The boys are back in town

Το σημαντικότερο κέρδος για τον Ολυμπιακό στον αγώνα με τον ΠΑΟΚ δεν ήταν οι τρεις βαθμοί, ούτε καν το ότι για πρώτη φορά φέτος έβγαλε αντίδραση σε ένα ματς το οποίο «στράβωσε».

The boys are back in town

Το βράδυ της Τετάρτης, στο Καραϊσκάκη, ορισμένοι ποδοσφαιριστές-κλειδιά των προηγούμενων σεζόν έκαναν comeback, δηλώνοντας έτσι «παρών» στην πιο κρίσιμη καμπή του φετινού σουρεάλ πρωταθλήματος. Ο Γιώργος Μασούρας, ας πούμε, παραμένει, κατά την ταπεινή μου άποψη, ο πιο πλήρης Έλληνας ποδοσφαιριστής των τελευταίων ετών και αυτό δεν αλλάζει με μια άτυχη ποδοσφαιρική χρονιά. Με τον ΠΑΟΚ ντύθηκε... Παπαχρήστου και κάρφωσε την μπάλα στα δίχτυα στην πρώτη του επαφή με την μπάλα, αλλάζοντας τη μορφή του αγώνα.

Κάτι ανάλογο παίχτηκε και με τον Γιουσέφ Ελ Αραμπί, που είχε χάσει την επαφή του με τα δίχτυα και τις περισσότερες φορές παρουσιαζόταν κατώτερος των περιστάσεων. Με τον ΠΑΟΚ, όμως, έκανε εμφάνιση MVP. Από δική του σέντρα ξεκίνησε το δεύτερο «ερυθρόλευκο» τέρμα, ενώ ελάχιστα λεπτά αργότερα σφράγισε τη νίκη της ομάδας του με εύστοχο χτύπημα πέναλτι. Ο Μάριος Βρουσάι, ένα παιδί από τα σπλάχνα του Ολυμπιακού, που και αυτός μας είχε συνηθίσει φέτος σε χαμηλές πτήσεις, μπήκε αλλαγή αφιονισμένος και ουσιαστικά κέρδισε το πέναλτι που μετέτρεψε σε γκολ ο Ελ Αραμπί. Από κοντά ο γερόλυκος Ματιέ Βαλμπουενά που ξεκίνησε ένα κρίσιμο ματς μετά από μήνες και μοίραζε μπαλιές-φαρμάκι, αλλά και ο σταθερός την Τετάρτη Παπέ Αμπού Σισέ που έχει διαχρονικά προσφέρει στον Ολυμπιακό σε άμυνα και επίθεση και είχε πληρώσει υπερβολικά αυστηρά το κακό του φθινόπωρο του '22.

Last but not least ο Όλεγκ Ρέαμπτσιουκ. Ναι, ο Μολδαβός είχε πολλά θέματα τη φετινή αγωνιστική περίοδο. Από τότε που πρωτοφόρεσε τα ερυθρόλευκα, όμως, έχει «καταπιεί» εκατοντάδες χιλιόμετρα, δίνοντας πάντα την ψυχή του. Ακόμα και φέτος δεν ήταν λίγες οι φορές που βοήθησε τα μέγιστα - συχνά χωρίς να λάβει τα εύσημα που του αναλογούσαν. Η εκπληκτική κούρσα του που προηγήθηκε της γκολάρας του Μπακαμπού αποτελεί τρανή απόδειξη των ικανοτήτων του.

Ακόμα και την εποχή που παρέπαιε, έγραφα ότι ο Ολυμπιακός δεν έχει κακούς παίκτες. Μιλάμε για ποδοσφαιριστές με μεγάλες δυνατότητες, ταλέντο, παραστάσεις στο πιο υψηλό επίπεδο και, φυσικά, τίτλους. Ήταν περισσότερο θέμα φορμαρίσματος, ποδοσφαιρικής χημείας και -ενίοτε- λανθασμένης αξιοποίησής τους από τους προπονητές. Αρκετούς μήνες μετά, τα πράγματα έχουν αλλάξει. Αν όλες αυτές οι «παλιοσειρές» παίξουν το ποδόσφαιρο που ξέρουν σε αυτά τα τελευταία οκτώ ματς, το πρωτάθλημα θα ξανακατηφορίσει στο λιμάνι.