Με μια απλή κίνηση η Αλίκη Βουγιουκλάκη έγινε η πρώτη ντίβα του ελληνικού κινηματογράφου

Μερικές φορές ένα απλό τέχνασμα μπορεί να εκτοξεύσει ένα καλλιτέχνη

Με μια απλή κίνηση η Αλίκη Βουγιουκλάκη έγινε  η πρώτη ντίβα του ελληνικού κινηματογράφου

Ας σκεφτούμε τι ήταν η Αλίκη Βουγιουκλάκη στις αρχές του ΄50. Δευτεροετής μαθήτρια στην Σχολή του Εθνικού το 1953 κάνει ντεμπούτο στο θέατρο και την επόμενη χρονιά μπαίνει στον κινηματογράφο. Σε τι διαφέρει εκείνο το κορίτσι από την μετέπειτα «εθνική σταρ»; Σε αρκετά πράγματα, ένα από τα οποία είναι και το χρώμα των μαλλιών της.

Είναι γνωστό ότι η Βουγιουκλάκη ήταν μελαχρινή και στην πρώτη της κινηματογραφική εμφάνιση, στο «Ποντικάκι» ήταν πραγματικά σαν.. ποντικάκι. Μικρή το δέμας η Αλίκη δεν θα μπορούσε να αναπαράγει το πρότυπο της μεσογειακής σεξοβόμβας α λα Σοφία Λόρεν. Το ξανθό μαλλί, αντίθετα, θα μπορούσε να αμβλύνει το μειονέκτημα του ύψους, ειδικά αν συνοδευόταν από εντυπωσιακά χτενίσματα. Το παράδειγμα της Μέριλιν Μονρόε, της διαπλανητικής σεξοβόμβας έδειχνε το δρόμο.

Το ξανθό μαλλί θα της προσέδιδε επίσης και μια αβίαστη λαϊκότητα, εξαπλώνοντας τον μύθο της στην πλατιά μάζα. Σκεφτείτε μόνο την πορεία μιας μελαχρινής Αλίκης Βουγιουκλάκη και συγκρίνετέ τη με το φαινόμενο που δημιούργησε η ξανθομαλλούσα γατούλα του ελληνικού σινεμά. Ίσως να μην είναι τυχαίο ότι όταν παρουσιάστηκε μελαχρινή στο ελληνικό κοινό στο θεατρικό έργο του Μπέρναρ Σο «Καίσαρ και Κλεοπάτρα» το κοινό της γύρισε την πλάτη. Είναι πραγματικά απίστευτη αυτή η ανατροπή της ξανθιάς Καρέζη που έγινε μελαχρινή και της μελαχρινής Βουγιουκλάκη που βάφτηκε ξανθιά. Κάτι ωστόσο μας λέει αυτή η ανατροπή.

Όσον αφορά την αποδοχή της ξανθιάς Αλίκης, ας μην ξεχνάμε ότι η ταινία «Υπολοχαγός Νατάσα» ήταν η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου για τρεις δεκαετίες, με τις δύο επόμενες εισπρακτικές κινηματογραφικές επιτυχίες να ανήκουν επίσης στην Αλίκη Βουγιουκλάκη

Η Αλίκη Βουγιουκλάκη έχει χαρακτηριστεί από κριτικούς και δημοσιογράφους ως ένα πανευρωπαϊκό, αν όχι παγκόσμιο φαινόμενο, διότι καμία άλλη ηθοποιός δεν ήταν τόσο αγαπητή και δημοφιλής στο κοινό μιας χώρας για τόσο μεγάλη χρονική περίοδο όσο εκείνη. Το 1959 η Ελένη Βλάχου της «Καθημερινής» της έδωσε το προσωνύμιο «εθνική σταρ» της Ελλάδας, το οποίο την ακολούθησε έκτοτε.