Κάρλο Παρόλα: Είκοσι χρόνια χωρίς τον άνθρωπο - «ψαλιδάκι» της Panini

To όνομά του μπορεί να μην λέει κάτι σε κάποιους και αυτός είναι ο σημαντικότερος λόγος, που θα πρέπει να διαβάσετε την παρακάτω ιστορία. Υπήρξε κεντρικός αμυντικός και αγωνίστηκε σε 334 αγώνες με την Γιουβέντους ενώ έπαιξε και με την Λάτσιο και την αργεντίνικη, Midland πριν ασχοληθεί με την προπονητική.

Ο Παρόλα, λοιπόν, έγινε παγκοσμίως γνωστός από το περίφημο “Bicycle kick” (ψαλιδάκι) που έκανε στον αγώνα Φιορεντίνα – Γιουβέντους στις 15/1/1950. Η φωτογραφία του τη στιγμή που βρίσκεται στον αέρα, αργότερα θα γίνει το λογότυπο στις συλλογές αυτοκόλλητων ποδοσφαίρου “Calciatori” της Panini! Το ψαλίδι, στη συνείδηση των Ιταλών φιλάθλων έχει καθιερωθεί με την ονομασία "rovesciata alla Parola". Όπως μάλιστα είπε εύστοχα κάποτε ένας Ιταλός ιστορικός "ο Παρόλα έκανε τη συγκεκριμένη κίνηση τόσο δημοφιλή όσο η πίτσα"!

Ο φωτογράφος Κοράντο Μπιάνκι που βρισκόταν πίσω από την εστία της Γιουβέντους πρόλαβε να απαθανατίσει την κίνηση του Παρόλα σχεδόν στο αποκορύφωμά της, όταν βρισκόταν στο πιο ψηλό σημείο του άλματος και με τεντωμένο το δεξί πόδι, μόλις είχε κλοτσήσει την μπάλα στον αέρα. Το εντυπωσιακό πλάνο έκανε τον γύρο της Ιταλίας μέσω των εφημερίδων, ωστόσο ο… κύκλος ζωής του δεν τελείωσε εκεί. Ο Τζιουζέπε Πανίνι, ο ιδρυτής της εταιρίας με τα περίφημα άλμπουμ, μόλις είχε αρχίσει να απολαμβάνει την επιτυχία από τα αυτοκόλλητα που γίνονταν ανάρπαστα στις αρχές της δεκαετίας του ’60.

Βλέποντας τη φωτογραφία του Παρόλα, αποφάσισε ότι αυτό το ενσταντανέ θα πρέπει να γίνει συνώνυμο με τη συλλογή Calciatori, η οποία είχε μόλις 3 χρόνια ζωής. Το άλμπουμ της σεζόν 1965-1966 είχε ως εξώφυλλο τη ζωγραφιά από τη φωτογραφία του Παρόλα, που από εκείνη τη χρονιά ταυτίστηκε με τα αυτοκόλλητα. Ο Πανίνι είχε ερωτευτεί αυτήν τη φωτογραφία, τον συνδυασμό αρμονίας και δύναμης του Παρόλα στο εναέριο βολέ του, αποφασίζοντας να χρησιμοποιήσει την εικόνα ως δεύτερο λογότυπο της εταιρίας, για τις δραστηριότητες που σχετίζονται με το ποδόσφαιρο.

Ο Παρόλα γεννήθηκε στο Τορίνο στις 20 Σεπτεμβρίου 1921 και υπήρξε σπουδαίος ποδηλάτης ως παιδί, κερδίζοντας τοπικούς αγώνες και έχοντας ιδιαίτερο ταλέντο στις ανηφόρες. «Δυστυχώς δεν ήμουν τόσο καλός στις κατηφόρες», είχε πει κάποτε. Μία πτώση του στοίχισε ένα σπασμένο χέρι και το μυαλό του σιγά σιγά άφησε το χειροποίητο ποδήλατο που του είχε φτιάξει ο πατέρας του πριν πεθάνει πρόωρα από ανακοπή καρδιάς.

Το ποδόσφαιρο άρχισε να τον μαγεύει, αφού στο Κούνεο, όπου μετακόμισε μετά από τον θάνατο του πατέρα του, δεν υπήρχε ποδηλατοδρόμιο. Η πρώτη κανονική ομάδα του ήταν η Βανκίλια το 1935 και στη συνέχεια μετακινήθηκε στην Ντοπολαβόρο FIAT, την ομάδα των εργαζομένων του εργοστασίου της αυτοκινητοβιομηχανίας, όπου απασχολούταν για να βγάλει τα προς το ζην.

Ο μισθός του άγγιζε τις 18 λίρες τον μήνα και αρκούσε για τα απολύτως απαραίτητα συν ένα πακέτο τσιγάρα Gauloises τη μέρα. Ούτε ο «Νούτσιο», όπως φώναζαν τον πατέρα του και «κόλλησαν» το παρατσούκλι και στον ίδιο, ούτε η μητέρα του μπορούσαν να πουν «όχι» όταν ήρθε η πρόταση της Γιουβέντους: 750 λίρες τον μήνα.