Για ποιον έγραψε το τραγούδι «Hurricane» ο Μπομπ Ντίλαν
Για ποιον έγραψε το τραγούδι Hurricane ο Μπομπ Ντίλαν, που έγινε και ταινία
Δύσκολα θα βρεις τραγούδι του θρύλου Bob Dylan το οποίο να μην αποτελεί ιστορικό σχόλιο. Το 1975 όμως, ο Dylan γράφει ένα τραγούδι – διαμαρτυρία για την άδικη φυλάκιση του μποξέρ Rubin "Hurricane" Carter, ο οποίος κατηγορήθηκε για την δολοφονία τριών ατόμων μέσα σε μπαρ του New Jersey.
To ίδιο τραγούδι, αρκετά χρόνια μετά, κόσμησε το soundtrack της ομώνυμης ταινίας με τον Denzel Washington. «That's the story of the Hurricane. But it won't be over till they clear his name. And give him back the time he's done».
Ολυμπιακός: Η συμβολή του… Βαλμπουενά
Ο Hurricane (Τυφώνας) ή Rubin Carter γεννήθηκε το Μάιο του 1937 στο New Jersey. Οι κινήσεις του μέσα στο ρινγκ και η δύναμή του έδωσαν το προσωνύμιο Rubin «The Hurricane» Carter. Μέσα σε τρία χρόνια κέρδισε τον τίτλο του πρωταθλητή στην κατηγορία των μεσαίων βαρών.
Ξημερώματα της 17ης Ιουνίου του 1966 σε ένα μπαρ στο New Jersey, δυο έγχρωμοι άντρες εισβάλλουν με σκοπό τη ληστεία. Ο μπάρμαν στην προσπάθειά του να αμυνθεί εκσφενδονίζει ένα μπουκάλι προς τους ληστές. Αυτοί ανοίγουν πυρ με αποτέλεσμα ο μπάρμαν και άλλοι δυο θαμώνες να τραυματιστούν θανάσιμα.
Μετά από καταθέσεις δυο μαρτύρων, ο Rubin Carter κάτοχος ενός λευκού αυτοκινήτου και ο φίλος του Jhon Artis συλλαμβάνονται και καταδικάζονται για την τριπλή δολοφονία σε τετράκις ισόβια.
Ο Bob Dylan τον επισκέφθηκε στο κρατητήριο και τον στήριξε πιστεύοντας στην αθωότητά του, αλλά και γράφοντας το τραγούδι «Hurricane» για να τον τιμήσει. Σε μεγάλη πλέον ηλικία δικαιωμένος, έχοντας χάσει όμως την ευκαιρία για μια μεγάλη καριέρα στην πυγμαχία, ο Rubin «The Hurricane» Carter, έφυγε απ’ τη ζωή στις 20 Απριλίου του 2014, λίγες μέρες πριν τα 77α γενέθλια του χτυπημένος από την επάρατη νόσο.
Αυτή ήταν η ιστορία του Τυφώνα, του άντρα που οι αρχές κατηγόρησαν για κάτι που ποτέ δεν είχε κάνει. Και έκλεισαν σε ένα κελί τον άντρα που θα μπορούσε να είχε γίνει πρωταθλητής του κόσμου.
Oι στίχοι του τραγουδιού σε ελεύθερη μετάφραση
Οι πιστολιές ακούστηκαν μες στη νύχτα από το μπαρ
Η Patty Valentine κατεβαίνει από το πάνω χολ.
Και βλέπει τον μπάρμαν μέσα σε μια λίμνη αίματος,
Φωνάζει, ''Θεέ μου, τους σκότωσαν όλους!''
Και από αυτό το σημείο αρχίζει η ιστορία του ''Τυφώνα'',
Του άντρα που οι αρχές κατηγορούν
Για κάτι που δεν είχε διαπράξει.
Και τον έκλεισαν σ' ένα κελί,
Έναν άντρα που θα μπορούσε να είχε γίνει
Ο πρωταθλητής του κόσμου.
Η Patty είδε τρία πτώματα να κείτονται εκεί κάτω
Και έναν άντρα που τον φωνάζανε Bello,
Να κινείται εκεί γύρω μυστηριωδώς.
Της είπε ''Δεν είμαι αυτός που το έκανε'',
Και σήκωσε τα χέρια του
''Εγώ μόνο λήστεψα το ταμείο, ελπίζω να καταλαβαίνετε.''
''Τους είδα να φεύγουν'' της είπε,
Και εκεί για λίγο σταματά να μιλά
''Ενας από εμάς πρέπει να καλέσει τους αστυνομικούς.''
Και έτσι η Patty καλεί τους αστυνομικούς
Και φτάνουν στην σκηνή του εγκλήματος
Με τα κόκκινα φώτα τους να αναβοσβήνουν
Μέσα στη ζεστή νύχτα του New Jersey.
Εντωμεταξύ, μακριά σ' ένα άλλο μέρος της πόλης
Ο Rubin Carter μαζί με μερικούς φίλους του
Κάνουν βόλτα με το αυτοκίνητό τους.
Ο νούμερο ένα για τη διεκδίκηση του στέματος
Της πυγμαχίας στην κατηγορία των μεσαίων βαρών
Δεν του περνούσε ποτέ από το μυαλό του
Σε τι σκατά θα έπεφτε
Όταν ένας αστυνομικός τον σταμάτησε
Στην άκρη του δρόμου
Όπως πολλές φορές πριν και πολλές φορές πιο πριν
Στο Paterson έτσι γίνονται τα πράγματα
Εάν είσαι μαύρος καλύτερα να μην βγαίνεις στους δρόμους
Εκτός κι αν θελεις να τραβήξεις πάνω σου την καταστροφή.
Ο Alfred Bello είχε ένα συνέταιρο
Που κουβέντιαζε με τους αστυνομικούς
Αυτός και ο Arthur Dexter Bradley ήταν έξω και τριγύριζαν
Αυτός είπε στους αστυνομικούς ''Είδα δύο άντρες
Που έμοιαζαν σαν πυγμάχοι μεσαίων βαρών
Μπήκαν σ΄ ένα λευκό αμάξι που είχε
Πινακίδες εκτός πολιτείας.''
Και η δεσποινίς Patty Valentine έγνεψε
Καταφατικά το κεφάλι της.
Ο αστυνομικός είπε ''Για σταθείτε μια στιγμή παιδιά,
Αυτός εδώ δεν έχει ακόμα πεθάνει!''
Και έτσι τον πήγαν στο νοσοκομείο
Ακόμα κι αν αυτός ο άντρας δεν μπορουσε να δει
Του ζήτησαν να αναγνωρίσει τον ένοχο.
Στις τέσσερις το πρωί έπιασαν τον Rubin,
Τον οδήγησαν στο νοσοκομείο και τον ανέβασαν πάνω.
Ο πληγωμένος τον κοιτά με το πεθαμένο ένα μάτι του
Και λέει ''Γιατί μου τον κουβαλήσαατε αυτόν;
''Δεν ήταν αυτός που με πυροβόλησε''
Ναι, αυτή είναι η ιστορία του ''Τυφώνα''
Του άντρα που οι αρχές κατηγορούν
Για κάτι που δεν είχε διαπράξει.
Και τον έκλεισαν σ' ένα κελί,
Έναν άντρα που θα μπορούσε να είχε γίνει
Ο πρωταθλητής του κόσμου.
Τέσσερις μήνες αργότερα, και το γκέτο καίγεται
Ο Rubin είναι στη Νότιο Αμερική
Και αγωνίζεται για τ' όνομά του
Ο Arthur Dexter Bradley είναι ακόμα μες στις ληστείες
Και οι αστυνομικοί τον πιέζουν,
Ψάχνοντας κάποιον για να κατηγορήσουν
Του λένε ''Θυμάσαι τους φόνους στο μπαρ;
Θυμάσαι το αμάξι με το οποίο ξεφυγαν οι δολοφόνοι;
Νομίζεις ότι μπορείς να παίξεις με το Νόμο;
Σκέψου ότι ήταν ένας πυγμάχος
Που ξέφυγε εκείνη τη νύχτα;
Μην ξεχνάς ότι είσαι λευκός.''
Ο Arthur Dexter Bradley τους είπε ''Δεν είμαι σίγουρος''
Όμως οι αστυνομικοί του απάντησαν ''Σ' ένα φτωχό παιδί
σαν και σένα μπορεί καμιά φορά να του τύχει μια ευκαιρία
Σ' έχουμε στο χέρι για τη ληστεία στο μπαρ
Και μιλήσαμε και με τον φίλο σου τον Bello
Αν δεν θες να γυρίσεις πίσω στη φυλακή,
Γίνε καλός άνθρωπος
Και θα κάνεις στην κοινωνία μια μεγάλη χάρη
Αυτό το μαύρο σκυλί είναι γενναίο
Και όλο γίνεται ακόμα πιο γενναίο
Θέλουμε να ρίξουμε αυτήν την τριπλή δολοφονία πάνω του
Δεν είναι δα και ο ''Λόρδος Τζιμ.''
Ο Rubin μπορούσε να ρίξει κάτω έναν άντρα
Με μόνο μια του γροθιά
Αλλά ποτέ δεν του άρεσε να μιλά γι΄αυτό.
''Είναι η δουλειά μου'' έλεγε, ''και την κάνω για τα λεφτά
Και όταν τελειώσω συνεχίζω το δρόμο μου
Σ' ένα παράδεισο
Όπου οι πέστροφες κολυμπούν στα ρυάκια
Και ο αέρας είναι καθαρός
Και καβαλώ ένα άλογο σ' ένα μονοπάτι.''
Αλλά τον έκλεισαν στη φυλακή
Όπου προσπάθησαν να κάνουν έναν άντρα ποντίκι.
Όλα τα χαρτιά του Rubin ήταν σημαδεμένα από την αρχή
Η δίκη ήταν ένα τσίρκο για γουρούνια,
Δεν του άφησαν ούτε μια ευκαιρία
Ο δικαστής θεώρησε ότι οι μάρτυρες υπεράσπισης
Του Rubin ήταν αλήτες μέθυσοι από τις τρωγλες
Και για τους λευκούς που παρακολουθούσαν τη δίκη
Ήταν ένας αλήτης επαναστάτης
Και για τους μαύρους ήταν ένας τρελος νέγρος
Ακόμα κι αν δεν μπόρεσαν να παρουσιάσουν το όπλο,
Ο εισαγγελέας αποφάνθηκε ότι αυτός ήταν ο ένοχος
Και οι ένορκοι που όλοι τους ήταν λευκοί συμφώνησαν.
Ο Rubin Carter καταδικάστηκε άδικα
Για φόνο πρώτου βαθμού, φαντάζεστε ποιος κατέθεσε;
Ο Bello και ο Bradley που και οι δυο τους
Είπαν άσχημα ψέματα
Και μαζί τους όλες οι εφημερίδες, που πήραν την σκυτάλη.
Πως είναι δυνατόν η ζωή ενός τέτοιου ανθρώπου
Να εξαρτάται από την παλάμη κάποιου ανόητου;
Το να βλέπεις κάποιον τόσο φανερά
Να τον καταδικάζουν άδικα
Δεν μπορεί παρά να μου προκαλεί ντροπή
Που ζω σε μια χώρα
Όπου η δικαιοσύνη είναι μόνο για τα μάτια.
Τώρα όλοι οι εγκληματίες με τα σικ
σακάκια και τις γραβάτες τους
Είναι ελεύθεροι να γυρίζουν και να πίνουν το μαρτίνι τους Παρακολουθώντας την ανατολή του ήλιου
Ενώ ο Rubin κάθεται σαν τον Βούδα
Σ' ένα κελί μήκους δέκα ποδιών
Ένας αθώος άνθρωπος μες στη ζωντανή κόλαση.
Αυτή είναι λοιπόν η ιστορία του ''Τυφώνα'',
Αλλά δεν θα τελειώσει τόσο εύκολα
Μέχρι να καθαρίσει το όνομά του
Και να του δοθεί πίσω ο χαμένος χρόνος του.
Τον έκλεισαν σ' ένα κελί,
Αλλά κάποτε θα μπορούσε να είχε γίνει
Ο πρωταθλητής του κόσμου.