Η σύλληψη του Κωνσταντίνου Ασλανίδη στην Ιταλία

Μετά την πτώση της χούντας ο γενικός γραμματέας Αθλητισμού Κωνσταντίνος Ασλανίδης εγκατέλειψε την Ελλάδα και διέφυγε στην Ιταλία προκειμένου να αποφύγει το κύμα διώξεων που είχε εξαπολυθεί εναντίον των αξιωματούχων του στρατιωτικού καθεστώτος. 

Η σύλληψη του Κωνσταντίνου Ασλανίδη στην Ιταλία

Δημοσιεύματα της εποχής αναφέρουν ότι αρχικά διέφυγε με κότερο και κατέφυγε στην Ελβετία, απ' όπου μετά από παραμονή τριών μηνών μετακινήθηκε στην Ιταλία. Το βράδυ της 20ής Ιουνίου 1975 ο Ασλανίδης και οι οικοδεσπότες του υπέστησαν αστυνομικό έλεγχο σε δρόμο της πόλεως του Πόρτο Φίνο, γεγονός που ανάγκασε τον Ασλανίδη να προετοιμάσει την αναχώρησή του.

Την επόμενη μέρα, 21 Ιουνίου, συνελήφθη από Ιταλούς καραμπινιέρι στη μισθωμένη βίλα «Σάντα Μαργκερίτα» στο Πόρτο Φίνο της Ιταλικής Ριβιέρας, την ώρα που ετοίμαζε τη βαλίτσα του προκειμένου να αναχωρήσει. Έφερε διπλωματικό διαβατήριο με αριθμό 172 με ημερομηνία εκδόσεως την 28η Σεπτεμβρίου 1973, το οποίο τον ανέφερε ως υπουργό Παιδείας. Μαζί του συνελήφθησαν η Αφροδίτη Κατώπη και ένας ακόμη Έλληνας πολίτης, ο Ιωάννης Αναγνωστόπουλος, οι οποίοι τον φιλοξενούσαν. Στις 27 Ιουνίου από τις ελληνικές αρχές επιδόθηκαν στις αντίστοιχες της Ιταλίας τα έγγραφα με τα οποία ζητήθηκε η έκδοσή του.

Κλείστηκε στις φυλακές «Μαράσι» στο Κιάβερι στην περιοχή της Γένοβας και μέσω του συνηγόρου του, δικηγόρου Γένοβας, Ρενάτο Πιτσιμίνο, ζήτησε πολιτικό άσυλο. Το Εφετείο της Γένοβας που εξέτασε το αίτημα της εκδόσεώς του ανέβαλε την έκδοση αποφάσεως καθώς ο Ασλανίδης προσκόμισε βεβαίωση των ποδοσφαιριστών του Παναθηναϊκού που κατέθεσαν ενυπογράφως ότι ο Ασλανίδης τούς έδωσε μετρητά τα χρήματα για τα οποία κατηγορούνταν ότι διέπραξε το αδίκημα της καταχρήσεως.
Στις 3 Μαρτίου 1976,το Εφετείο της Γένοβας απέρριψε την αίτηση των ελληνικών αρχών για την έκδοση του Ασλανίδη και συντάχθηκε με την πρόταση του εισαγγελέα Κόκο που αργότερα δολοφονήθηκε από την κομμουνιστική οργάνωση «Ερυθρές Ταξιαρχίες».

Το δικαστήριο απέρριψε την έκδοση με το πρόσθετο επιχείρημα ότι ο Ασλανίδης κατηγορείται επίσης «για διάπραξη πολύ σοβαρών πολιτικών εγκλημάτων, για τα οποία διατρέχει τον κίνδυνο να καταδικασθεί στην εσχάτη των ποινών». Στις 20 Ιουλίου 1976 το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο της Ιταλίας επικύρωσε την απόφαση του Εφετείου της Γένοβας και την επόμενη ημέρα, στις 21 Ιουλίου, ο Ασλανίδης αφέθηκε ελεύθερος. Μετά την απελευθέρωσή του στην Ιταλία, κατέφυγε στη Βραζιλία όπου έζησε για αρκετά χρόνια σε έσχατη ένδεια και εργάστηκε ως μικροπωλητής.

ΜΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ...

1813: Ο Δούκας του Ουέλινγκτον, επικεφαλής αγγλικής δύναμης, νικά τον Ιωσήφ Βοναπάρτη και τους Γάλλους στη Μάχη της Βιτόρια και τους εκδιώκει από την Ιβηρική Χερσόνησο. Ο Μπετόβεν χαιρετίζει το γεγονός, γράφοντας τη σύνθεση «Wellington’s Victory, op. 91».
1913: Οι Έλληνες συντρίβουν τους Βούλγαρους στη μάχη Κιλκίς - Λαχανά, κατά τη διάρκεια του Β’ Βαλκανικού Πολέμου.
1919: Γενική απεργία στη Γουίνιπεγκ του Καναδά καταστέλλεται βιαίως από την αστυνομία, με αποτέλεσμα τον θάνατο δύο απεργών και τον τραυματισμό άλλων δεκαπέντε («Ματωμένο Σάββατο»).
1942: Ένα γιαπωνέζικο υποβρύχιο επιχειρεί μέσα στο έδαφος των ΗΠΑ, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Αναδύεται στην επιφάνεια και βάλλει με 17 οβίδες κατά του οχυρού Στίβενς, προκαλώντας μικρές ζημιές.
1955: Γεννιέται ο Μισέλ Πλατινί.
1970: Η Βραζιλία νικά την Ιταλία με 4-1 στο «Αζτέκα» της Πόλης του Μεξικού και κατακτά το 9ο Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου.
1976: Οι ευρωκομμουνιστές του Ενρίκο Μπερλίνγκουερ κερδίζουν τις εκλογές στην Ιταλία.
1981: Ο Ολυμπιακός κερδίζει 3-1 τον ΠΑΟΚ στον τελικό του Κυπέλλου που διεξάγεται στη Νέα Φιλαδέλφεια και γίνεται η πρώτη ομάδα που κατακτά το νταμπλ στην Ιστορία του επαγγελματικού ποδοσφαίρου.
1994: Αργεντινή - Ελλάδα 4-0, στην πρεμιέρα της ελληνικής ομάδας σε τελική φάση Μουντιάλ.
1998: Ο Λόταρ Ματέους αγωνίζεται με την Εθνική Γερμανίας σε πέμπτο Μουντιάλ!
1999: Δύο μεγάλες μορφές του μπάσκετ, ο Κροάτης Ντράζεν Πέτροβιτς και ο Βραζιλιάνος Mαρσέλο Περέιρα, μπαίνουν στο Hall of Fame.
2016: Ο Μέσι σκοράρει στο Αργεντινή - ΗΠΑ 4-0 και γίνεται ο πρώτος σκόρερ στην Ιστορία της Αργεντινής με 55 γκολ (Μπατιστούτα 54).