Ο Ωνάσης έπασχε από την ίδια ασθένεια που πάσχει ο Γκατούζο: «Λυώνω σαν κερί»

Η μυασθένεια οδήγησε στον θάνατο τον Αριστοτέλη Ωνάση, το «ασπρομάλλικο, ρυτιδιασμένο, σκυφτό ανθρωπάκι που είχε αντικαταστήσει ξαφνικά το φιγουρατζή άντρα που έσερνε άλλοτε πίσω του έναν Τσόρτσιλ, μια Γκάρμπο, μια Κάλλας, μια Κένεντι...»

Ο Ωνάσης έπασχε από την ίδια ασθένεια που πάσχει ο Γκατούζο: «Λυώνω σαν κερί»

Στο άκουσμα της συγκλονιστικής εξομολόγησης του Τζενάρο Γκατούζο για το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει, η μνήμη έδειξε να προσπαθεί να ανακατέψει το παρελθόν. Όχι τυχαία καθώς ένας διάσημος Έλληνας έπασχε από την ίδια ασθένεια.

Ο προπονητής της Νάπολι, αποκάλυψε ότι πάσχει από μυασθένεια. Η σοβαρή μυασθένεια ή μυασθένεια gravis (MG) είναι μακροχρόνια νευρομυϊκή νόσος που οδηγεί σε διάφορους βαθμούς αδυναμίας των σκελετικών μυών. Οι πιο συχνά προσβεβλημένοι μύες είναι αυτοί των ματιών, του προσώπου και της κατάποσης. Μπορεί να οδηγήσει σε διπλή όραση, μισόκλειστα βλέφαρα, δυσκολία στην ομιλία και δυσκολία στο περπάτημα. Η έναρξη μπορεί να είναι ξαφνική. Εκείνοι που πάσχουν συχνά έχουν μεγάλο θύμο ή αναπτύσσουν θύμωμα.

Αυτός που έπασχε από μυασθένεια ήταν ο Αριστοτέλης Ωνάσης. Πόσο ταλαιπωρήθηκε περιγράφει ο δημοσιογράφος, συγγραφέας και βιογράφος του, Δημήτρης Λυμπερόπουλος στην ιστοσελίδα liberopoulos.gr: «...Μια μέρα, στη Γλυφάδα, εκεί που μας συνδέανε κοινές αναμνήσεις με τα κυνηγητά μου της Κάλλας, περπατώντας σιωπηλά στην παραλία, ξαφνικά μου είχε είπε: "Τι να τα κάνω τα πλούτη... Ό,τι κι αν απόχτησα, βουλιάζει στην άμμο...".

Σπάσιμο πιάτων: Τα παιδιά του Πειραιά, η Νεράιδα, οι ζημιές Ωνάση, Βοσκόπουλου (vids)

Ο μέγας εφοπλιστής, ο υπερήφανος μπίζνεσμαν, ο γλεντζές, ο εραστής και σύζυγος, ο άρπαγας του πλούτου, δεν υπήρχε πια... Ένα ασπρομάλλικο, ρυτιδιασμένο, σκυφτό ανθρωπάκι είχε αντικαταστήσει ξαφνικά το φιγουρατζή άντρα που έσερνε άλλοτε πίσω του έναν Τσόρτσιλ, μια Γκάρμπο, μια Κάλλας, μια Κένεντι... Ο καπετάνιος ήταν άρρωστος, το ένιωθε μέσα του, το έβλεπε στον καθρέφτη... Σαν γέρικος, αποκαμωμένος από τη ζωή ελέφαντας, έψαχνε να βρει το κοιμητήρι του... Η μυασθένεια άρχιζε να προσβάλλει το νευρικό σύστημά του... Μια αρρώστια σπάνια, που δεν έδινε καμιά ελπίδα σωτηρίας... Το έβλεπα στη κουρασμένη, αποκαμωμένη ματιά του, καθώς με κοίταζε:

"Θυμάσαι που σου έλεγα για τον Σοΰτερ του Ελδοράδο, που του σκότωσαν το γιό, του έσφαξαν τα κοπάδια και του άρπαξαν τη γη του; Εγώ είμαι αυτός"...

Καραμανλής σε Ωνάση: «Ρε εγώ τουφεκάω δέκα σαν κι εσένα την ημέρα»

Από το 1974, ο Ωνάσης άρχισε να παίρνει συνέχεια κορτιζόνη, τα ματοτσίνορα του μάδησαν, τα βλέφαρα του βάρυναν, μέχρι σημείου να τα συγκρατεί με λευκοπλάστη. Η μυασθένεια όχι μόνο τον οδηγούσε στο θάνατο, αλλά και τον ταλαιπωρούσε, "λιώνω σαν κερί", έλεγε στην αδερφή του Άρτεμη... Έπιανε με την αδύναμη παλάμη τα κρεμασμένα του μάγουλα κι έβγαζε φωνή βραχνή, σπαραχτική,: "Γιατί Άρτα μου να συμβεί το κακό στο γιο μου;" Δεν τον ένοιαζε η κατάντια του, αλλά ο χαμός του Αλέξανδρου... Εκείνη, που είχε χάσει τη πνευματικά καθυστερημένη κόρη της, σταυροκοπιότανε προσπαθώντας να συγκρατήσει τα δάκρυά της... Τότε εκείνος, έλεγε: " Ήμαρτον Θεέ μου, θυμόμαστε τα δικά μας παιδιά και ξεχνάμε αυτά που χάθηκαν στη Μικρασιατική καταστροφή"...».

«Εγώ ντύνω την ερωμένη του Ωνάση»: Η θρυλική ατάκα που έβαλε «φωτιά» στο διεθνή Tύπο

Λίγο καιρό αργότερα, ο Ωνάσης έφυγε από την Ελλάδα με πρoορισμό το Παρίσι. Απομονώθηκε σε σουίτα νοσοκομείου. Πέθανε στις 15 Μαρτίου 1975. Το τηλεγράφημα του associated press έγραφε: «Ο Έλλην μεγαλοεφοπλιστής Αριστοτέλης Ωνάσης πέθανε χθες στη 1 μ.μ. στο Αμερικανικό Νοσοκομείο του Νεϊγύ, σε ηλικία 70 ετών. Ενοσηλεύθη από τις 6 Φεβρουαρίου και υπέστη σειρά εγχειρήσεων. Η σύζυγος του μεγαλοεφοπλιστή Ζακελίν και η κόρη του Χριστίνα ήταν χθες στο Παρίσι, αλλά εκπρόσωποι της οικογένειας και του νοσοκομείου δεν θέλησαν να διευκρινίσουν εάν οι δύο γυναίκες ήταν κοντά του όταν πέθανε».