Τίποτα δεν χαρίστηκε στον Μαρτίνς
Ο Κώστας Χαλέμος γράφει στο ΦΩΣ για την αποθέωση που γνώρισε ο Πέδρο Μαρτίνς στον αγώνα με τη Λαμία...
Στο ποδόσφαιρο, όπως και στη ζωή, τίποτα δεν χαρίζεται. Όλα κερδίζονται. Στον Πέδρο Μαρτίνς τίποτα δεν χαρίστηκε. Κέρδισε την αναγνώριση και τον σεβασμό (που του αξίζει) με τη δουλειά και το χαμηλό προφίλ του. Η αποθέωση που γνώρισε από τους οπαδούς του Ολυμπιακού στο ματς με τη Λαμία ήταν μια μικρή ανταμοιβή για τους κόπους του…
Αν γυρίσουμε το χρόνο λίγους μήνες πίσω θα δούμε ότι ο δρόμος του Πορτογάλου στη χώρα μας δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα, καθότι ούτε το μεγάλο όνομα διέθετε, ούτε σημαντικές επιτυχίες είχε πίσω του όταν ήρθε για να αναλάβει τον Ολυμπιακό. Με δυσπιστία τον υποδέχθηκε ο κόσμος στην αρχή. Κάποιοι και με ειρωνείες…
Ολυμπιακός: Δεν είναι μόνο τα τρία πέναλτι για τον Τζολάκη
Ο Μαρτίνς έκλεισε τα αυτιά του και σήκωσε τα μανίκια. Επέλεξε τους παίκτες που ήθελε και δούλεψε μαζί τους στην προετοιμασία κάτω από δύσκολες συνθήκες (θυμηθείτε την πίεση ύστερα από τα άσχημα αποτελέσματα στα φιλικά). Τους στήριξε και τον στήριξαν, «βάστα με να σε βαστώ», που λέει και ο λαός. Μαζί πέρασαν τις Συμπληγάδες και ανοίχτηκαν στο πέλαγος…
Η νίκη-πρόκριση επί της Μίλαν έφερε άλλο αέρα στα πανιά του. Τώρα είναι δημοφιλής, σχεδόν όσο και ο Βαλβέρδε. Ο κόσμος πίνει νερό στο όνομά του. Η διοίκηση στάζει μέλι. Οι παίκτες τον παραδέχονται. Μπορεί πλέον να δουλέψει με την ησυχία του για να κάνει πράξη τα όνειρά του και μαζί τα όνειρα όλων στο λιμάνι…
