Μπιθικώτσης: Ο υδραυλικός που θα γινόταν μετανάστης
Του χρόνου τέτοια μέρα θα κλείσει ένας αιώνας από τη μέρα που γεννήθηκε ένας σπουδαίος Έλληνας τραγουδιστής, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης.
Αν δεν υπήρχε ο Καζαντζίδης, θα λέγαμε χωρίς δισταγμό πως ο Γρηγόρης υπήρξε ο μεγαλύτερος λαϊκός τραγουδιστής, μολονότι ο ίδιος έβαζε πάνω από τον ίδιο τον Στράτο Παγιουμτζή.
Αν θα ήθελε κανείς να χωρέσει τη ζωή του σε μια φράση αυτή δεν θα μπορούσε να είναι άλλη από την απάντηση που έδωσε ο Λαμπρόπουλος στο Θεοδωράκη όταν ο τελευταίος ζήτησε από την Columbia να του παραχωρήσει τον Μπιθικώτση για να τραγουδήσει τον "Επιτάφιο"
Ολυμπιακός: Δεν είναι μόνο τα τρία πέναλτι για τον Τζολάκη
"Μπα, ο Γρηγόρης ετοιμάζεται να ξαναγίνει υδραυλικός και να μεταναστεύσει στον Καναδά!"
Ο ίδιος ο Μπιθικώτσης δεν είχε ποτέ του φανταστεί πως η δεκαετία του '60 που μόλις ανέτειλε, θα ήταν η δικιά του δεκαετία. Στα χρόνια του '50 προσπάθησε πολύ να σταδιοδρομήσει ως μουσικός και συνθέτης. Έφαγε με το κουτάλι τα λαϊκά πάλκα, έγραψε τραγούδια, συνεργάστηκε με γνωστούς τραγουδιστές, ανέδειξε το θηρίο που λέγεται Πόλυ Πάνου, αλλά στα τέλη του '50 έμεινε με άδεια χέρια. Ο ανταγωνισμός ήταν σκληρός, ο Καζαντζίδης ήταν ο απόλυτος κυρίαρχος κι ο ίδιος παρά την επιτυχία που είχε το "Τρελοκόριτσο" και το "Γαρύφαλλο στ' αυτί" έτρωγε πικρό ψωμί, σκεφτόταν να ξαναγυρίσει στην πρώτη του τέχνη, του υδραυλικού και να μεταναστεύσει στον Καναδά.
Την ίδια εποχή ο Βασίλης Τσιτσάνης είχε στεφθεί καλλιτεχνικός διευθυντής της Columbia κι έβλεπε τα ινδοπρεπή τραγούδια να καλπάζουν. Οι άλλοι μεγάλοι συνθέτες του ρεμπέτικου είχαν βγει στο περιθώριο, και μόνος του δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει την εξ Ανατολής λαίλαπα. Σκέφθηκε να επαναφέρει στο προσκήνιο τον μεγάλο του αντίζηλο, τον πατριάρχη του Ρεμπέτικου Μάρκο Βαμαβακάρη που φυτοζωούσε σε μια τρώγλη στην Κοκκινιά. Μαντατοφόρος του έγινε ο Γρηγόρης που με το ποδήλατό του έψαξε στη γειτονιά του Πειραιά τον ξεπεσμένο Μάρκο. Λίγους μήνες μετά ο Μπιθικώτσης μπήκε με τον Χιώτη να ηχογραφήσουν τον "Επιτάφιο", ενώ οι επανεκτελέσεις των τραγουδιών του Μάρκου ετοιμάζονταν εντατικά με τις ευλογίες του Τσιτσάνη.
Τα επόμενα χρόνια ο υδραυλικός που θα γινόταν μετανάστης, θα αναδεικνυόταν στον αδιαφιλονίκητο βάρδο της Ρωμιοσύνης.
Έχει γυρίσματα η ζωή!
