Τρεις γυναίκες για τον Σεφέρη (pics)

Στο Λονδίνο της δεκαετίας του ’30 ο νεαρός Σεφέρης έχει να αντιμετωπίσει την οικονομική στενότητα που προκαλεί η ακλόνητη απόφασή του να στηρίξει έναν έρωτα εξ αποστάσεως με το αινιγματικό πρόσωπο που φέρει το όνομα Λου.

Η μυστηριώδης γυναίκα δεν είναι άλλη από την Λουκία Φωτοπούλου, παντρεμένη-χωρισμένη, που η ερωτική της ελευθερία σοκάρει αλλά ταυτόχρονα θέλγει απίστευτα τον νεαρό ποιητή.

Ο Σεφέρης με τη Λου

Πρόκειται για ένα αισθησιακό βάσανο που κρατά εγκλωβισμένο το Σεφέρη σε ένα αδιέξοδο πάθος. Πριν από την Λου ο Σεφέρης είχε ζήσει έναν άρτιο έρωτα με την Γαλλίδα Ζακλίν αλλά η σχέση τους ευδοκίμησε μάλλον σε λάθος χρόνο, αφού η Ζακλίν ήθελε γάμο και ο ποιητής έφυγε μακριά με ελαφρά πηδηματάκια.

Ο τρίτος έρωτας αποδείχτηκε μοιραίος.

«Το όνομά της είναι Μαρία Ζάννου, γνωστή στους φίλους και στην οικογένειά της ως Μαρίκα. Είναι καλλονή, με αθλητική και λεπτή κατατομή και με μακριά χρυσόξανθα μαλλιά τα οποία έχει πάντα πλεγμένα σε σφιχτή κοτσίδα… Είναι ήδη παντρεμένη και έχει δύο κόρες… Ο πατέρας της Μαρίκας, ο Μιλτιάδης, ήταν γόνος της εύπορης οικογενείας Ζάννου από την Κωνσταντινούπολη…» Έτσι περιγράφει ο βιογράφος του Σεφέρη, Ρόντρικ Μπήτον την Μαρώ, που μετά την Ζακλίν και τη Λου θα γίνει η επίσημη αγαπημένη του ποιητή.

O Σεφέρης με τη Ζακλίν

“Η Μαρίκα ήταν είκοσι δύο ετών και ζούσε στον Πόρο, αρραβωνιασμένη ήδη, έτοιμη να παντρευτεί, όταν γνώρισε και ερωτεύθηκε έναν αξιωματικό που υπηρετούσε στον Ναύσταθμο του νησιού. Τον έλεγαν Αντρέα Λόντο και στις φωτογραφίες δείχνει μια εκπληκτική ομοιότητα με τον κινηματογραφικό αστέρα Κλαρκ Γκέιμπλ… Η Μαρίκα εγκαταλείπει τον αρραβωνιαστικό της για να παντρευτεί τον Λόντο… Σχεδόν αμέσως μετά, ο Λόντος παραιτείται από τη θέση του και φεύγει με τη γυναίκα του για γαμήλιο ταξίδι στην Ευρώπη, το οποίο διήρκεσε επτά μήνες και απορρόφησε σημαντικό μέρος της περιουσίας τους».

Στη συνέχεια ο Μπήτον εξιστορεί τα βήματα ενός χρεοκοπημένου γάμου μέχρι εκείνο το βράδυ του 1936, όταν η Μαρίκα ακολουθεί την αδερφή της στο σπίτι της οδού Κυδαθηναίων όπου θα συναντήσει τη μοίρα της. Η ένωσή της με τον Γιώργο Σεφέρη φαντάζει αναπόφευκτη αν και ο ποιητής της εξομολογείται ύστερα από λίγο καιρό: «Έχω μια αμφιβολία αν, φεύγοντας από τη ζωή που συνήθισες με τον κόσμο σου, τα κότερα και τα γλέντια δε θα έπληττες, δεν θα βαριόσουν».

Πέμπτη, 10 Απρίλη, 1941, μέρα κατάληψης της Θεσσαλονίκης από τους Γερμανούς ο Σεφέρης σημειώνει στο ημερολόγιό του: «Χτες το βράδυ στο τραπέζι, καθώς μιλούσαμε για άλλα πράγματα η Μαρώ μου λέει:

-Θα ‘πρεπε ίσως να παντρευτούμε

-Κοίταξε αύριο για τις άδειες, της αποκρίθηκα.

Ύστερα από αυτό ο ποιητής έλεγε χαριτολογώντας: «Κουμπάρος μας στάθηκε ο Χίτλερ».