Από πού βγήκαν τα «κερατιάτικα»

Για τους ανατολικούς πολιτισμούς η μοιχεία ήταν, και είναι, βαρύ αμάρτημα και φυσικά αφορούσε και αφορά κυρίως τη γυναίκα, η οποία συνεχίζει και σήμερα να καταπιέζεται.

Όλες αυτές οι απάνθρωπες σκηνές που εκτυλίσσονται ακόμα και σήμερα στην καθημερινότητα των λαών της Ασίας, με τον πετροβολισμό και την θανάτωση γυναικών για ψύλλου πήδημα, είναι κληροδότημα του παρελθόντος, που έδινε πάντα στον άντρα το απόλυτο πλεονέκτημα ακόμα και στα ηθικά παραστρατήματα. Η ανδροκρατούμενη ηθική πέρασε δυστυχώς και στη θρησκεία παγιώνοντας έτσι την άνιση μεταχείριση στα δύο φύλα.

Η Τουρκοκρατία στην Ελλάδα έφερε μαζί της και τα άγρια έθιμα της Ανατολής, όσον αφορά το "αμάρτημα" της μοιχείας. Αν η μοιχαλίδα ήταν Τουρκάλα την έκλειναν σ' ένα σακί και την πετούσαν στη θάλασσα. Αν ήταν τυχερή και ο άντρας της την συγχωρούσε υποχρεωνόταν να την φορτωθεί στη πλάτη και να δεχτεί 150 ξυλιές στα οπίσθια. Και σαν να μην έφτανε αυτό έπρεπε να καταβάλει στον σούμπαση (αστυνόμο) πρόστιμο ίσο με ένα άσπρο (νόμισμα μικρής αξίας) το λεγόμενο "κερατιάτικο". Από εκείνη τη στιγμή καθένας είχε τον δικαίωμα να τον προσφωνεί κερατά.