Ο Ερασιτέχνης Ολυμπιακός και η προσμονή της ρεβάνς με τη Γουλβς

Βλέπουμε το τελευταίο διάστημα αρκετές αναλύσεις, κουβέντες, λόγια, ακόμη και ανάθεμα σε παίκτες, προπονητές, αλλά και στη διοίκηση του Ερασιτέχνη Ολυμπιακού!

Ο Ερασιτέχνης Ολυμπιακός και η προσμονή της ρεβάνς με τη Γουλβς

Σε ένα ιδιαίτερο καλοκαίρι, όπου ουδείς μπορεί να είναι βέβαιος για την επόμενη αγωνιστική περίοδο και πώς θα κυλήσει, κάποιοι από τους φίλους της ομάδας έχουν «επιλέξει» τον δρόμο της... γκρίνιας!

Φυσικά και είναι δικαίωμα του καθενός να υποστηρίζει ό,τι ο ίδιος πιστεύει, αλλά ειλικρινά δεν μπορούμε να καταλάβουμε πού αποσκοπεί η γκρίνια αυτή τη δύσκολη χρονικά περίοδο και οι βαθυστόχαστες αναλύσεις, ειδικά όταν μιλάμε για τον κορυφαίο σύλλογο της χώρας που δοξάζει την Ελλάδα εδώ και δεκαετίες.

Με ευρωπαϊκά τρόπαια σε τρία μπάσκετ, βόλεϊ, πόλο, με τεράστιες διακρίσεις σε μεγάλες διοργανώσεις και ρεκόρ που μόνο ο ίδιος ο Ολυμπιακός καταρρίπτει. Όπως τα 20 στα 24 πρωταθλήματα του ποδοσφαίρου, τα 20 πρωταθλήματα στα 22 στο πόλο ανδρών ή των διαδοχικών τίτλων των τμημάτων βόλεϊ (άνδρες, γυναίκες), αλλά και των γυναικών σε πόλο και μπάσκετ.

Στη δε κολύμβηση από το 1969 μέχρι σήμερα έχει χάσει μόλις δύο πρωταθλήματα! Δεν θα είναι «τρελό» αν αύριο-μεθαύριο χάσει ένα πρωτάθλημα ο Νίκος Γέμελος στην κολύμβηση και ακούσει: «Έλα μωρέ. Καλό παιδί ο Νίκος, αλλά δεν κάνει. Χάσαμε το πρωτάθλημα, διαλυόμαστε»;

Κι όμως, από μερίδα φίλων του Ολυμπιακού έχουν ακουστεί και τέτοιες κουβέντες για τα τμήματα που οι ίδιοι έχουν βιαστεί να τα «διαλύσουν». Ενδεχομένως, ορισμένοι μέσα από το πέρασμα των ετών και φυσικά των θριάμβων κάπου να... έχασαν το νόημα και να «ξέχασαν» το κόκκινο, το άσπρο και τον δαφνοστεφανωμένο έφηβο.

Σαφώς και κάθε χρονιά δεν μπορεί να είναι ίδια. Ούτε φυσικά ο Ολυμπιακός έχει υπογράψει συμβόλαιο με την επιτυχία σε όλα τα αθλήματα και σε όλες τις διοργανώσεις όπου συμμετέχει, εντός και εκτός συνόρων. Κανένας δεν παίζει μόνος του. Παίζουν και οι αντίπαλοι, οι οποίοι ζουν και αναπνέουν για να κερδίζουν, μάλιστα, τον Ολυμπιακό, τον κορυφαίο σύλλογο της χώρας. Αυτό θέλουν και αυτό προσπαθούν να κάνουν οι αντίπαλοι.

Ο κόσμος όμως θα πρέπει να συνειδητοποιήσει πως ο Ολυμπιακός υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει, όποιος και αν αποχωρήσει, όποιος και αν μείνει και όποιος αποφασίσει ύστερα από λίγο καιρό να πει «αντίο».

Ο Ολυμπιακός είναι η προσμονή της επόμενης «μάχης» όποιος και να φορά τη φανέλα ή το σκουφάκι της ομάδας. Ο Ολυμπιακός είναι η προσμονή της επόμενης αναμέτρησης (σε οποιοδήποτε άθλημα), που αυτή τη στιγμή δεν είναι άλλη από τη ρεβάνς με τη Γουλβς για το Γιουρόπα Λιγκ.

Υπό διαφορετικές συνθήκες, θα μπορούσε να είναι η αναμονή για το πρώτο επίσημο ματς της χρονιάς ή το πρώτο φιλικό της σεζόν στο ποδόσφαιρο ή την πρώτη εμφάνιση του Κώστα Σλούκα και πάλι με τα ερυθρόλευκα. Αυτή η προσμονή είναι ο Θρύλος ή ~για να ακριβολογούμε~ αυτή η «κάψα» είναι ο Ολυμπιακός.

Να περιμένεις, να προετοιμάζεσαι σαν να είσαι παίκτης κι εσύ για την επόμενη «μονομαχία» του συλλόγου του μεγάλου λιμανιού. Της αγαπημένης σου ομάδας.

Και η αλήθεια είναι πως εδώ και δεκαετίες ο Ολυμπιακός σε εβδομαδιαία βάση δίνει πάρα πολλές «μάχες» σε όλα τα αθλήματα, εντός και εκτός συνόρων.

Η λογική λέει πως δεν θα πρέπει να μένει και αρκετός χρόνος για γκρίνια...