Ένα τραγούδι ήθελε να είχε πει ο Στέλιος Καζαντζίδης

‘Ένα τραγούδι ζήλεψε ο Στέλιος Καζαντζίδης και θα ήθελε να το έχει πει στην πολύχρονη καριέρα του. Πρόκειται για κατάθεση ψυχής ενός μεγάλου δημιουργού, τραγούδια του οποίου ο Στέλιος είχε τραγουδήσει στις αρχές του ’70.

Η συνεργασία του Καζαντζίδη με τον Άκη Πάνου μεταφράστηκε σε έξι μόλις τραγούδια, το ένα καλύτερο από το άλλο, από το επικό «Η ζωή μου όλη» μέχρι το αριστουργηματικό «Το θολωμένο μου μυαλό».

Οι δυο τους θα μπορούσαν είχαν μεγεθύνει ακόμα περισσότερο το κοινό τους ρεπερτόριο. Ο Καζαντζίδης άλλωστε συνήθιζε να γίνεται εκλεκτός των μεγάλων συνθετών σε διάφορες φάσεις της διαδρομής του: Τσιτσάνης, Χιώτης, Μητσάκης, Καλδάρας… Και στην εποχή του ’70 δεν είχε μείνει πια άλλος σημαντικός λαϊκός δημιουργός σε ακμή από τον Άκη Πάνου.

Το 1977 ο Άκης Πάνου έγραψε τον περίφημο «Τρελό» που προόριζε για τον Καζαντζίδη αλλά τελικά ίσως από την ευθεία αντιπαράθεση του Στέλιου με την βιομηχανία της δισκογραφίας και τις παλινωδίες που προκαλούσε στην συμπεριφορά του, το τραγούδι αυτό δόθηκε στον Μανώλη Μητσιά και συμπεριλήφθηκε στο δίσκο «Παρών».

Ο Μητσιάς διηγείται αργότερα την συνάντησή του με τον Καζαντζίδη με αφορμή τον «Τρελό»

«Έκτοτε με τον Καζαντζίδη, συναντηθήκαμε όταν εγώ έγινα τραγουδιστής. Ήταν η εποχή, που γύρισε από την Αυστραλία στην οποία είχε φύγει για ένα διάστημα και εγώ είχα κάνει «τον τρελό» του Άκη Πάνου. Του άρεσε τόσο πολύ που ήθελε να με γνωρίσει. Πράγματι, μέσω, του Βασίλη Βασιλικού ήρθε σπίτι μου ένα βράδυ… Καθίσαμε, φάγαμε και μου είπε "Ήθελα να σε γνωρίσω γιατί μου άρεσε πάρα πολύ αυτό το τραγούδι. Όταν τραγούδησες «τον τρελό» είπα στον Άκη Πάνου: Ο μικρός είναι βούτυρο μια χαρά”»

Ο Καζαντζίδης είχε «ζηλέψει» την τύχη του Μητσιά να ερμηνεύσει σε πρώτη εκτέλεση τον Τρελό και έκτοτε το έλεγε και το ξανάλεγε και απορούσε πώς άφησε και του ξέφυγε ένα τέτοιο διαμάντι. Χωρίς υπερβολή θεωρούσε ότι η καριέρα του έμεινε ανολοκλήρωτη, αφού δεν κατάφερε να τραγουδήσει: «Άσ’ τον τρελό στην τρέλα του και μην τον συνεφέρεις».