60 είδε το όνομά του να μένει καταχωνιασμένο στο συρτάρι της εταιρείας και μόνο μετά το 1967 σε συνεργασία με τον Άκη Πάνου γνώρισε τις πρώτες επιτυχίες. Ο ίδιος υπαινίχθηκε πολλές φορές ότι τον «έκοψε» το νούμερο 1 της εταιρείας την εποχή εκείνη. Το 1970 τραγούδησε για την ταινία «Ορατότης μηδέν» το θρυλικό «Βρέχει φωτιά στη στράτα μου» και η καριέρα του πήρε την ανιούσα.