Το ελληνικό σινεμά χωρίζεται σε ΠΡΙΝ και ΜΕΤΑ αυτό τον σκηνοθέτη

Χωρίς να είναι ο καλύτερος σκηνοθέτης ήταν όμως αυτός που καθόρισε την εξέλιξή του

Το ελληνικό σινεμά χωρίζεται σε ΠΡΙΝ και ΜΕΤΑ αυτό τον σκηνοθέτη

Ακούμε ονόματα σκηνοθετών από τον Κούνδουρο, τον Σακελλάριο, τον Τζαβέλλα μέχρι τον Δημόπουλο και τον Φώσκολο. Όλα καλά όμως κανείς από αυτούς δεν όρισε τον ελληνικό κινηματογράφο με τον τρόπο που το έκανε αυτός ο σκηνοθέτης.

Θα συμφωνήσουμε ότι δεν ήταν ο καλύτερος ούτε πως η επιρροή ήταν απαραίτητα προς το καλό του σινεμά. Είναι ωστόσο ο σκηνοθέτης που ασχολήθηκε με όλα τα είδη που μπορούμε να σκεφτούμε: Δράμα, κωμωδία, μιούζικαλ, αστυνομικό, αφήνοντας παντού το αδρό του αποτύπωμα.

Είναι πολλοί που ισχυρίζονται πως εκτός των άλλων ο άνθρωπος αυτός έφερε την αμερικανική φιλοσοφία στο εγχώριο σινεμά.

Το πιο σημαντικό πάντως είναι ότι χάρις σ' αυτόν ο ελληνικός κινηματογράφος απέκτησε φανατικό κοινό. Στα χρόνια του '60 η υπογραφή του ήταν το ίδιο βαριά όσο της Βουγιουκλάκη.

Η δεκαετία του '60 ήταν η δεκαετία του Γιάννη Δαλιανίδη με τα ακίνητα πλάνα, τα τραγούδια και τους χορούς, με τα φρέσκα πρόσωπα που λανσάρισε και τις καυτές ατάκες. Και το κυριότερο ο Δαλιανίδης δεν έφυγε ποτέ από την επικράτεια του Φίνου.