Παιδιά, υπάρχει και η άμυνα…

Αν το ποσόστο έπεφτε σε 1 γκολ κάθε 6 προσπάθειες για παράδειγμα, οι «ερυθρόλευκοι» θα είχαν πιθανότατα την καλύτερη επίθεση του πρωταθλήματος και φυσικά δεν θα ήταν στην 3η θέση της βαθμολογίας, ούτε θα είχαν χάσει οκτώ βαθμούς από ΠΑΟΚ, ΟΦΗ και Ξάνθη…

Όμως, αν και όλοι μιλούν για την επιθετική δυστοκία των «ερυθρολεύκων», δεν δίνουν σημασία στην αμυντική λειτουργία του Ολυμπιακού, που θεωρώ εξ ίσου σοβαρή με τα γκολ που χάνονται στην επίθεση. Και γιατί το γράφω αυτό; Γιατί σε 13 παιχνίδια πρωταθλήματος, ο Ολυμπιακός δεν έχει δεχθεί γκολ μόνο σε πέντε. Με τους τρεις ουραγούς του πρωταθλήματος, Απόλλωνα, Λεβαδειακό και ΠΑΣ Γιάννινα (και τα τρια παιχνίδια στο Καραϊσκάκη) και τους Αρη, Πανιώνιο (και τα δύο εκτός έδρας). Δεν είναι τυχαίο ότι και στα πέντε που δεν δέχθηκε γκολ, νίκησε! Ούτε μια ισοπαλία.

Στην Ευρώπη, σε εννέα αγώνες, έχει κρατήσει το μηδέν μόλις σε τρία παιχνίδια (με Λουκέρνη εντός, Μπέτις εντός και Ντούντελανζ έξω). Δέχθηκε ένα γκολ από τη Λουκέρνη, δύο από την Μπέρνλι (ένα σε κάθε ματς), ένα στην Μπέτις, ένα από τη Ντούντελανζ στο Φάληρο και τρία γκολ στο Μιλάνο, στο τελευταίο 20λεπτο του αγώνα).

Μπορεί ο Ολυμπιακός να έχει τη τρίτη καλύτερη άμυνα στο πρωτάθλημα με 8 γκολ παθητικό, όμως, εκείνο που τρομάζει τον κόσμο του και χρήζει προβληματισμού είναι ότι με μια, δύο ή τρεις το πολύ τελικές, ο αντίπαλος του βάζει γκολ, με οποιονδήποτε πιθανό ή απίθανο τρόπο (αυτογκόλ, κόντρες, σπόντες κλπ). Και πολλές φορές σε φάσεις που δε μυρίζουν καν γκολ. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα από το ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ δεν υπαρχει. Τότε που ο Γιαννιώτης επιχείρησε να μπλοκάρει μια ακίνδυνη σέντρα του Βιεϊρίνια, του γλίτρησε η μπάλα, πέρασε κάτω από τα πόδια του και ο εμβρόντητος Βούκοβιτς που βρισκόταν πίσω του, αντί να τη διώξει με την ησυχία ου, πανιολβήθηκε και την έστειλε στο βάθος της εστίας του! Ένα γκολ νικης για τον ΠΑΟΚ που μέχρι εκείνη την ώρα είχε μια τελική στο ντέρμπι! Τελικές προσπάθειες 23-4, τελικό σκορ 0-1…

Στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, ο Ολυμπιακός ισοφάρισε στις καθυστερήσεις σε ένα ματς που είχε 21 τελικές και ο αντίπαλος του μόλις τρεις. Τελικό σκορ 1-1...

Στο Περιστέρι ίδια γεύση. Ο Ολυμπιακός είχε 18 τελικές, ο αντίπαλος μόλις 5 και οι Πειραιώτες νίκησαν στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων 2-1.

Στο παιχνίδι με τον Παναιτωλικό ο Ολυμπιακός είχε 20 τελικές, όμως κατάφερε και δέχθηκε γκολ από την ομάδα του Αγρινίου, που μέχρι τότε είχε δύο τελικές και τελείωσε με πέντε. Τελικό σκορ 2-1.

Στην Ξάνθη, άλλα απίστευτα. Με δύο δοκάρια, με ευκαιρίες και με 11 τελικές στο ημίχρονο, ο Ολυμπιακός δέχθηκε γκολ στην δεύτερη τελική προσπάθεια της Ξάνθης! Συνολικά 17-5 οι τελικές στα Πηγάδια.

Δεν είναι λοιπόν μόνο η δυστοκία στην επίθεση αλλά και η χαλαρότητα στα μετόπισθεν. Οι γραμμές ανεβαίνουν πολύ ψηλά, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι όλα τα γκολ ο Ολυμπιακός τα τρώει στην αντεπίθεση του αντιπάλου του. Αντίθετα, τα πιο πολλά τα έχει δεθχεί με την άμυνα του οργανωμένη!

Δεν είμαι προπονητής για να ξέρω τις αιτίες, όμως για να ξεπεραστεί αυτό χρειάζεται σίγουρα ομαδική δουλειά. Δεν είναι μόνο οι αμυντικοί. Ολοι μαζί θα χρειαστεί να το δουλέψουν στο Ρέντη και θεωρώ περιττό να αναφέρω ότι ο Πέδρο Μαρτίνς δουλεύει κι προς αυτή την κατεύθυνση. Κυρίως όμως θα πρέπει οι ίδιοι οι παίκτες να έχουν κατά νου, ότι δεν υπάρχει μόνο η επίθεση αλλά και η άμυνα. Και οι νίκες ξεκινούν από αυτήν….