Ολυμπιακός: Δεν έγινε και τίποτα...
Το 0-0 με τον Άρη στο «Κλ. Βικελίδης» θα πρέπει να το διαχειριστεί ο Ολυμπιακός σαν ένα αρνητικό αποτέλεσμα που κάποια στιγμή θα ερχόταν με μαθηματική ακρίβεια. Άλλωστε, άπαντες ξέρουν τι ομάδα διαθέτουν οι Πειραιώτες στο δρόμο για τη διατήρηση των σκήπτρων.
Αν ο Ολυμπιακός δεν βλεπόταν, ήταν προβληματικός, είχε ένα σωρό ζητήματα και φαινόταν ότι δεν είχε προοπτική, τότε ναι, το 0-0 με τον Άρη θα μας έδινε μπόλικη τροφή για συζήτηση. Τώρα, όμως, δεν καταλαβαίνουμε γιατί έχει προκληθεί ένας μίνι χαμός για μία λευκή ισοπαλία μέσα στο «Κλ. Βικελίδης». Ποδόσφαιρο είναι άλλωστε... Ακόμη και μία ομάδα που πηγαίνει «τρένο», κάποια στιγμή κάπου θα σκαλώσει. Κάποια στιγμή θα ερχόταν αυτή η βραδιά. Τελικά, αυτή η βραδιά έμελε να έρθει στο Χαριλάου.
Δεν καταλαβαίνουμε για ποιο λόγο έχει σηκωθεί τόσο μεγάλος θόρυβος για μία γκέλα; Ναι, μπορούμε να συζητήσουμε για το γεγονός ότι ενώ ο Γκαρθία φαινόταν ότι υπήρχε κίνδυνος να αποβληθεί, ο Μεντιλίμπαρ δεν τον έβγαλε από το ημίχρονο. Επίσης, αν ήμασταν στη θέση του, θα βγάζαμε και τον Ονιεμαέτσι στο 46’. Όμως, εμείς ούτε ευρωπαϊκό έχουμε σηκώσει, ούτε νταμπλ σηκώσαμε, ούτε έχουμε φέρει όλες αυτές τις επιτυχίες στον Ολυμπιακό. Καθόμαστε σε μία γωνιά του διαδικτύου και κρίνουμε, καταγράφοντας τις απόψεις μας.
Προφανώς και ο Ολυμπιακός δεν ήταν τόσο καλός όσο σε άλλα παιχνίδια. Ακόμη κι έτσι, όμως, είχε τη δυνατότητα να φύγει με το διπλό από το Χαριλάου. Αν σκόραρε ο Σαντιάγκο Έσε στο 85’, τώρα θα μιλούσαμε για το μέταλλο του πρωταθλητή κ.ο.κ. Δυστυχώς ασχολούμαστε μόνο με τα αποτελέσματα και όχι με την εικόνα πίσω από οποιοδήποτε αποτέλεσμα.
Επαναλαμβάνουμε ότι οι Πειραιώτες είχαν τα ζητήματά τους κόντρα στον Άρη. Είναι σαφές ότι μετά από παιχνίδια Τσάμπιονς Λιγκ παρουσιάζουν διάφορα «θέματα». Και πάλι, όμως, είναι η ομάδα που πείθει περισσότερο από κάθε άλλη ότι μπορεί να φτάσει πρώτη στο τέλος της διαδρομής, μολονότι η ΑΕΚ έχει βελτιωθεί θεαματικά τον τελευταίο μήνα.
Προφανώς και θα πρέπει να γίνει σωστή ανάλυση του 0-0, γιατί ακόμη κι αν σκόραρε ο Έσε και κέρδιζε ο Ολυμπιακός, πάλι θα έπρεπε να επισημανθούν από τον Μεντιλίμπαρ τα λάθη που έκαναν οι ποδοσφαιριστές του. Για παράδειγμα, ο Ονιεμαέτσι ήταν αποκαρδιωτικός. Ο Γκαρθία δεν βρέθηκε σε καλή βραδιά. Ο Στρεφέτσα δεν ήταν τόσο ζωηρός όσο ο Ζέλσον. Ο Ταρέμι είχε πιο γεμάτη εμφάνιση από τον Ελ Κααμπί. Ο Κοστίνια κυμάνθηκε σε ρηχά νερά.
Αυτό που θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε για ακόμη μία φορά, είναι ότι πολύ απλά δεν έγινε και τίποτα που έχασε βαθμούς στο Χαριλάου. Δεν καταλαβαίνουμε τον λόγο που ορισμένοι προσπαθούν να φέρουν την καταστροφή.
Όσο για τις διαιτητικές αποφάσεις; Προφανώς και προκαλεί ερωτηματικά το γεγονός ότι δεν παρατηρήθηκε έστω με κάρτα ο Μόντσου στο μαρκάρισμα στον αχίλλειο του Τσικίνιο. Δεν δόθηκε φάουλ, επειδή ο Γιαμπλόνσκι άφησε το πλεονέκτημα που και πάλι αυτό σηκώνει συζήτηση. Σχετικά με το αν έπρεπε να δοθεί κόκκινη ή όχι, πρόκειται για έναν κανονισμό - κωμωδία. Οι τηλεδιαιτητές ισχυρίζονται ότι ο κανονισμός επί της ουσίας λέει ότι αν οι τάπες του αμυνόμενου βρουν από πίσω το παπούτσι του επιτιθέμενου, τότε είναι κίτρινη, γιατί υποτίθεται το παπούτσι προστατεύει τον αχίλλειο. Αν οι τάπες του αμυνόμενου βρουν από πίσω το πόδι του επιτιθέμενου και το μαρκάρισμα είναι πάνω από το παπούτσι, τότε είναι κόκκινη. Τί να σχολιάσεις αν όντως αυτό έχουν στο μυαλό τους οι διαιτητές ως... μπούσουλα.
Προσωπικά θεωρούμε ότι τέτοια μαρκαρίσματα είναι άκρως επικίνδυνα και κανονικά θα έπρεπε να δίνονται κόκκινες. Όπως και του Σιώπη στον Κωνσταντέλια στο Παναθηναϊκός - ΠΑΟΚ, και του Μεϊτέ στη Λιβαδειά στο Λεβαδειακός - ΠΑΟΚ, και του Παντελάκη στο ματς της ΑΕΛ με την ΑΕΚ. Τι αηδίες είναι αυτές για το αν βρίσκει πάνω στο παπούτσι ή όχι;