Γκιώνης: «Ήταν η πιο δύσκολη ολυμπιακή μου πρόκριση»

Ο Παναγιώτης Γκιώνης κατάφερε να πάρει την πολυπόθητη πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες για πέμπτη φορά στην καριέρα του, ισοφαρίζοντας την επίδοση του Καλλίνικου Κρεάνγκα. Ο Έλληνας πρωταθλητής της επιτραπέζιας αντισφαίρισης εξήγησε στο «ΦΩΣ» τους λόγους για τους οποίους ο δρόμος προς το Τόκιο δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα, ενώ αναφέρθηκε και στον τραυματισμό που αντιμετωπίζει τα τελευταία χρόνια στον αχίλλειο, αλλά και στους επόμενους στόχους του ενόψει του κορυφαίου αθλητικού γεγονότος.

Πες μας τα πρώτα σου συναισθήματα μετά την κατάκτηση της ολυμπιακής πρόκρισης.

Ήταν κάτι που μου έδωσε μεγάλη χαρά και μάλιστα διπλή, γιατί περνάμε και δύσκολους καιρούς. Το ήθελα πολύ και ήταν αρκετά δύσκολο, γιατί ήρθε μετά από πολύ κόπο. Να προκρίνεσαι για πέμπτη φορά σε Ολυμπιακούς Αγώνες δεν είναι λίγο. Τα συναισθήματα πλέον έχουν καταλαγιάσει και κοιτάω την επόμενη μέρα, που είναι να προετοιμαστώ κατάλληλα μήπως μπορέσω και πετύχω κάτι καλό στους Ολυμπιακούς.

Θεωρείς πως αυτή ήταν η πιο δύσκολη πρόκρισή σου σε Ολυμπιακούς Αγώνες;

Σίγουρα, γιατί προερχόμαστε από αγωνιστική απραξία πολλών μηνών, αφού περνάμε ακόμα την ιστορία με τον κορονοϊό. Είμαι και σε μία ηλικία (σ.σ. 41 χρονών) που δεν έχω τις ίδιες δυνάμεις, αλλά η πείρα που έχω έπαιξε ρόλο. Έχω και έναν χρόνιο τραυματισμό στον αχίλλειο που με ταλαιπωρούσε κατά τη διάρκεια του προολυμπιακού. Ήταν μία πάρα πολύ δύσκολη πρόκριση και αυτό μου δίνει περισσότερη χαρά.

Σε τι βαθμό σε επηρέασε η πανδημία ενόψει της προετοιμασίας σου;

Πέρσι ήταν πιο δύσκολα, γιατί δεν είχαμε αγώνες με αποτέλεσμα να χάνεις τον ρυθμό σου. Φέτος με βοήθησαν τα παιχνίδια που είχα στην Πολωνία και εκείνα στην Ιαπωνία τον Δεκέμβριο. Ωστόσο στο προολυμπιακό του Κατάρ πριν από ενάμιση μήνα ήμουν δύο μήνες χωρίς αγώνες. Στο ευρωπαϊκό προολυμπιακό ένιωσα καλύτερα και αυτό με βοήθησε και έτσι πιστεύω πως ήρθε η πρόκριση.

Αισθάνθηκες κάποια στιγμή ότι δυσκολεύει η πρόκριση;

Πάντα θέλεις να τελειώσεις όσο πιο γρήγορα γίνεται το έργο της πρόκρισης. Έφτασα στον τελικό του Παγκοσμίου, αλλά δεν τα κατάφερα. Όσες ευκαιρίες περνάνε αρχίζει να δυσκολεύει η πρόκριση και το άγχος γίνεται μεγαλύτερο. Στο ευρωπαϊκό προολυμπιακό, αφού αποκλείστηκα από την πρώτη ευκαιρία και μου είχε μείνει η τελευταία, εκεί άρχισα να νιώθω πως τα πράγματα δυσκολεύουν και στο πρώτο από τα τρία παιχνίδια που έπρεπε να νικήσω ήμουν πίσω στο κόντρα σετ. Αλλά επειδή κατάφερα να το γυρίσω, άρχισα να το πιστεύω πιο πολύ. Και πολύ σημαντικό ρόλο για να πετύχεις κάτι παίζει η αυτοπεποίθηση, την οποία μου έδωσε αυτή η νίκη.

Η νεαρότερη ηλικία των αντιπάλων σου σε δυσκόλεψε;

Όταν είσαι πιο νέος, έχεις περισσότερη φρεσκάδα. Για παράδειγμα, όταν παίζεις ένα ματς και μετά από πέντε ώρες προετοιμάζεσαι για το επόμενο, δεν αισθάνεσαι την κούραση που νιώθω εγώ. Το καλό ήταν πως σε σχέση με το πρώτο παιχνίδι στα άλλα δύο οι αντίπαλοι ήταν πιο βατοί για μένα. Ήξερα πώς να λειτουργήσω και τι σύστημα να ακολουθήσω, γιατί δεν ήταν παίκτες με μεγάλη πείρα. Μπορεί βάσει ηλικίας να είχαν περισσότερη ενέργεια, αλλά η πείρα παίζει σημαντικό ρόλο στο άθλημά μας, κάτι το οποίο με βοήθησε.

Σε βοήθησε και η συμμετοχή σου στο πρωτάθλημα της Πολωνίας.

Από το προολυμπιακό του Κατάρ μέχρι το ευρωπαϊκό προολυμπιακό είχα κάποιους αγώνες στην Πολωνία, οι οποίοι με βοήθησαν αρκετά.

Ανανέωσες με την ομάδα σου στην Πολωνία. Αν και το μέλλον είναι για όλους μας αβέβαιο, πιστεύεις πως θα διεκδικήσεις την πρόκριση στους επόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες;

Αυτό δεν μπορώ να το σκεφτώ από τώρα. Είναι κάτι πολύ δύσκολο. Παίζουν πολλά πράγματα ρόλο, όπως να ξεπεράσω τον τραυματισμό που έχω στον αχίλλειο, γιατί ένας τραυματισμός όταν συνέχεια ξανάρχεται σου κάνει πισωγύρισμα. Εάν συνεχίσω να παίζω στο ίδιο επίπεδο, γιατί όχι; Αλλά θεωρώ ότι θα είναι ακόμα πιο δύσκολη η πρόκριση.

Ποιο είναι ακριβώς το μέγεθος του τραυματισμού σου;

Έχω ένα πρόβλημα στον αχίλλειο εδώ και τρία χρόνια. Είναι μία φλεγμονή που δεν σταματάει. Όταν παίζω δύσκολα ματς και πιέζεται, υποτροπιάζει. Είναι κάτι το οποίο δεν μπορώ να ελέγξω, έχω δοκιμάσει τα πάντα. Μερικές φορές πονάει τόσο πολύ που δεν μπορείς να περπατήσεις και σε κουράζει ψυχολογικά. Αν αυτό δεν σταματήσει και δεν γίνει καλύτερα, δεν ξέρω κατά πόσο θα το αντέξω στην πορεία.

Οπότε θα σε επηρεάσει και στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες πιστεύω ότι θα έχω ένα χρονικό διάστημα για να κάνω φυσιοθεραπείες. Όταν μένω λίγο σε απραξία, το ελέγχω και βελτιώνω την κατάστασή του. Στους Ολυμπιακούς θα έχει δύσκολους αγώνες, αλλά δεν παίζεις δύο με τρία ματς τη μέρα. Έχει ένα ματς τη μέρα και πιστεύω πως μπορώ να το κουμαντάρω. Περισσότερες φορές το πρόβλημα είναι μετά τα τουρνουά, γιατί την ώρα που παίζεις είναι ζεστό το πόδι και δεν πολυνιώθεις την ενόχληση, αλλά μετά έρχεται το πιο δύσκολο κομμάτι.

Υπάρχει κάποιος στόχος μέχρι να πας στο Τόκιο;

Έχω ένα Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στην Πολωνία. Ελπίζω να γίνει, γιατί είναι καλό να έχουμε καλούς αγώνες μέχρι το Τόκιο. Στόχος είναι το μετάλλιο.

Όσον αφορά το Τόκιο, σε προβληματίζουν οι συνθήκες που επικρατούν εκεί και το ενδεχόμενο να μην επιτραπεί η είσοδος στους φιλάθλους;

Δεν θα είναι ωραίο να παίζεις σε αγώνες χωρίς την παρουσία κόσμου, αλλά έχουμε συνηθίσει, γιατί σε όλους τους τελευταίους αγώνες δεν υπήρξαν θεατές. Σε όλα τα αθλήματα είναι άσχημο να μην υπάρχει κόσμος, αλλά πρέπει να ακολουθήσουμε τα πρωτόκολλα και να συμβιβαστούμε με αυτό.

Σε έχει επηρεάσει η απουσία του κόσμου;

Ο κόσμος σού δίνει ώθηση, ενέργεια. Όταν παίζεις και σε παροτρύνει, είναι μία δύναμη παραπάνω που δεν μπορείς να την εξηγήσεις. Αλλά πλέον δεν με επηρεάζει όσο στις αρχές, γιατί το έχω συνηθίσει.

Με δεδομένη την αξιοθαύμαστη καριέρα που έχεις κάνει τόσο εσύ όσο και ο Καλλίνικος Κρεάνγκα, θεωρείς ότι υπάρχουν παιδιά που μπορούν να ακολουθήσουν τα χνάρια σας;

Σίγουρα! Ο Γιάννης Σγουρόπουλος, που είναι και τρεις φορές πρωταθλητής Ευρώπης στους εφήβους και τους νέους, έχει φοβερό μέλλον μπροστά του. Ο Κωνσταντίνος Αγγελάκης επίσης, ο Γιώργος Σταματούρος και άλλοι. Υπάρχει πολύ ταλέντο στην Ελλάδα, το θέμα είναι να αξιοποιηθεί σωστά. Βοηθάμε τα παιδιά όσο μπορούμε και εμείς. Όποιος πραγματικά το θέλει και δουλεύει πολύ μπορεί να καταφέρει τα πάντα. Όταν και εγώ ήμουν μικρός δεν πίστευα ότι θα φτάσω σε αυτό το σημείο, αλλά τα κατάφερα. Με δουλειά και πείσμα όλα γίνονται και πραγματικά είναι στο χέρι τους να φτάσουν και σε μεγαλύτερες επιτυχίες σε σχέση με τις δικές μας.

Με την εμπειρία που έχεις από τα πρωταθλήματα του εξωτερικού, θεωρείς ότι τα παιδιά πρέπει να αγωνίζονται στο εξωτερικό;

Το επίπεδο του πρωταθλήματος στην Ελλάδα δεν είναι τόσο ανταγωνιστικό, οπότε είναι καλό για τα νέα παιδιά να αγωνιστούν στο εξωτερικό, γιατί για να γίνεις καλύτερος πρέπει να αγωνίζεσαι με καλύτερους. Θεωρώ πως εάν αγωνίζεσαι μόνο στην Ελλάδα μένεις στάσιμος, γιατί είναι ένα εύκολο σχετικά πρωτάθλημα για το επίπεδο των παιδιών, οπότε δεν θα βελτιώνονται. Τα περισσότερα παιδιά αγωνίζονται στο εξωτερικό και το πιστεύω ότι μπορούν να κάνουν μεγάλα πράγματα, αρκεί να το πιστέψουν.

Κλείνοντας, πες μας ορισμένα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει ένας αθλητής του πινγκ πονγκ για να διακριθεί.

Πλέον η τεχνική δεν χρειάζεται τόσο πολύ. Το μπαλάκι έχει γίνει πλαστικό, τα φάλτσα είναι πιο λίγα πλέον και για αυτό χρειάζεται περισσότερη δύναμη και ταχύτητα, γιατί το άθλημα έχει γίνει πιο εκρηκτικό. Υπάρχουν τα αντανακλαστικά, κάτι το οποίο μαθαίνεις από τα πρώτα σου βήματα. Φυσικά, επειδή είναι και ατομικό άθλημα, παίζει σημαντικό ρόλο και ο τομέας της ψυχολογίας. Αν δεν έχεις καλή ψυχολογία και συγκέντρωση την ώρα του αγώνα, δεν μπορείς να πετύχεις τίποτα. Αυτό ίσως είναι κάτι το οποίο πρέπει να δουλέψεις περισσότερο από όλα.