Όταν ο Στέλιος Καζαντζιδης έκοψε τις φλέβες του και αδελφοποιήθηκε με τον Τούρκο Ιτσίκ

Ο Στέλιος Καζαντζίδης πήγε για πρώτη φορά στην Κωνσταντινούπολη το 1960 και το 1961 διασκεύασε και την περίφημη Μανώλια του Ζεκί Μουρέν. Τραγούδησε μάλιστα το μελωδικό μπολέρο για την Κωνσταντινούπολη σε στίχους του Κώστα Βίρβου.

Όταν ο Στέλιος Καζαντζίδης συνάντησε στην Πόλη τον Τούρκο σούπερ σταρ Ζεκί Μουρέν

Στην Κωνσταντινούπολη όποιος κι αν θα πάει/ όσα δουν τα μάτια του δεν τα λησμονά/

Πέραν, Πριγκηπόνησσο, Γαλατάσεράι/ αναμνήσεις όμορφες μέρη μαγικά/

Του Βοσπόρου τα νερά, τ’ όμορφο Φανάρι/ στην ψυχή μου τά ’κλεισα και δεν τα ξεχνώ/

Πόλη, την καρδούλα μου σκλάβα μού ’χεις πάρει/ κι όποτε σε σκέφτομαι πάντοτε πονώ/ Κωνσταντινούπολη ωραία πολιτεία/

Κωνσταντινούπολη ωραία ζωγραφιά/ με πλημμυρίζει μια γλυκιά μελαγχολία/ όταν θυμάμαι κάθε μια σου ομορφιά.

Το 1962 επανεμφανίστηκε, σ’ ένα μεγάλο θέατρο, όπου στο κοινό ήταν περισσότεροι οι Τούρκοι από τους Έλληνες. Εκεί, με μια συμβολική πράξη, αδελφοποιήθηκε πάνω στη σκηνή με τον Τούρκο Ιτσίκ, γιο υπουργού και φιλέλληνα, κόβοντας και ενώνοντας και οι δύο τις φλέβες τους.

«Τραγούδια της Ανατολής» Τα τουρκόφωνα τραγούδια του Στέλιου Καζαντζίδη

Στην Πόλη ηχογράφησε τον Μάρτιο του 1962 και κάποια τραγούδια με Τούρκους μουσικούς ανάμεσα στους οποίους ήταν και ο περίφημος κλαριντζής Σουκρί Μπέη και έζησε, όπως ομολόγησε κάποτε, ένα σύντομο ειδύλλιο με την πανέμορφη Τουρκάλα ηθοποιό Τουρκιάν Σοράι, το οποίο επηρέασε για ένα διάστημα και τη σχέση του με τη Μαρινέλλα.

Kεντρική φωτό: www.ogdoo.gr