1962: Το Κύπελλο της Μεγάλης Σφαγής

Στις 17 Ιουνίου του 1962, η Βραζιλία κατέκτησε το 7ο Παγκόσμιο Κύπελλο στο Σαντιάγο της Χιλής κερδίζοντας στον τελικό την Τσεχοσλοβακία με 3-1, σε μια διοργάνωση που χαρακτηρίστηκε ως το “Κύπελλο της Μεγάλης Σφαγής”, λόγω της βίας!

1962: Το Κύπελλο της Μεγάλης Σφαγής

Τη διοργάνωση σημάδεψαν τα επεισόδια και η βία. Σκληρά και αντιαθλητικά φάουλ και κακές διαιτησίες ήταν οι λόγοι για τους οποίους το μουντιάλ αυτό έμεινε στην ιστορία ως το «Κύπελλο της σφαγής». Δεκατρείς παίκτες τραυματίστηκαν σοβαρά και χειρουργήθηκαν. Η Βραζιλία έχασε τον Πελέ, λόγω τραυματισμού, ήδη από τον δεύτερο αγώνα. Παρά τους τραυματισμούς και τις αντιαθλητικές ενέργειες, μόνο έξι παίκτες αποβλήθηκαν. Καταλογίστηκαν οκτώ πέναλτι.

Ο αγώνα της Ιταλίας με την Χιλή χαρακτηρίστηκε η «μάχη του Σαντιάγκο», αφού ξέσπασαν βίαια επεισόδια στον αγωνιστικό χώρο μεταξύ των ομάδων. Η Ιταλία έμεινε με εννέα παίκτες λόγω αποβολών κι έτσι η Χιλή κατάφερε να περάσει στην επόμενη φάση. Ο διαιτητής του ματς, ο Κεν Άστον, έγινε λίγο αργότερα ο εφευρέτης της κίτρινης και κόκκινης κάρτας.

Ο αγώνας της ΕΣΣΔ με τη Γιουγκοσλαβία ήταν επίσης πολύ επεισοδιακός. Ο Μούγιτς μάρκαρε αντιαθλητικά τον Εντουαρντ Ντουμπίνσκι, με συνέπεια ο Ουκρανός να υποστεί διπλό κάταγμα κνήμης – περόνης και να χάσει το υπόλοιπο Μουντιάλ. Το χτύπημα αυτό τελικά αποδείχτηκε μοιραίο για τη ζωή του. Του προκλήθηκε σάρκωμα (επιθετικός καρκίνος) και χρειάστηκε να κάνει επέμβαση και αργότερα να ακρωτηριαστεί το πόδι του. Στα 34 έπαθε μόλυνση στο ίδιο σημείο. Η μόλυνση αυτή του κόστισε τη ζωή. Ο Μούγιτς για το χτύπημα στον Ντουμπίνσκι δεν αποβλήθηκε από τον αγώνα αλλά τιμωρήθηκε με ένα χρόνο αποκλεισμό από την ομοσπονδία της χώρας του και δεν ξαναφόρεσε ποτέ τη φανέλα της εθνικής.

Ο Βραζιλιάνος Γκαρίντσα που αποκαλείται “η ντρίμπλα του Θεού” ήταν η μορφή αυτού του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Το ελάττωμα που έμεινε στο δεξί του πόδι λόγω πολιομυελίτιδας, του χάρισε το προνόμιο της εκπληκτικής ντρίμπλας!