Ολυμπιακός: Η κρίση αντιμετωπίζεται με αυτοκριτική

Ήταν λάθος η απόφαση ανανέωσης του Πέδρο Μαρτίνς, αλλά, δεδομένων των συνθηκών που είχαν διαμορφωθεί (σ.σ. θυμίζουμε ότι πριν από τον πόλεμο στην Ουκρανία και την τιμωρία των ρωσικών συλλόγων ο Ολυμπιακός θα ξεκουραζόταν μόλις 10 μέρες και θα ξεκινούσε αρχές Ιουλίου από τον α’ γύρο του UEFA Champions League), ήταν και... μονόδρομος η παραμονή του Πορτογάλου στο λιμάνι. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα δηλαδή! Ήρθε ο Κάρλος Κορμπεράν που δεν μπορούσε να εμπνεύσει κανέναν, επέστρεψε ο Μίτσελ, αποκτήθηκαν ένα σωρό ποδοσφαιριστές έως τα τέλη Αυγούστου και έγινε η έμμεση αυτοκριτική της διοίκησης με τις κινήσεις που έκανε τον Σεπτέμβριο, φτιάχνοντας δύο ομάδες με σκοπό να διορθώσει τα κακώς κείμενα του καλοκαιριού. Ο Ολυμπιακός φαίνεται ότι διαθέτει ορισμένους ποδοσφαιριστές που δεν αντέχουν την πίεση και εκείνος που ευθύνεται λιγότερο είναι ο Μίτσελ, παρότι έχει αρκετές αστοχίες στις αποφάσεις του, τόσο σε επίπεδο ενδεκάδας όσο και σε επίπεδο διαχείρισης κατά τη διάρκεια των αγώνων.

Πώς θα αντιμετωπιστεί η κρίση; Πρωτίστως με τα αποτελέσματα... Μπορούν να έρθουν όμως τα σερί επιθυμητά αποτελέσματα; Όταν σε 18 ματς έχει μόλις 4 νίκες και αυτές απέναντι σε ομάδες που αντιμετώπιζαν ένα σωρό αγωνιστικά προβλήματα, δύσκολα περιμένουμε θαύματα ακόμη και μετά το Μουντιάλ. Εκτός και αν έχουν αυτοκτονικές τάσεις οι άλλοι διεκδικητές του τίτλου. Eπίσης, δεν έχει νόημα να επαναλαμβάνουμε συνεχώς ότι ο Ολυμπιακός έχει αλλάξει τρεις προπονητές ή ότι έχουν αγωνιστεί 40 παίκτες, στοιχείο που αποδείχθηκε καθοριστικό ως προς τις «χαμηλές πτήσεις». O Ολυμπιακός είναι πάντοτε Ολυμπιακός και γι’ αυτόν τον λόγο σε Παναθηναϊκό και ΑΕΚ νιώθουν έξτρα πίεση πλέον, καθώς τώρα δεν μπορούν να το κρύψουν ότι στοχεύουν στον τίτλο.

Για να επανέλθουμε, όμως, στα της ομάδας του μεγάλου λιμανιού, η κρίση αντιμετωπίζεται και με αυτοκριτική και όχι με δηλώσεις που ενδεχομένως να μην προσφερόταν το τάιμινγκ να γίνουν. Έχουμε δει ομάδες να ευνοούνται από διαιτητικές αποφάσεις, κάποιες άλλες να αδικούνται, να μην κρατούν οι διαιτητές τον προβλεπόμενο αριθμό καθυστερήσεων ή να δείχνουν ανοχή και να μην τιμωρούν σκληρά μαρκαρίσματα. Ωστόσο, εκείνο που θα πρέπει πρωτίστως να απασχολήσει τον Ολυμπιακό είναι να δει κατάματα την αλήθεια, να μην ψάχνει δικαιολογίες και να σώσει ό,τι μπορεί να σώσει σε μία δύσκολη σεζόν όπου απαιτείται κυρίως ψυχραιμία. Aς βάλουμε καλά όλοι στο μυαλό μας ότι κανένας δεν έχει συμβόλαιο με την επιτυχία. Με πανικό και αποφάσεις εν θερμώ ίσως χειροτερέψει η κατάσταση. Δεν προσφέρεται τούτη η περίοδος για να γίνουν σπασμωδικές κινήσεις και αλλαγές (σ.σ. δεν αναφερόμαστε φυσικά στον Μίτσελ ή σε παίκτες). Εκτός και αν κρίνει ο Βαγγέλης Μαρινάκης ότι ορισμένοι έχουν κλείσει τον κύκλο τους και δεν έχουν πλέον να προσφέρουν τίποτε άλλο. Άλλωστε, έχει αποδείξει στο παρελθόν ότι δεν έχει πρόβλημα να παίρνει γενναίες αποφάσεις, ακόμα και σε επίπεδο συνεργατών του/φίλων του, έχοντας πάντοτε ως γνώμονα τη βελτίωση του συλλόγου.

Το βασικό ζητούμενο στην παρούσα φάση είναι να μαζέψει τα κομμάτια του και να μην τα παρατήσει σε αγωνιστικό επίπεδο. Αν τα παρατήσει από τώρα, τότε υπάρχει κίνδυνος να ζήσει στιγμές που δεν τις είχε ζήσει ούτε τη χρονιά με Χάσι, Λεμονή, Γκαρθία και Κόντη.