Ποιος μεγάλος συνθέτης θα έγραφε τον ύμνο του Ολυμπιακού
Υπήρξε ένας από τους κορυφαίους συνθέτες της ελληνικής μουσικής. Κέρδισε Όσκαρ αλλά δεν καταδέχτηκε να το παραλάβει. Ήθελε να γράψει ύμνο για την αγαπημένη του ομάδα, τον Ολυμπιακό. Και δεν είναι ο Θεοδωράκης...
22 Αυγούστου, 1960. Ο Μάνος Χατζιδάκις δίνει συνέντευξη στο ΦΩΣ και στον Άρη Μελισσηνό: «Είμαι φίλαθλος και μάλιστα φανατικός οπαδός του Ολυμπιακού. Κάποτε διέκοψα τις δοκιμές της «Μήδειας» για να ακούσω αναμετάδοση ποδοσφαιρικού αγώνος με αποτέλεσμα να τσακωθώ με τον Αλέξη Μινωτή και την Κατίνα Παξινού! *
Αφιέρωσα τα «Παιδιά του Πειραιά» στους παίκτες του Ολυμπιακού και τώρα θα ετοιμάσω ένα ύμνο για την λαοφιλεστέραν και την πλέον δοξασμένην ενδεκάδα της χώρας μας».
Ολυμπιακός: Κινήσεις επίθεσης από την αρχή χωρίς τέλος
Αν λάβει κάποιος σοβαρά τα ποδοσφαιρικά φρονήματα του Μάνου Χατζιδάκι, που ο ίδιος διατράνωσε σε μια συνέντευξή του στο «ΦΩΣ», μπορεί εύκολα να συναγάγει συνειρμούς πάθους και λατρείας όχι μόνο στην πόλη στην οποία είναι η έδρα του Ολυμπιακού, αλλά και σ’ εκείνη την ανίκητη ομάδα των «ερυθρολεύκων» που σάρωνε τα πρωταθλήματα στα πρώτα μετεμφυλιακά χρόνια.
Η παγκόσμια αναγνώριση στο πρόσωπο του Χατζιδάκι, με το Όσκαρ για τα «Παιδιά του Πειραιά», ήταν σίγουρα μια έκπληξη για τον συνθέτη. Ο ίδιος τη χαρακτηρίζει δυσάρεστη απαξιώνοντας ένα τραγούδι που συμπύκνωνε τα πιστεύω του για την αξία της λαϊκής παράδοσης αλλά και την αγάπη και το πάθος για μια λαϊκή ομάδα, όπως ήταν τότε ο Ολυμπιακός. Ένας άνθρωπος που αγάπησε τόσο το ρεμπέτικο και το υποπρολεταριάτο που το δημιούργησε δεν θα μπορούσε να είναι Παναθηναϊκός.
Τα χρόνια εκείνα υπήρχαν διαχωριστικές γραμμές που σήμερα ίσως έχουμε λησμονήσει αλλά στη δεκαετία του Πενήντα όπως και στα επόμενα χρόνια μέχρι τουλάχιστον τη μεταπολίτευση, ο Ολυμπιακός δεν ήταν σε καμία περίπτωση το ποδοσφαιρικό κατεστημένο. ‘Ισως αυτός είναι και ο λόγος που τον αγκάλιασε η πλειοψηφία του κόσμου. Στα «Παιδιά του Πειραιά» βέβαια δεν κινηματογραφείται ο μαγικός κόσμος του ποδοσφαίρου, αλλά η σκηνή με τη Μερκούρη να άδει το τραγούδι του Μάνου κρατώντας τη φωτογραφία της «ερυθρόλευκης» ομάδας είναι... όλα τα λεφτά.
Σε μια ελεύθερη ερμηνεία θα μπορούσε να πει κάποιος πως το εν λόγω ενσταντανέ θα πρέπει να ενταχθεί διαχρονικά στον θρύλο του Ολυμπιακού ως μέρος της Ιστορίας του. Και επειδή ο Μάνος στη συνέντευξή του στο «ΦΩΣ» είχε υποσχεθεί έναν ύμνο για τον Ολυμπιακό, θα μπορούσε να θεωρηθεί πως με «Τα παιδιά του Περαιά» έκανε το χρέος του.
