Η γυναίκα που δεν αγάπησε τον Στέλιο Καζαντζίδη

Όσα χρόνια μεσουράνησε στα λαϊκά πάλκα τουλάχιστον τέσσερις μεγάλοι έρωτες καταγράφηκαν στη ζωή του.

Από την Καίτη Γκρέι, στην Σεβάς Χανούμ και την Μαρινέλλα πέρασε στο πλατωνικό ειδύλλιο με την μικρή Βίκυ Μοσχολιού.

Κάπου ανάμεσα παρεισέφρησε κι ένας ανεκπλήρωτος έρωτας. Βρισκόμαστε στην αρχή της πολλά υποσχόμενης δεκαετίας του '60. Ο Στέλιος φιγουράρει ως ο «βασιλιάς» του λαϊκού τραγουδιού και αναγνωρίζεται ήδη ως ένας από τους μείζονες τραγουδιστές της Ανατολικής Μεσογείου. Έχει προλάβει να ενσωματώσει στη φωνή του τα πλούσια ποικίλματα της Ανατολής και η χάρη του φτάνει μέχρι την Πόλη όπου αποκτά πολυπληθές κοινό. Οι συναυλίες του το 1960 στην Κωνσταντινούπολη πιστοποιούν τη λατρεία ενός κόσμου που τον γνωρίζει μέσα από τους δίσκους του.

Ο Καζαντζίδης ερμηνεύει με άνεση και ευαισθησία τουρκικά τραγούδια που ακούμε κι εμείς ακόμα και σήμερα στην Ελλάδα. Ανάμεσά τους ξεχωρίζει το ελεγειακό «Βekledim de gelmedin», όπου οι μελετητές του Στέλιου ανιχνεύουν το δίχως ανταπόκριση πάθος του για μια διάσημη Τουρκάλα ηθοποιό την Τουρκιάν Σοράι.

Η Σοράι αναδείχθηκε σε κορυφαίο ίνδαλμα του τουρκικού σινεμά της εποχής με το προσωνύμιο «Σουλτάνα». Γυναίκα με σπάνια μεσογειακή ομορφιά αλλά και ισχυρή προσωπικότητα κατάφερε να επιβληθεί στο star system της γειτονικής χώρας και να ελκύσει πάμπολλους μνηστήρες, ανάμεσα στους οποίους συγκαταλέγεται κι ο Καζαντζίδης. Το φλογερό φλερτ φαίνεται πως δεν είχε αίσια κατάληξη καθώς η πανέμορφη ντίβα δεν ανταποκρίθηκε στο παθιασμένο αίσθημα του Καζαντζίδη. Κι ο ίδιος ο Στέλιος της τραγουδά με μοναδικό τρόπο «Βekledim de gelmedin».

«Σε περίμενα, μα δεν ήρθες.

Δεν γνώριζες την αγάπη μου,

το δάκρυ μου δεν το έσβησες.

Δεν μ’ αγάπησες καθόλου;»