Έλενα Ελληνιάδη στο «ΦΩΣ»: «Θα ζήσω το παιδικό μου όνειρο»

Μετά το χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό και την πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες, η Έλενα Ελληνιάδη μιλάει στο «ΦΩΣ» για την εμπειρία στο Αϊντχόφεν, το επερχόμενο Παγκόσμιο αλλά και την ψυχική υγεία στον αθλητισμό

Έλενα Ελληνιάδη στο «ΦΩΣ»: «Θα ζήσω το παιδικό μου όνειρο»

Συνέντευξη στον ΣΤΑΥΡΟ ΛΙΩΣΗ

Το 2024 μπήκε ιδανικά για την Εθνική ομάδα πόλο των γυναικών. Τα κορίτσια της Αλεξίας Καμμένου κατέκτησαν το χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Αϊντχόφεν και συνάμα έστειλαν την Ελλάδα ξανά στους Ολυμπιακούς Αγώνες έπειτα από 16 χρόνια.

Λίγο πριν την επόμενη πρόκληση, η Έλενα Ελληνιάδη, βασικό στέλεχος της «χρυσής» αυτής ομάδας, ξετύλιξε μιλώντας στο «ΦΩΣ» τις στιγμές που οδήγησαν σε αυτήν την επιτυχία.

Παρέα με τον τετράποδο φίλο της, τον Χαρίτο, και πλάι στην θάλασσα, το στοιχείο της, η 24χρονη διεθνής αναφέρθηκε στην καριέρα της, το όνειρο της Ολυμπιάδας, την μαμά Αλεξάνδρα Ασημάκη και την Νικόλ Ελευθεριάδου.

Η συνέντευξη δημοσιεύθηκε στο ΦΩΣ στις 25/01/24

-Χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό και πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Μίλησε μου για αυτήν την εμπειρία

-Αρχικά ξεκίνησε το τουρνουά και ήμουνα πάρα πολύ αισιόδοξη. Είχα πάρα πολύ θετικά συναισθήματα και περάσαμε ωραία. Και στην προετοιμασία που είχαμε εδώ με την ομάδα και εκεί, στο ταξίδι που είχαμε πάει στην Γαλλία για προετοιμασία, η ομάδα περνούσε ωραία. Η ομάδα ήταν ακόμα πιο δεμένη και νομίζω φάνηκε και στα παιχνίδια ότι είναι άλλο το κλίμα που επικρατεί μετά το παγκόσμιο ας πούμε στην Φουκουόκα που δεν πήγε πολύ καλά. Ήταν μια μοναδική εμπειρία γιατί ξέραμε την βαρύτητα που έχει, δηλαδή ότι είναι για την πρόκριση στην Ολυμπιάδα. Ξέραμε τί φορτίο είναι αυτό. Ξέραμε πολύ καλά ότι δεκαέξι χρόνια η Εθνική ομάδα πόλο γυναικών δεν είχε καταφέρει να προκριθεί. Γνωρίζαμε ότι είναι μια πολύ σημαντική και δύσκολη η δουλειά που έπρεπε να κάνουμε και νομίζω το καταφέραμε ακριβώς όπως το φανταζόμασταν.

-Πώς ήταν η μετάβαση από την Φουκουόκα στο Αϊντχόφεν; Τι συζητήσατε;

-Είχαμε κάνει μια κουβέντα μεταξύ μας η ομάδα, πιο πολύ για να νιώσουμε πιο άνετα μεταξύ μας και δεν άρχισε κάποια επίθεση ή να κρίνουμε η μία την άλλη. Περισσότερο μια κουβέντα μεταξύ μας για να είμαστε πιο δεμένες, όσο δεμένες είμαστε σήμερα. Και νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό που ήταν τόσο κοντά οι διοργανώσεις. Δεν υπήρχε μεγάλο κενό γιατί συνήθως είναι το καλοκαίρι και μετά μαζεύεσαι με την Εθνική ομάδα ξανά το επόμενο καλοκαίρι. Ενώ τώρα, επειδή το καλοκαίρι είναι η Ολυμπιάδα, που ήταν τον Ιανουάριο ήταν καλό για εμάς σαν ομάδα που δεν είχαμε τόσο μεγάλο διάστημα σε αναμονή.

«Μας πείσμωσε η Φουκουόκα»

-Είχατε δεχθεί κριτική μετά την Φουκουόκα. Πώς το εκλάβατε αυτό, ήταν δίκαιη;

-Ο κόσμος καλώς ή κακώς βλέπει αυτό που συμβαίνει στον αγώνα. Δεν έχει δει ούτε τι συμβαίνει στην προπόνηση ούτε ξέρει εάν έχεις μια καλή ή κακή μέρα, κρίνει βάσει του αποτελέσματος. Σκληρή κριτική προφανώς, ήταν αποτυχία για την Εθνική ομάδα η όγδοη θέση αλλά νομίζω ότι μας πείσμωσε αυτό αντί να μας ρίξει πιο χαμηλά και ήρθε η τρίτη θέση στο Ευρωπαϊκό.

-Η μακροχρόνια απουσία από τους Ολυμπιακούς Αγώνες λειτούργησε ως πίεση ή ως κίνητρο;

-Η αλήθεια είναι κάπου στην μέση. Γιατί από την μια νιώθεις ένα βάρος, όπως ανέφερα και προηγουμένως, ότι πρέπει να τα καταφέρεις γιατί υπάρχει αυτό το κενό και το αξίζει αυτή η ομάδα. Αλλά από την άλλη για εμένα προσωπικά ήταν ίσως το μεγαλύτερο κίνητρο γιατί είναι ύψιστη τιμή για έναν αθλητή να παρευρίσκεται στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

-Προσωπικά είχες πει ότι είναι όνειρό σου να πας στους Ολυμπιακούς Αγώνες…

-Θυμάμαι από παιδάκι που έβλεπα στην τηλεόραση τους Αγώνες, είχα πάει και το 2004 που ήμουν πέντε χρονών και έλεγα «μπαμπά, μαμά, θέλω και εγώ να πάω εκεί πέρα».

-Έχεις θέσει ήδη κάποιον επόμενο στόχο ή είναι νωρίς ακόμα;

-Είμαι ακόμα στο στάδιο της συνειδητοποίησης του τι έχει συμβεί. Επειδή πάντα κάνω την αυτοκριτική μου, δεν έχω αρχίσει ακόμη την αυτοκριτική μου και να θέσω τους επόμενους στόχους.

«Από την πρώτη άμυνα που βγάλαμε ήμουνα σίγουρη ότι θα κερδίσουμε»

-Στον τελικό όταν το 5-2 έγινε 6-6, αγχώθηκες;

-Στον τελικό από την πρώτη άμυνα που βγάλαμε ήμουνα σίγουρη ότι θα κερδίσουμε. Από την πρώτη άμυνα, από το πρώτο μπλοκ. Και όσο κυλούσε το παιχνίδι είχα ακόμη περισσότερη πίστη και προσπαθούσα να συνειδητοποιήσω τί θα συμβεί. Δεν μπορώ να περιγράψω 100% τα συναισθήματά μου γιατί υπήρχε τόσο μεγάλη ένταση από όλες τις πλευρές, αδρεναλίνη στο φουλ. Όταν μας πλησίασαν οι Ιταλίδες, που προσωπικά το περίμενα γιατί είναι μια πολύ καλή ομάδα, είναι μαχήτριες, δεν τα παρατάνε δευτερόλεπτο μέχρι το τελευταίο λεπτό θα παλέψουνε, δεν αγχώθηκα γιατί ήμουνα σίγουρη ότι το παιχνίδι είναι δικό μας. Φαινόταν από τον τρόπο που παίζαμε, φαινόταν από τον τρόπο που κοιτούσαμε τις αντιπάλους, φαινόταν από τον τρόπο που τις κρατούσαμε. Δεν μπορώ να πω ότι αγχώθηκα για το αποτέλεσμα.

-Πώς έζησες τα δραματικά τρία τελευταία λεπτά;

-Στα τελευταία τρία λεπτά ήμουν στον πάγκο και είχα τρομερή ένταση και θυμάμαι ότι καθόταν μια συμπαίκτριά μου δίπλα μου και όλο την χτύπαγα, την σκούνταγα, την κράταγα, και «πάμε», και σηκωνόμουν. Είδα τα βίντεο μετά, γιατί εγώ δεν τα θυμόμουν όλα αναλυτικά, και έβλεπα μέχρι και στον πάγκο όλες μας πόσο παθιασμένες ήμασταν για να έρθει αυτό το αποτέλεσμα.

«Η υποδοχή στο αεροδρόμιο ήταν η πιο συγκινητική στιγμή της ζωής μου»

-Μου έκανε εντύπωση που στην υποδοχή εδώ στο αεροδρόμιο ήρθαν και οι παίκτριες που δεν ήταν στην αποστολή…

-Ήταν μια πολύ όμορφη κίνηση και δείχνει και το δέσιμο ακριβώς που έχουμε αλλά γενικά νομίζω η στιγμή του αεροδρομίου ήταν η πιο συγκινητική, από τις πιο σημαντικές στην ζωή μου. Το να βλέπεις τόσους ανθρώπους που έχουν έρθει για σένα, για την ομάδα σου που είναι οικογένειά σου, είναι κάποιοι που δεν είναι οικογένειά σου, είναι άλλοι που δεν έχουν καμία σχέση απλά έχουν έρθει επειδή είναι περήφανοι για αυτό που καταφέραμε.

-Πες μου κι άλλα για αυτές τις στιγμές…

-Εγώ μέχρι εκείνη την στιγμή δεν είχα κλάψει. Ένιωθα τρομερή συγκίνηση, τρομερή χαρά, αλλά γελούσα, ήμουν πάρα πολύ χαρούμενη. Νομίζω ότι στο αεροδρόμιο, με το που άνοιξαν οι πύλες και είδαμε όλον αυτόν τον κόσμο και να φωνάζουν, είχανε κόρνες, να μας χειροκροτάνε, νομίζω ήταν και η στιγμή που δάκρυσα για πρώτη φορά.

-Επιστρέφοντας στις παίκτριες που ήρθαν να σας υποδεχθούν, δείχνει αυτό ότι η Ελλάδα έχει μια μεγάλη «δεξαμενή» παικτριών;

-Ακριβώς. Η προετοιμασία γίνεται με 25-30 παίκτριες ανάλογα την διοργάνωση, υπάρχει όρεξη. Βλέπω και τις μικρότερες παίκτριες, που και εγώ από τις μικρότερες θεωρούμαι, αλλά όλα τα κορίτσια έρχονται με όρεξη, έχουμε τους ίδιους στόχους και νομίζω ότι είναι πολύ ευχαριστημένοι οι προπονητές, όλο το τεχνικό τιμ, από την προσπάθεια που κάνουμε όλες μας.

«Η Αλεξία Καμμένου είναι δίπλα στην ομάδα, μας καταλαβαίνει»

-Μπορεί να είσαι από τις νεότερες όμως έχεις αρκετή εμπειρία στην Εθνική ομάδα. Πιστεύεις ήταν η Αλεξία Καμμένου εκείνη που βρήκε το «κλειδί» για να έρθει αυτή η μεγάλη επιτυχία;

-Γενικότερα είμαστε μια νέα ομάδα ηλικιακά, είμαστε όλες πολύ κοντά στην ηλικία. Αυτό νομίζω ότι δίνει κάτι στην ομάδα. Με την Αλεξία είχα την τύχη να συνεργαστώ και σε συλλογικό επίπεδο, και στην Γλυφάδα και στην Βουλιαγμένη, και θεωρώ ότι το κλειδί που ανέφερες είναι ότι είναι δίπλα στην ομάδα, είναι κοντά στην ομάδα, καταλαβαίνει την ομάδα. Δεν θα αναφερθώ στις ικανότητές της στο τακτικό κομμάτι, προφανώς είναι στο κορυφαίο δυνατό επίπεδο. Αλλά είναι αυτό, ότι είναι μέσα στην ομάδα, δεν κάνει απλά την δουλειά της και μετά φεύγει. Ασχολείται με κάθε πιθανό τρόπο που θα μπορεί με την ομάδα.

-Η Ομοσπονδία;

-Η Ομοσπονδία είναι δίπλα μας. Δεν έχουμε κανένα παράπονο. Φέτος είχε γίνει και μια κουβέντα ακόμα και με τον Υπουργό και μας παραχώρησαν το ΟΑΚΑ σαν προπονητικό κέντρο. Είναι εγκαταστάσεις που δεν σου λείπει τίποτα και νομίζω ότι ήταν σημαντικός παράγοντας για το πώς θα κυλήσει η προετοιμασία, ήταν σίγουρα μια μεγάλη βοήθεια για μας.

-Σας υποδέχθηκε κι όλας ο Υπουργός…

-Ναι, ήρθε και στο αεροδρόμιο, είχε έρθει και στις προπονήσεις πριν αναχωρήσει η ομάδα και μας υποδέχθηκε και στο γραφείο του.

«Η ομάδα φτιάχνεται στο γήπεδο, φτιάχνεται και έξω από το γήπεδο»

-Πώς κύλησε η προετοιμασία;

-2 Δεκεμβρίου παίξαμε τον τελευταίο αγώνα με τα σωματεία μας και ξέραμε ότι έχουμε έναν μήνα να προετοιμαστούμε για αυτό το Ευρωπαϊκό που όπως είπαμε είχε τρομερή βαρύτητα. Ήταν ωραία διότι πήγαμε στην Γαλλία και σίγουρα όταν πας και ένα ταξίδι με την ομάδα που έχεις και περισσότερο χρόνο από ότι στο τουρνουά κάνεις και πράγματα. Πήγαμε και αρκετές βόλτες και παίξαμε και παιχνίδια και είναι αυτό που είπα ότι δεθήκαμε αρκετά και μόνο θετικό είναι αυτό για την ομάδα, όταν έχει την δυνατότητα να κάνει και άλλες δραστηριότητες. Η ομάδα φτιάχνεται στο γήπεδο, φτιάχνεται και έξω από το γήπεδο και είναι σημαντικό.

-Τι πήγε στραβά στο ματς με την Ισπανία;

-Νομίζω ότι η ομάδα κάπως στρεσαρίστηκε γιατί είχε μπροστά της την ευκαιρία με νίκη να είναι όλα λίγο πιο εύκολα ώστε να έρθει η πρόκριση. Ήταν από τα χειρότερα παιχνίδια που έχει κάνει η Εθνική ομάδα μέχρι σήμερα αλλά νομίζω ότι δεν σταθήκαμε εκεί. Μαζέψαμε πολύ γρήγορα τα κομμάτια μας και παρουσιαστήκαμε έτοιμες στον επόμενο αγώνα.

-Άρα αυτό είναι που κρατάμε από εκείνο το ματς, την αντίδραση, το ψυχικό σθένος;

-Ναι αυτό, το ψυχικό σθένος.

«Με τρομερή αυτοπεποίθηση στην Ντόχα»

-Και τώρα, χωρίς σταματημό, προετοιμασία για το Παγκόσμιο. Ο στόχος στην Ντόχα;

-Η αλήθεια είναι ότι πήραμε κάποιες μέρες να ξεκουραστούμε και σε λίγες μέρες φεύγουμε για το Παγκόσμιο. Στόχος είναι ο ίδιος, να είμαστε στο βάθρο. Γνωρίζουμε ότι είναι σύντομο το διάστημα από την μια διοργάνωση στην άλλη από άποψης προετοιμασίας αλλά νομίζω ότι η ομάδα είναι έτοιμη, έχει ψυχολογία και θα πάει με τρομερή αυτοπεποίθηση.

-Αναφορικά με τους Ολυμπιακούς Αγώνες μπορούμε να πούμε κάτι ή είναι ακόμα μακριά;

-Είναι μακριά.

-Η Αλεξία Καμμένου δήλωσε πάντως ότι μπορεί η Εθνική να πάρει και εκεί μετάλλιο…

-Ο στόχος παραμένει πάντα το μετάλλιο, σε κάθε διοργάνωση, ανεξαιρέτως εάν είναι Ευρωπαϊκό, Παγκόσμιο ή Ολυμπιακοί Αγώνες.

-Πώς θα επηρεάσουν το πρωτάθλημα οι συνεχείς διακοπές για τις υποχρεώσεις των Εθνικών ομάδων;

-Είναι η πρώτη χρονιά, τουλάχιστον όσο αγωνίζομαι εγώ στην Εθνική ομάδα, που ανάμεσα στο πρωτάθλημα υπάρχει διακοπή για να πραγματοποιηθούν αγώνες με την Εθνική ομάδα. Τις περισσότερες φορές υπήρχανε κάποια τουρνουά με την Εθνική, που έλειπες δύο-τρεις ημέρες από την ομάδα σου, δεν ήταν αυτό το διάστημα των τριών μηνών που έχει γίνει η διακοπή. Γνωρίζαμε ότι θα είναι δύσκολη χρονιά, ότι θα έχει πολλούς αγώνες, αρκετές προετοιμασίες γιατί είναι και η ομάδα σου με Πρωτάθλημα, Κύπελλο, Ευρωπαϊκό, είναι πολλές οι διοργανώσεις. Σίγουρα και για τους αθλητές που δεν είναι αυτήν την στιγμή σε κάποια εθνική ομάδα θα είναι δύσκολο. Δεν μπορούν να κάνουν τρεις μήνες προετοιμασία για να είναι έτοιμοι στους αγώνες. Πιστεύω ότι αυτό το κενό θα είναι μια παραπάνω δυσκολία στο να ξαναξεκινήσουμε αλλά θεωρώ ότι ο κάθε προπονητής θα το διαχειριστεί όπως ακριβώς πρέπει και οι ομάδες θα είναι έτοιμες για να δώσουμε ένα εντυπωσιακό πρωτάθλημα.

«Θέλει τρομερή δύναμη αυτό που έκανε η Ασημάκη»

-Θέλω να μου κάνεις ένα σχόλιο και για την Ασημάκη. Σταμάτησε, έγινε μητέρα, γύρισε και έπαιξε καθοριστικό ρόλο βάζοντας κρίσιμα γκολ…

-Εγώ την θαυμάζω προσωπικά που πήρε αυτήν την απόφαση στην ζωή της γιατί είναι δύσκολο για έναν αθλητή όταν έχει συνηθίσει να είναι σε ένα τόσο υψηλό επίπεδο, έχει τόσες διακρίσεις και με την Εθνική ομάδα, ξαφνικά να σταματάει για καθαρά δικούς της προσωπικούς λόγους και θέλει τρομερή δύναμη για να μπορέσεις να επιστρέψεις. Και όχι απλά να επιστρέψεις, αλλά όπως είπες και εσύ ήταν πολύ σημαντική, ειδικά στο τελευταίο παιχνίδι και η ομάδα την χρειαζόταν.

-Είναι και η μοναδική από την ομάδα που έχει παίξει σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Σας έχει μιλήσει για αυτό;

-Ναι μας έχει πει πως είναι να βρίσκεσαι στο Ολυμπιακό Χωριό, το να νιώθεις ότι παίζεις αγώνες με τέτοια βαρύτητα. Γιατί είναι Ολυμπιακοί Αγώνες, είναι το κορυφαίο γεγονός στον χώρο μας.

-Έγινε μεγάλη συζήτηση με την επιλογή κάποιων Μέσων να αναφερθούν στην Νικόλ (Ελευθεριάδου) ως «η κοπέλα του Βεζένκοφ». Κάνε μου ένα σχόλιο…

-Θεωρώ ότι η Νικόλ υπερασπίστηκε τον εαυτό της πάρα πολύ καλά με όσα είπε και συμφωνώ απόλυτα. Είναι κρίμα στο 2024 που ζούμε οι επιτυχίες μιας αθλήτριας να καθορίζονται από τις προσωπικές της σχέσεις. Δεν έχω παρατηρήσει να γίνεται το αντίστροφο, να λένε δηλαδή για κάποιον αθλητή «ο σύντροφος της τάδε».

Όπως ανέφερε και η ίδια και για κάποια επίθετα για την εμφάνισή της που δεν βλέπεις σε ένα αντίστοιχο άρθρο για έναν αθλητή: «ο όμορφος, ο εντυπωσιακός, ο καλλίγραμμος» κτλ.

-Το συναντάμε ακόμα και σήμερα αυτό σε δημοσιογραφικά κείμενα…

-Κάποια στιγμή είχα πάρει μια εφημερίδα, επειδή το είδε κάποιος και μου το έστειλε, η οποία δεν μου είχε πάρει συνέντευξη, ήταν σαν αφιέρωμα και είχε φωτογραφίες δικές μου και της Νικόλ από το πόλο αλλά και φωτογραφίες μας με μαγιό από την παραλία τις οποίες τις είχαν πάρει από το Ίνσταγκραμ. Και είχαν γράψει «τα κορίτσια που τρελαίνουν κόσμο εντός και εκτός πισίνας» και το συνόδευε με χαρακτηρισμούς όπως οι κούκλες κτλ. Σκέψου ότι ούτε καν με είχαν ρωτήσει αν μπορούν να δημοσιεύσουν κάτι τέτοιο.

-Περιττό να ρωτήσω εάν η ομάδα Γυναικών αντιμετωπίζεται διαφορετικά από την ομάδα Ανδρών;

-Υπάρχουν αυτά τα σχόλια που και να μην γίνουν δεν χάλασε και ο κόσμος… Το εάν θα περιγράψεις εμένα, το πώς είναι το σώμα μου και το πώς είναι η εμφάνισή μου δεν έχει να κάνει σε τίποτα με την απόδοσή μου και το τί συμβαίνει μέσα στην πισίνα.

-Είναι μεγάλο κομμάτι και η ψυχική υγεία στον αθλητισμό. Πώς ισορροπείς ανάμεσα στην πίεση, στα «φώτα» και στην δουλειά που έχεις να κάνεις;

-Υπάρχουν μέρες και μέρες. Δεν είναι όλες καλές, υπάρχουν και μέρες που μπορεί να σηκωθείς από το κρεβάτι και να μην θέλεις να πας προπόνηση, να μην θέλεις να δεις άνθρωπο, να μην θέλεις να κουνηθείς. Αλλά εκεί πέρα είναι που θα πρέπει να σκεφτείς και να αναθεωρήσεις τους στόχους σου, το πού θέλεις να φτάσεις ως αθλήτρια. Είναι δύσκολο να βρεθεί ισορροπία σε τέτοιες μέρες, να μπορέσεις να σηκωθείς από το κρεβάτι εν τέλει και να πας να είσαι επαγγελματίας αθλητής.

Προσωπικά προσπαθώ να κάνω πράγματα παράλληλα που με γεμίζουν, που μου δίνουν χαρά ώστε να είμαι εγώ καλά με τον εαυτό μου και στην ψυχική μου υγεία ώστε να μου βγαίνει πιο εύκολο και το κομμάτι της προπόνησης γιατί όλοι οι άνθρωποι όταν είμαστε καλά όλα τα κάνουμε πιο ευχάριστα.

-Πώς επιλέγεις να χαλαρώνεις, ποια είναι τα χόμπι σου;

-Απολαμβάνω να κάνω μεγάλες βόλτες με τον Χαρίτο. Όταν έχω περισσότερο ελεύθερο χρόνο μου αρέσει να πηγαίνω κάποια εκδρομή, μου αρέσει να διαβάζω βιβλία και να περνάω χρόνο με τους αγαπημένους μου.

-Τι βιβλία;

-Αυτήν την ερώτηση μου την κάνουν όλοι και δεν απαντάω σε κανέναν (γέλια). Διαβάζω διάφορα. Μου αρέσει να διαβάζω διαφορετικά πράγματα.

-Βλέπεις πόλο;

-Βλέπω πόλο. Όχι πολύ, αλλά βλέπω.

«Πρότυπό μου είναι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου»

-Έχεις πρότυπα;

-Θαυμάζω πολλούς αθλητές. Αλλά πρότυπό μου είναι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου.

-Θέλω να μου πεις πώς ξεκίνησες να παίζεις πόλο

-Με γονείς αθλητές ήθελα να είμαι στον χώρο του αθλητισμού. Δεν είναι ότι ήθελα να κάνω κάτι συγκεκριμένο. Ήθελα να επιλέξω εγώ τι θα κάνω, έκανα διάφορες δραστηριότητες από πολύ μικρή.

Πώς προέκυψε το πόλο; Μου άρεσε πάρα πολύ το νερό, δεν μου άρεσε η κολύμβηση και μου άρεσαν τα αθλήματα με μπάλα. Μια φορά η αδελφή μου, πέντε χρόνια μεγαλύτερη, πήγε να παίξει πόλο. Την έβλεπα εγώ λοιπόν να γυρίζει σπίτι ενθουσιασμένη και μου έλεγε πως ήταν η προπόνηση και της είπα μια μέρα ότι θα πάω και εγώ μαζί της. Και έτσι… κούμπωσα! Από την ημέρα που μπήκα στην πισίνα δεν ξαναβγήκα.

-Υπάρχει κάποια στιγμή-ορόσημο στην καριέρα σου;

-Νομίζω οι περισσότερες στιγμές. Γιατί όλες κάτι μου έχουν προσφέρει. Ακόμα και άσχημες αναμνήσεις νομίζω ότι έχουν διαμορφώσει την αθλήτρια που είμαι σήμερα.

-Αγαπημένο γκολ;

-Δεν έχω, αλλά έχω αγαπημένους αγώνες, που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Ένας από αυτούς είναι με την Εθνική Νέων Γυναικών στην Μαδέιρα κόντρα στην Ισπανία. Ήταν προημιτελικός, κερδίσαμε με δύο γκολ και περάσαμε στην τετράδα.

-Υπάρχει ταλέντο στις μικρές Εθνικές;

-Υπάρχει ταλέντο και είμαι πολύ αισιόδοξη ακόμα και για την επόμενη Ολυμπιάδα.

-Ποιο είναι το δυνατό σου χαρακτηριστικό ως παίκτρια; Το σουτ με το δεξί από αριστερά;

-Ναι, δεν μου πολυαρέσει να μιλάω για τον εαυτό μου αλλά αυτό που θεωρώ ότι έχει συντελέσει στο να είμαι η παίκτρια που είμαι σήμερα είναι η αντίληψη που έχω στο παιχνίδι. Ένα ταλέντο στο σκοράρισμα υπάρχει, αλλά όλα τα άλλα έρχονται. Θεωρώ ότι αν έχεις αντίληψη σαν παίκτης ανεβαίνεις επίπεδο πολύ πιο εύκολα.

-Θα ήθελες να παίξεις κάποια στιγμή στο εξωτερικό;

-Δεν το αποκλείω, μου έχει περάσει από το μυαλό, αλλά προς το παρόν δεν θέλω να φύγω από την Ελλάδα.

«Δουλειά και θα έρθουν όλα»

-Προσωπικός σου στόχος πριν τους Ολυμπιακούς;

-Όπως είπα και πριν θέλουμε να ανέβουμε στο βάθρο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στην Ντόχα. Το Παγκόσμιο είναι η δεύτερη μεγαλύτερη αθλητική διοργάνωση, οπότε είναι πολύ σημαντικό. Ύστερα θα επιστρέψουμε στην Βουλιαγμένη όπου και εκεί οι στόχοι είναι υψηλοί. Έχουμε τον δεύτερο γύρο του πρωταθλήματος και μετά θα ξεκινήσουν τα πλέι οφ. Θα γίνει το Κύπελλο. Έχουμε και άλλους δύο αγώνες στην Ευρώπη που θα καθορίσουν το φάιναλ φορ. Δουλειά και θα έρθουν όλα.

-Ανατρέχοντας πίσω, θα άλλαζες οτιδήποτε;

-Θα τα έκανα όλα ίδια. Ο λόγος είναι αυτό που σου είπα και νωρίτερα ότι όσα έχω περάσει μέχρι σήμερα έχουν καθορίσει το ποια είμαι σήμερα. Οπότε εάν άλλαζα κάτι μπορεί να ήμουν διαφορετική από ότι είμαι τώρα.