Τερίμ - Αλμέιδα... σημειώσατε 1 και ο απίθανος Ιωαννίδης

Η σπουδαία νίκη του Παναθηναϊκού επί της ΑΕΚ οφείλεται κυρίως σε δύο παράγοντες. Ο πρώτος έχει να κάνει με το κοουτσάρισμα και ο δεύτερος με τον παίκτη που ξεχώριζε σαν τη... μύγα μέσα στο γάλα καθ' όλη τη διάρκεια του αγώνα, βάζοντας φαρδιά πλατιά την προσωπική του σφραγίδα.

Ο Φατίχ Τερίμ, παρά τις ιδιοτροπίες και τον εγωισμό του (κάτι που «πληρώνει» σε αρκετά παιχνίδια ο ΠΑΟ), αν μη τι άλλο ξέρει τι βλέπει και πώς να το διαχειριστεί. Αυτό έκανε και στο ντέρμπι της Λεωφόρου με την ΑΕΚ, με μοναδική ίσως παραφωνία το γεγονός ότι επέλεξε να ξεκινήσει τον Βέρμπιτς, παρότι ήταν ανέτοιμος όπως φάνηκε και στο παιχνίδι.

Παρ' όλα αυτά διόρθωσε εν ώρα αγώνα τα λάθη, τόσο αυτό του Βέρμπιτς όσο και του Χουάνκαρ, για τον οποίο φυσικά ο Τούρκος κόουτς δεν θα μπορούσε να περιμένει ότι θα ήταν τόσο κακός σε βαθμό... επικίνδυνο. Παράλληλα, όταν ήθελε να «κλειδώσει» το ματς στο β' μέρος το πέτυχε περίφημα, με επιθετικογενείς παίκτες όπως οι Μαντσίνι και Λημνιός να μην έχουν κανένα πρόβλημα να παίζουν... λυσσασμένη άμυνα. Παράσημο και αυτό για τον Τερίμ.

Στον αντίποδα, ο Αλμέιδα (που νικήθηκε κατά κράτος στη μάχη των πάγκων) μάλλον συνειδητοποίησε με οδυνηρό τρόπο ότι η εμμονή στα τρικ και οι αλλαγές τύπου... χάντμπολ δεν θα τον δικαιώνουν κάθε φορά. Η τύχη που είχε η ΑΕΚ στο προηγούμενο ματς με τον Ολυμπιακό δεν ήταν... παρούσα αυτή τη φορά και το αποτέλεσμα στράβωσε δικαίως για τους «κιτρινόμαυρους», που σημειωτέον με κατοχή 70% στο β' μέρος δεν κατάφεραν να απειλήσουν παρά ελάχιστα.

Τίποτα από όλα αυτά, βέβαια, δεν θα είχε γίνει, αν δεν υπήρχε στην ενδεκάδα του Παναθηναϊκού ο Φώτης Ιωαννίδης. Ο διεθνής επιθετικός τα έκανε κυριολεκτικά όλα, βάζοντας γκολ, δίνοντας μπαλιές «πάρε-βάλε» σε συμπαίκτες του και τρέχοντας ασταμάτητα μέχρι το 90'+8' για να ανακόπτει τις επιθέσεις της ΑΕΚ.

Ο φορ των «πρασίνων» ήταν πραγματικός «game changer», δίνοντας ατελείωτες -κερδισμένες- μάχες με τον θηριώδη Μουκουντί, ο οποίος εκτέθηκε ανεπανόρθωτα, και εν τέλει κάνοντας τη διαφορά για τον ΠΑΟ. Οι «πράσινοι» είχαν όντως δυναμισμό, έπαιξαν ψυχωμένα και υπηρέτησαν το πλάνο του Τερίμ, όμως χωρίς τον Ιωαννίδη το... έργο θα είχε γραφτεί αλλιώς...