Μαγική πόλη: Το... ντεμπούτο του Βέγγου έγινε στη Μακρόνησo

Όταν το 1954 προβλήθηκε στη μεγάλο οθόνη το νεορεαλιστικό αριστούργημα του Νίκου Κούνδουρου "Μαγική πόλη" κανείς δεν ήξερε τη βαθιά σχέση φιλίας που συνέδεε τον σκηνοθέτη με τον νεαρό και άσημο ηθοποιό Θανάση Βέγγο. Τον πρώτο καιρό της εξορίας του στο Μακρονήσι ο Κούνδουρος ζήτησε να τον περάσει σαν γνήσιος αναχωρητής πάνω στο βουνό με την ελπίδα ότι δεν θα τον ενοχλούσε κανένας. Στην πραγματικότητα εξέθετε τον εαυτό του στον κίνδυνο του θανάτου από την πείνα τη δίψα και τις κρύες νύχτες. Από την πρώτη μέρα όμως ένας αλέγρος τύπος προθυμοποιήθηκε να τον ακολουθήσει και να του φτιάξει ένα πρόχειρο αντίσκηνο. "Θα πεθάνεις εδώ πάνω", του επισήμανε με ύφος σοβαρό. Ύστερα κάθε μέρα διάνυε μια μεγάλη απόσταση για να του φέρει φαγητό και νερό.

Στη φωτό: Τάσος Κατράπας, Νίκος Κούνδουρος, Θανάσης Βέγγος, Μακρόνησος, 1949 Πηγή: Prologos.gr

Στην τριετία 1947-1950 χτίστηκαν τρία θέατρα για την "ιδεολογική αναμόρφωση" των κρατουμένων, με πρωτεργάτη τον Νίκο Κούνδουρο, ως τριτοετή φοιτητή της Αρχιτεκτονικής, και βοηθό του τον Βέγγο. "Αυτόν τον μισότρελο φαντάρο να μου τον δώσετε", είχε ζητήσει ο Κούνδουρος. Στις παραστάσεις που ακολούθησαν ο Βέγγος πήρε και το χρίσμα του ηθοποιού και έγινε ο αγαπημένος πρωταγωνιστής ολοκλήρου του τάγματος. Στα μετεμφυλιακά χρόνο ελεύθερος πια ο Κούνδουρος επισκέφθηκε τον παλιό του συγκρατούμενο στο Φάληρο. Για την συνάντησή του αυτή μίλησε πολλά χρόνια αργότερα: "Τέτοια φτώχεια δεν είχα ξανασυναντήσει στη ζωή μου εγώ, ο γόνος μεγαλοαστών που μεγάλωσε στο Κολωνάκι. Γύρισα σπίτι θυμάμαι κι έπιασα τη μάνα μου. Με είχε ταράξει η φτώχεια μαζί με την καλοσύνη του Θανάση. Τότε, είπα: “Εγώ μ’ αυτούς τους ανθρώπους θέλω να καταπιαστώ, τον πόνο και την αξιοπρέπεια αυτών των ανθρώπων θέλω να δείξω…”.

Κάπως έτσι ο Θανάσης κέρδισε με την αξία του και την άγια φτώχεια του τον πρώτο ρόλο στη "Μαγική πόλη" του κινηματογράφου. Μια μεγάλη καριέρα ξεκινούσε στην οποία ο Βέγγος, καταπώς φαίνεται, υποδυόταν απλά τον εαυτό του.