To νόμιμο και το ηθικό

Mε αφορμή μια παρέμβαση των οπαδών του Απόλλωνα Σμύρνης, ο Κώστας Χαλέμος γράφει στο ΦΩΣ για την πάλη ανάμεσα στο νόμιμο και στο ηθικό...

To νόμιμο και το ηθικό

Μη έχοντας κόκκινο, πράσινο, κίτρινο ή ασπρόμαυρο χρώμα για να κάνει κλικ στο ευρύ κοινό, η είδηση πέρασε στα ψιλά της ειδησεογραφίας, που εκείνες τις μέρες κυριαρχείτο από τις δικαστικές περιπέτειες των συγκρούσεων Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ.

Επρόκειτο για μια ανακοίνωση των οργανωμένων οπαδών του Απόλλωνα, «Basso Rango Ultras», με την οποία έκαναν γνωστό ότι τάσσονταν ενάντια σε οποιαδήποτε δικαστική διεκδίκηση της παραμονής της ομάδας στη Super League! Μια τοποθέτηση που έγινε με αφορμή τις πληροφορίες που υπήρχαν ότι η διοίκηση της ΠΑΕ θα έκανε πρόσθετη παρέμβαση στην Επιτροπή Εφέσεων υπέρ του υποβιβασμού του ΟΦΗ.

Η ιστορία είναι λίγο πολύ γνωστή. Με απόφαση της Επιτροπής Δεοντολογίας της ΕΠΟ, ο ΟΦΗ υποβιβάστηκε στη Football League, λόγω χειραγώγησης του αγώνα με τον Αιγινιακό για την Footblall League της σεζόν 2017/18. Κατά της απόφασης η κρητική ΠΑΕ άσκησε έφεση, ώστε να αποφύγει το μοιραίο.

Από την πλευρά του, ο Απόλλων επιδίωξε να ισχύσει η ποινή, ώστε να βάλει από κάτω τον ΟΦΗ στη βαθμολογία και να έχει ελπίδες παραμονής σε περίπτωση που δεν θα ίσχυε από φέτος η αναδιάρθρωση των κατηγοριών που προέβλεπε τον υποβιβασμό τριών ομάδων και τη διεξαγωγή μπαράζ ανάμεσα στη 13η ομάδα της Σούπερ Λιγκ και τη 2η της Φούτμπολ Λιγκ.

Είδε η αθηναϊκή ΠΑΕ στην υπόθεση αυτή μια σανίδα σωτηρίας και προσπάθησε να πατήσει επάνω ενώ αγωνιστικά είχε φτάσει εδώ και καιρό στον πάτο της βαθμολογίας, έχοντας σημειώσει όλες κι όλες δυο νίκες, αναιμικές κι αυτές, (1-0) επί της Ξάνθης (14η αγωνιστική) και του Πανιωνίου (20η αγωνιστική) και έχοντας αποσπάσει τέσσερις ισοπαλίες.

Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, όταν μέσα σε 9 μήνες άλλαξε πέντε προπονητές ( Ίσμαελ, Μοντεαγούδο, Μαντζουράκης, Τεννές, Βελέντζας) και 46 ποδοσφαιριστές (τόσοι ήρθαν κι έφυγαν στις μεταγραφικές περιόδους του καλοκαιριού και του χειμώνα).

Κι ενώ ο ίδιος ο οργανισμός Απόλλων δεν έκανε τίποτα σωστό για να αξίζει και του χρόνου μια θέση στην κορυφαία κατηγορία, κοίταξε να σωθεί εκμεταλλευόμενος τη μαύρη μοίρα του άλλου. Σε αυτή τη μεθόδευση οι οπαδοί εμφανίστηκαν αντίθετοι εφόσον «δεν καταφέραμε στο γήπεδο, που είναι ο μόνος κριτής για εμάς, να κερδίσουμε την παραμονή στην Σούπερ λίγκα».

Δήλωσαν μάλιστα απερίφραστα ότι «εμείς, προτιμάμε τον Απόλλωνα στην Β εθνική, όσο και αν μας πονάει, πάρα στη Σούπερ Λίγκα με τέτοιον τρόπο». Και το είπαν αυτό οι οπαδοί μιας ομάδας που επί Χούντας, τη σεζόν 1968-69, είχε βιώσει τον υποβιβασμό ύστερα από το στρίψιμο του νομίσματος, καθώς οι τρεις αγώνες μπαράζ με την Προοδευτική (1-0, 0-1, 0-0) δεν στάθηκαν δυνατό να αναδείξουν νικητή.

Συμβαίνει συχνά στις ομάδες οι οπαδοί να αντιτάσσονται στις ενέργειες της διοίκησης. Όμως να πηγαίνουν κόντρα στην καρδιά τους είναι φαινόμενο σπάνιο και ως τέτοιο αξίζει τουλάχιστον της προσοχής μας. Το νόμιμο δεν είναι πάντα και ηθικό. Τούτο ενστερνιζόμενοι οι οπαδοί του Απόλλωνα βροντοφώναξαν: «Καμία πρόσθετη παρέμβαση, ακόμα και αν αυτή είναι νομικά βάσιμη και καμιά δικαστική “νίκη” δεν μας αγγίζει».

Τώρα που το τοπίο έχει ξεκαθαρίσει (η αναδιάρθρωση προχωρα ενώ η παρέμβαση της ΠΑΕ Απόλλων υπέρ του υποβιβασμού του ΟΦΗ στην Επιτροπή Εφέσεων δεν έγινε δεκτή), τώρα που (επιτέλους) ξέρουμε τι μέλλει γενέσθαι, η παρέμβαση των οπαδών του Απόλλωνα φαντάζει άχρηστη και ξεπερασμένη. Μα, για όσους κόπτονται για ένα καθαρό ποδόσφαιρο, μόνο τέτοια δεν είναι….