Ολυμπιακός - Βουλιαγμένη: Τα πρωταθλήματα κόποις κτώνται

Όποιος υποστήριζε πριν από την έναρξη των φετινών τελικών στην Α1 πόλο ανδρών, πως η Βουλιαγμένη όχι μόνο θα έβαζε δύσκολα στον Ολυμπιακό αλλά θα έπαιρνε και ματς από τον πρωταθλητή Ευρώπης, θα τον λέγαμε – το λιγότερο – άσχετο.

Και όμως οι «ερυθρόλευκοι» στον πρώτο τελικό σώθηκαν στα τελευταία δευτερόλεπτα με το γκολ του Φουντούλη ενώ στο δεύτερο ματς στο Λαιμό, ήρθε και η πρώτη ήττα ύστερα από έξι χρόνια στο Ελληνικό πρωτάθλημα. Έτσι η σειρά των τελικών είναι στο 1-1 και επιστρέφει το Σάββατο το απόγευμα στον Πειραιά (17.30) με τον Θρύλο φυσικά να είναι το απόλυτο φαβορί για την κατάκτηση του νταμπλ.

Αρκεί βέβαια οι παίκτες του Θοδωρή Βλάχου να παρουσιάσουν το πρόσωπο που είχαν πριν από τα δυο ματς με το ΝΟΒ. Γιατί η αλήθεια είναι πως ο φετινός Ολυμπιακός μπορεί να μην ξεκίνησε καλά στη σεζόν αλλά το τελευταίο τρίμηνο είναι εξαιρετικός και έδειχνε πως πήγαινε στο Ανόβερο φουριόζος. Στους δυο πρώτους τελικούς όμως αυτό που βλέπουμε σίγουρα δεν είναι Ολυμπιακός κι αυτό το έχει εκμεταλλευθεί στο έπακρο η Βουλιαγμένη.

Δεν ξέρουμε τι άποψη έχει ο κόσμος αλλά η ομάδα του Χρβόγιε Κόλιανιν μόνο της…πλάκας δεν είναι και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται με αυτό τον τρόπο.

Ο εκ των κορυφαίων και πιο έξυπνων παικτών που έβγαλε η χώρα, ο Χρήστος Αφρουδάκης είναι ο ηγέτης ενώ στο ρόστερ του Κόλιανιν υπάρχουν δυο Κροάτες (Μπάσιτς, Μπούχα) και ο ομογενής πορτιέρε Άντονι Χρύσανθος που φοράει το σκουφάκι της Εθνικής Αυστραλίας. Σε αυτούς φυσικά πρέπει να προσθέσουμε και τους διψασμένους Έλληνες.

Με εξαίρεση το πρώτο ημίχρονο του πρώτου τελικού στον Πειραιά, το μάτι των Σολανάκη, Γκιουβέτση, Ποντικέα, Τίγκα, Γούβη, Καπετανάκη…γυαλίζει. Πάνε στην επαφή, δεν φοβούνται να μαρκάρουν και να πιέσουν και έχουν καταφέρει να…χαλάσουν το μυαλό των «ερυθρόλευκων».

Οι τελευταίοι ίσως και να πίστεψαν πως θα έχουν εύκολο έργο, βλέποντας τη Βουλιαγμένη να προκρίνεται στους φετινούς τελικούς με μεγάλη δυσκολία κόντρα στον Απόλλωνα Σμύρνης (2-1 νίκες). Ίσως και να έχουν το μυαλό τους στο Ανόβερο και στο final 8 του Champions League. Το σίγουρο είναι πως οι πρωταθλητές Ευρώπης στους δυο πρώτους τελικούς είναι αλλού και αυτό που βγάζουν στο νερό δεν είναι όμορφο.

Ξαφνικά, θέλουν όλοι να γίνουν ήρωες ενώ στην πραγματικότητα κανένας τους δεν το έχει ανάγκη με τόσα που έχουν πετύχει τα τελευταία χρόνια. Ξαφνικά, θέλουν να σκοράρουν από τα δέκα μέτρα. Να κάνουν το κάτι παραπάνω, λες και είμαστε στην κανονική περίοδο στο NBA. Ακόμη κι εκεί όμως, στα πλέι οφ, τα μαγικά μένουν εκτός γηπέδου και οι παίκτες…λιώνουν στο παρκέ για να φτάσουν όσο πιο ψηλά μπορούν. Για να κατακτήσουν τον τίτλο. Αφήνουν στην άκρη τα κολπάκια για την επόμενη σεζόν γιατί ξέρουν πως οι νίκες στα πλέι οφ δίνουν τα πρωταθλήματα.

Για την ώρα λοιπόν το βέβαιο είναι πως οι «ερυθρόλευκοι» στους δυο πρώτους τελικούς δεν έχουν κοπιάσει, κι αν δεν το κάνουν στα επόμενα παιχνίδια θα έχουν πρόβλημα. Και μιλάμε για Ολυμπιακό. Μια ομάδα παράδειγμα προς μίμηση. Μια ομάδα που ποτέ δεν της χαρίστηκε τίποτα και για δεκαετίες βρίσκεται στην κορυφή γιατί έχει μάθει να παλεύει, να διεκδικεί, να σέβεται το άθλημα και να πεθαίνει μέσα στο νερό…