Ο προπονητής του Βαζαίου, Αλέξανδρος Νικολόπουλος στο «ΦΩΣ: «Δίχως σπόνσορες, δίχως κολυμβητήρια...»

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Αυτός ο Βαζαίος μοιάζει λες και έχει... προπέλα πίσω του! Πήγε στο Ευρωπαϊκό της Γκλασκώβης και τα σάρωσε όλα. Έκανε πράγματα που δεν έχει ξανακάνει Έλληνας κολυμβητής.

Πρώτη φορά Έλληνας πήρε χρυσό σε 25άρα πισίνα με ευρωπαϊκό ρεκόρ, και όχι ένα αλλά δύο χρυσά, χρυσό με ρεκόρ στα 200 μικρή ατομική, χρυσό στα 200 πεταλούδα και χάλκινο στα 100 μικτή ατομική.

Μίλησα με τον προπονητή του Αλέξανδρο Νικολόπουλο που είναι αποκαλυπτικός.

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο «ΦΩΣ» στις 10/12/2019

Γιατί έχει εντρυφήσει στην 25άρα πισίνα;

Είχε από μικρός εξαιρετική υποβρύχια κίνηση.

Αυτό πού οφείλεται;

Κάποια πράγματα ή τα έχεις ή δεν τα έχεις! Αν τα έχεις, προσπαθείς να τα κάνεις ακόμα καλύτερα.

Η υποβρύχια κίνηση τι ατού δίνει;

Μπορεί να κολυμπάει πιο γρήγορα κάτω από το νερό από ό,τι στην επιφάνεια. Παλιότερα επιτρέπανε στους αθλητές να πάνε υποβρυχίως όσα μέτρα ήθελαν και μπορούσαν. Κάποιοι πήγαιναν ακόμα και 40 μέτρα έτσι! Τα τελευταία χρόνια έβαλαν στους κανονισμούς ότι μπορείς να πας μέχρι 15 μέτρα για κάθε διαφορετικό αγώνισμα. Είναι ήδη από τους καλύτερους στον κόσμο στο υποβρύχιο!

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες το επόμενο καλοκαίρι ποιος είναι ο στόχος σας;

Πρώτα να μπει στον τελικό στα 200 μικτό και βλέπουμε. Θα είναι μεγάλη επιτυχία για την ελληνική κολύμβηση.

Από πότε τον έχετε;

Τον γνωρίζω από μικρό παιδί, είχε έρθει με μεταγραφή στα 11-12 του έτη στην ομάδα που ήμουν τότε, στην Αργυρούπολη. Ήμασταν μια ομάδα προπονητών εκεί. Από το 2014 έγινα προσωπικά ο προπονητής του.

Περιμένατε αυτές τις επιτυχίες τώρα;

Γνώριζα ότι μπορεί να πάει γρήγορα, αλλά όχι τόσο γρήγορα! Όταν ο αθλητής είναι καλά στο μυαλό του, ήρεμος δηλαδή, χωρίς προσωπικά προβλήματα, έχει αβαντάζ να αποδώσει την κρίσιμη ώρα αυτό που μπορεί.

Η πιο δύσκολη στιγμή ποια ήταν; Τον έχετε δει ποτέ να κλαίει;

Πολλές οι δύσκολες στιγμές. Η τελευταία ήταν στο Παγκόσμιο στην Κορέα το προηγούμενο καλοκαίρι που έμεινε εκτός τελικού.

Εκεί απογοητεύτηκε. Αλλά το ξεπέρασε. Στον αθλητισμό δεν μπορεί κάποιος πάντα να νικάει. Δύο εβδομάδες μετά έπιασε τα όρια για τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο πανελλήνιο πρωτάθλημα στην Αθήνα.

Έχει μέλλον η ελληνική κολύμβηση;

Τα παιδιά τώρα στην Γλασκώβη από όπου σας μιλάω (σ.σ. μιλήσαμε Κυριακή βράδυ και ήταν ακόμα εκεί) έκαναν 16 πανελλήνια ρεκόρ! 3 παιδιά έκαναν 16 πανελλήνια ρεκόρ!

Ο Βαζαίος, ο Χρήστου και η Ντουντουνάκη. Και έχουμε και τον βενιαμίν της παρέας, τον Παπαστάμο που είναι παγκόσμιος πρωταθλητής στους έφηβους. Έχουμε αξιόλογους αθλητές στην ελληνική κολύμβηση. Όμως πρέπει να φύγουν οι γερασμένες ιδέες!

Ώπα. Δηλαδή;

Πρέπει να οργανωθούμε περισσότερο, να πάρουμε παραδείγματα από ξένες ομάδες. Προπονητικά οι Έλληνες προπονητές δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα.

Όμως δεν έχουμε τίποτα σχεδόν στα χέρια μας και δουλεύουμε με νύχια και με δόντια, ψάχνουμε να βρούμε σπόνσορες, ψάχνουμε να βρούμε κολυμβητήρια ανοιχτά για προπόνηση και χίλια δυο προβλήματα.

Στο εξωτερικό οι αθλητές έχουν μεγάλη βοήθεια από τις ομοσπονδίες. Εδώ με το σταγονόμετρο. Πρέπει να γίνεις μεγάλος αθλητής πρώτα, να φέρεις μετάλλια, μπας και προσελκύσεις κάποιον σπόνσορα. Μέχρι να φτάσεις όμως εκεί, σε στηρίζει μόνο η οικογένειά σου!

Θα σας ρώταγα για αυτά. Μου τα είχε πει και ο Γκομολέεφ. Δούλεψε ποτέ εκτός κολύμβησης ο Βαζαίος για να τα βγάλει πέρα;

Πώς να δουλέψει, σπουδάζει το παιδί, πήρε υποτροφία και έφυγε στις ΗΠΑ, και εδώ που ήταν ξέρετε πόσες ώρες προπόνησης και πόσες θυσίες απαιτεί η κολύμβηση για να φτάσεις ψηλά;

Όλη μέρα σχεδόν! Ατελείωτες ώρες στην πισίνα, στο γυμναστήριο, στις φυσικοθεραπείες. Αν μπορεί μια οικογένεια να στηρίξει το παιδί, μπορεί να φτάσει κάπου. Αλλιώς...

Τι αμοιβές υπάρχουν από την Πολιτεία για τα χρυσά που πήρε τώρα ο Βαζαίος;

Δεν υπάρχει κάτι σαν αμοιβή!

Σοβαρά μιλάτε;

Υπάρχει ένα σημαντικό κενό στο νόμο. Στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, στα παγκόσμια και στις ολυμπιάδες παίρνουν χορήγηση τα τρία πρώτα μετάλλια, αλλά ο νόμος λέει “σε ολυμπιακό αγώνισμα”.

Δεν λέει αν γίνει αυτό σε 25άρα ή 50άρα πισίνα! Ενώ λοιπόν ο Βαζαίος παίρνει τα μετάλλια σε ολυμπιακό αγώνισμα, δεν παίρνει χρήματα επειδή είναι σε 25άρα πισίνα. Και το 2017 στην Κοπεγχάγη που πήρε ασημένιο μετάλλιο στα 200 μικτή ατομική και ασημένιο στα 200 πεταλούδα, ακόμα δεν έχει πάρει την επιχορήγηση.

Υπάρχει κενό στο νόμο που ο κάθε γενικός γραμματέας αθλητισμού και ο κάθε υπουργός αν θέλει δίνει τα χρήματα, αν δεν θέλει δεν τα δίνει.

Και τι θα γίνει;

Πρέπει οι ιθύνοντες πέρα από τα συγχαρητήρια που στέλνουν να έχουν στο μυαλό τους το πώς θα βοηθήσουν τους Έλληνες πρωταθλητές που φέρνουν διεθνή μετάλλια. Ελπίζουμε ο κ. Αυγενάκης να κάνει το πρέπον τώρα διότι έστειλε συγχαρητήρια για τις επιτυχίες του Ανδρέα. Περιμένουμε να σκύψει πάνω από το θέμα και να το λύσει. Και μιλάμε για λίγα χρήματα...

Για τι λεφτά μιλάμε;

Ελάχιστα μπροστά στα έξοδα ενός πρωταθλητή Ευρώπης. Το χρυσό μετάλλιο είναι 12.000 ευρώ. Και δεν τα δίνουν! 12.000 ευρώ είναι 1.000 ευρώ το μήνα. Για έναν αθλητή που δεν μπορεί να εργάζεται, σπουδάζει, περνάει άπειρες ώρες στις πισίνες, στα γυμναστήρια, στα φυσικοθεραπευτήρια.

Το ελεύθερο ήταν το στιλ που τον δυσκόλευε στο παρελθόν περισσότερο;

Το ελεύθερο ήταν ένα από τα 4 στιλ στο οποίο δυσκολεύοταν να τελειώσει όπως έπρεπε την κούρσα. Τώρα στη Γκλασκώβη ήταν πολύ βελτιωμένος σε αυτό. Πήρε 2 χρυσά μετάλλια και ένα χάλκινο, μας δίνει πολλές ελπίδες για τους Ολυμπιακούς Αγώνες το ερχόμενο καλοκαίρι.

Σε ποια ηλικία πρέπει ένα παιδάκι να έλθει στην κολύμβηση;

Η κολύμβηση θέλει πολλές θυσίες, όχι μόνο σωματικές, είναι και το ψυχολογικό κομμάτι. Συνήθως τα παιδιά που γίνονται μεγάλοι αθλητές ξεκινάνε 4-5 χρονών. Μην φανταστείτε βέβαια κανονική προπόνηση, μιλάμε για παιχνίδι. Το κολύμπι όμως λένε οι ειδικοί ότι προσφέρει κινητικές δεξιότητες σε ένα άτομο που κανένα άλλο σπορ δεν μπορεί να προσφέρει σε τέτοια ηλικία.

Διότι το νερό είναι ασταθές. Το κολύμπι στα μικρά παιδιά βοηθάει στις γενικότερες δεξιότητες εκτός νερού. Μέχρι τα 6 έτη είναι το καλύτερο άθλημα για ένα παιδί. Διότι δεν επιβαρύνει τους συνδέσμους και τα οστά.