Ολυμπιακός: Η πρόκριση στο Ζάγκρεμπ, το θρίλερ με τα παπούτσια!
Η πρόκριση του Ολυμπιακού στους «8» του Τσάμπιονς Λιγκ το 1998 σφραγίστηκε στο χιονισμένο Ζάγκρεμπ. Πίσω από την ηρωική προσπάθεια των ερυθρολεύκων υπήρχε ένα πραγματικό θρίλερ με τα παπούτσια τους. Το περιγράφει με γλαφυρό τρόπο ο Στέλιος Γιαννακόπουλος στον Αλέξη Βιρβίλη.
Τελευταία αγωνιστική στο Ζάγκρεμπ και είσαι ο πρωταγωνιστής. Με ιδιαίτερες συνθήκες βεβαίως... Με ένα γήπεδο – παγοδρόμιο.
Θυμάμαι παραμονή του ματς πήγαμε να κάνουμε προπόνηση στο «Μάξιμιρ», αλλά ο αγωνιστικός χώρος ήταν σε τραγική κατάσταση. Βγήκαμε με ποδοσφαιρικά παπούτσια και δεν μπορούσαμε να σταθούμε όρθιοι.
Ολυμπιακός: Κινήσεις επίθεσης από την αρχή χωρίς τέλος
Και τελικά πώς προπονηθήκατε;
Με τα παπούτσια του ξενοδοχείου! Μη φανταστείς ότι κάναμε και καμιά σοβαρή προπόνηση. Σαν παιδική χαρά ήταν. Το χειρότερο όμως ήταν άλλο.
Για πες...
Εμείς είχαμε την ψυχολογία ότι δεν θα γινόταν το ματς. Τελευταία στιγμή όμως, παραμονή του αγώνα, ενημερωθήκαμε ότι η ΟΥΕΦΑ αποφάσισε πως θα διεξαχθεί κανονικά. Εμείς πνευματικά είχαμε λίγο αφεθεί. Και όταν μας το είπαν ότι παίζουμε κανονικά, κοιταζόμασταν μεταξύ μας. Το πιο φοβερό όμως είναι αυτό που συνέβη με τα παπούτσια.
Σε ακούω...
Έγινε αγώνας δρόμου για να μας φέρουν τα κατάλληλα παπούτσια. Δεν είχαμε πάρει μαζί μας στο Ζάγκρεμπ και ευτυχώς που είχε αγώνα στην Κροατία και η μπασκετική ομάδα του Ολυμπιακού! Έβαλαν λοιπόν στα πράγματά τους από την Αθήνα διάφορα παπούτσια που ήταν για 5x5 και μας τα έφεραν. Η πλάκα όμως είναι ότι παίξαμε με παπούτσια που δεν είχαμε ξαναφορέσει. Ακόμα και ένας ερασιτέχνης να βγει να παίξει, πρέπει να έχει «στρώσει» πρώτα τα παπούτσια του! Αυτά ήταν ολοκαίνουργια που θα μπορούσαν να μας χτυπήσουν ή να μην είναι εντάξει τα νούμερα.
Τι σκέφτηκες και έγινες ένα με τον πάγο σε εκείνο το γκολ-«ψαράκι»;
Με αφορμή το συγκεκριμένο γκολ, θέλω να πω κάτι. Είναι το ένστικτο του σκόρερ και το είχα από μικρός. Μου το είχε μάθει και ο πατέρας μου και προσπαθώ να το περάσω και στα δύο μου παιδιά που παίζουν ποδόσφαιρο. Θα πρέπει να ακολουθούν τη φάση, να κάνουν την πρόβλεψή τους. Είπα λοιπόν, όταν είδα τον Νινιάδη να πηγαίνει για σουτ, ότι αν περάσει η μπάλα από τα σώματα, μπορώ να βάλω το πόδι μου, το κεφάλι μου ή δεν ξέρω και εγώ τι άλλο και να σκοράρω. Ήμουν λοιπόν στην πορεία του σουτ του Ανδρέα . Η μπάλα πήγαινε άουτ και εκείνη τη στιγμή σε κλάσματα δευτερολέπτου καταλαβαίνω ότι μόνο αν βάλω το κεφάλι μου θα μπορέσω να αλλάξω πορεία προς το τέρμα.
Πηγή: ΟΜΑΔΑ ΟΝΕΙΡΟ - ένθετο αφιέρωμα στο ΦΩΣ, 22/5/2018
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
