Ο μυστηριώδης θάνατος του «ταύρου της Καντούνα»

Στις 4 Μαΐου του 2012 πεθαίνει σε ηλικία 48 ετών ο διεθνής Νιγηριανός ποδοσφαιριστής Ρασίντ Γεκινί, ο οποίος αμέσως μετά το Μουντιάλ του 1994 στις ΗΠΑ μεταγράφηκε στον Ολυμπιακό. Τα αίτια του θανάτου επισήμως ήταν η μακροχρόνια κατάθλιψη και η διπολική διαταραχή.

Γεννημένος στην Καντούνα της Νιγηρίας (εξ ου και το προσωνύμιο «ταύρος της Καντούνα»), ήρθε στον Ολυμπιακό με πολλές περγαμηνές, αλλά ποτέ δεν κατάφερε να προσαρμοστεί στην Ελλάδα, σε μια δύσκολη εποχή για τους «ερυθρόλευκους». Μάλιστα, η φυγή του ήταν επεισοδιακή αλλά και μυστηριώδης. Όσο μυστηριωδώς έφυγε από τον Ολυμπιακό, άλλο τόσο έφυγε και από τη ζωή.

Ο αιφνίδιος θάνατος του είχε σοκάρει τους συμπατριώτες του και παραμένει για πολλά χρόνια άλυτος γρίφος στην πατρίδα του. Σύμφωνα με τα Μέσα της Νιγηρίας, μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας έπασχε από διπολική διαταραχή και βαριά κατάθλιψη, κάτι που τον οδήγησε σε μοναχική διαβίωση, παρά το γεγονός ότι είχε τρεις συζύγους, τρεις κόρες και τρία αδέλφια. Φημολογείται ότι τα τελευταία χρόνια της ζωής του η συμπεριφορά του ήταν απόκοσμη, αλλά και ότι έπεσε θύμα απαγωγής από την ίδια την οικογένειά του…

Μάλιστα, τον Απρίλιο του 2012 υπήρξαν μαρτυρίες γειτόνων που έκαναν λόγο για βίαιη μεταφορά από το σπίτι του με χειροπέδες, αίματα και τραύματα στο κορμί του. «Φώναζε, αλλά κανείς δεν βρέθηκε για να τον βοηθήσει. Υποτίθεται ότι τον πήραν για να του προσφέρουν βοήθεια για τις ψυχικές του ασθένειες. Ήταν τα μέλη της οικογενείας του» είχε δηλώσει ένας εκ των μαρτύρων. Δύο εβδομάδες μετά ο Ρασίντ Γεκινί άφησε την τελευταία πνοή του σε νοσοκομείο του Ιμπαντάν, χωρίς ποτέ κανείς να μάθει την αιτία θανάτου του.

Όπως διαδόθηκε ευρέως στη Νιγηρία, τα «τρωκτικά» που τον περιέβαλλαν ξεκίνησαν από την επόμενη μέρα κιόλας να σκυλεύουν τη μνήμη του, ερίζοντας για την περιουσία του. Ούτε αυτό όμως μπορούσε να αμαυρώσει την εικόνα του. Ακόμα κι αν ήταν απρόσιτος, ο Γεκινί ήταν μεγαλόκαρδος και θεωρείται ακόμα και σήμερα ένας από τους μεγαλύτερους επιθετικούς που ανέδειξε το ποδόσφαιρο της Νιγηρίας.

ME MIA MATIA...

1886: Οι Αμερικανοί εργαζόμενοι, που διαδηλώνουν για την καθιέρωση του οκταώρου στην πλατεία Χεϊμάρκετ στο Σικάγο, συγκρούονται με την αστυνομία. Από ρίψη χειροβομβίδας από την πλευρά των διαδηλωτών σκοτώνονται 8 αστυνομικοί και 60 τραυματίζονται. Η αστυνομία ανοίγει πυρ, σκοτώνοντας ανυπολόγιστο αριθμό διαδηλωτών.

1912: Οι Ιταλοί καταλαμβάνουν τη Ρόδο.

1941: Ο Χίτλερ εξυμνεί την ανδρεία των Ελλήνων. Σε λόγο που εκφωνεί στο Ράιχσταγκ αναφέρει: «Η ιστορική δικαιοσύνη με υποχρεώνει να διαπιστώσω ότι απ’ όλους τους αντιπάλους, τους οποίους αντιμετωπίσαμε, ο Ελληνικός Στρατός πολέμησε με ύψιστο ηρωισμό και αυτοθυσία».

1949: Σημειώνεται η πρώτη αεροπορική τραγωδία στην Ιστορία του αθλητισμού. Αεροπλάνο που μεταφέρει την ομάδα της Τορίνο συντρίβεται στον λόφο Σουπέργκα κοντά στην ιταλική πόλη, με αποτέλεσμα να βρουν τον θάνατο 31 άνθρωποι, 18 από τους οποίους συγκροτούν την αποστολή της μεγάλης «γκρανάτα» με τους 10 διεθνείς.

1953: Ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ τιμάται με βραβείο Πούλιτζερ για το έργο του «Ο Γέρος και η Θάλασσα».

1967: Η χούντα εκτοπίζει 6.000 αντικαθεστωτικούς στη νήσο Γυάρο. Με διαταγή του αρχηγού ΓΕΣ, Οδυσσέα Αγγελή, διαλύονται 280 πολιτικές, συνδικαλιστικές, πολιτιστικές, φοιτητικές κ.ά. οργανώσεις, ενώ ταυτόχρονα κατάσχονται τα αρχεία και όλα τα περιουσιακά τους στοιχεία.

1970: Η εθνοφρουρά του Οχάιο σκοτώνει τέσσερις φοιτητές και τραυματίζει 11 στο πανεπιστήμιο του Κεντ, κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων εναντίον του πολέμου στο Βιετνάμ. Οι CSN&Y εμπνέονται από το γεγονός και γράφουν το τραγούδι τους «Ohio».

1975: Η Νάντια Κομανέτσι σε ηλικία μόλις 13 ετών ανακηρύσσεται πρωταθλήτρια Ευρώπης στους Πανευρωπαϊκούς της Νορβηγίας.

1979: Η Μάργκαρετ Θάτσερ ορκίζεται πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου με το κόμμα των Συντηρητικών. Είναι η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της χώρας.

2019: Η Μαρία Σάκκαρη κατακτά το Μαρόκο Όπεν στο Ραμπάτ και πανηγυρίζει τον πρώτο τίτλο της καριέρας της.