Από τον Σλιμανί στον Μουρίκι: Τα δεδομένα για τον φορ στον Ολυμπιακό

Στο λιμάνι «τρέχουν» για την απόκτηση του βασικού φορ. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πάρουν έναν… οποιονδήποτε επιθετικό, μόνο και μόνο για να πουν ότι πήραν για τα ματς με την Βικτόρια Πλζεν.

Η επιλογή τους θέλουν να είναι προσεκτική και με όσο το δυνατόν μικρότερο το ρίσκο. Για αυτό το λόγο οι κινήσεις που κάνουν είναι μελετημένες μία προς μία. Ξεκινώντας προ διμήνου με τον Σλιμανί που πάλι οι Άγγλοι επανέφεραν, εν συνεχεία με τον Φακούντο Φερέιρα, τον Καρίγιο, τον Μουνιέ, τον Μπεργκ, τον Γιορέντε, τώρα τελευταία με τον Ελ Αραμπί, ενώ έπεσαν στο τραπέζι και περιπτώσεις τύπου Βεντάτ Μουρίκι της Ρίζεσπορ.

Το ιδανικότερο σενάριο θα ήταν ο νέος φορ να ντυνόταν στα ερυθρόλευκα στο πρώτο δεκαήμερο του Ιουλίου. Και πάλι όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι ο Μαρτίνς δεν θα τα βγάλει εις πέρας κόντρα στην Βικτόρια Πλζεν, αν ο επιθετικός καθυστερήσει λίγο ακόμα. Είπαμε: Το σημαντικό είναι να αποφευχθεί το ρίσκο…

Σίγουρα θα του λύνονταν ακόμα περισσότερο τα χέρια του Πορτογάλου τεχνικού, όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι «καίγεται» σε τέτοιο βαθμό όπως «καιγόταν» για παράδειγμα με τον Ρούμπεν Σεμέδο. Άλλωστε, στην άμυνα ήταν ολοφάνερο ότι δεν έβγαιναν τα… κουκιά ακόμα και αριθμητικά. Με τους Σισέ και Μεριά στο Copa Africa, τον Μπα να κάνει την πρώτη του σοβαρή προετοιμασία σε υψηλό επίπεδο, τον Βούκοβιτς να μετράει λιγότερο από δύο μήνες στο λιμάνι και τον Αβραάμ σε έναν ρόλο όχι τόσο πρωταγωνιστικό όπως τα προηγούμενα χρόνια, ήταν λογικό ο Σεμέδο να έμοιαζε με «άμεση ανάγκη».

Η ενίσχυση στην επίθεση είναι μία τελείως διαφορετική συζήτηση, μία τελείως διαφορετική κατάσταση και για αυτό το λόγο ο Ολυμπιακός εμφανίζεται να «χτυπάει» ποδοσφαιριστές που το «κασέ» τους είναι πάνω από 2 εκατομμύρια ευρώ, περιπτώσεις εξαιρετικά δύσκολες και χρονοβόρες.

Είναι μία θέση στην οποία απαιτείται πρώτα απ’ όλα υπομονή και ο Πέδρο Μαρτίνς δείχνει ότι την έχει.