Το μεγάλο στοίχημα

Η απομάκρυνση του Κορμπεράν από την τεχνική ηγεσία -η οποία θα έπρεπε να γινόταν ακόμα κι αν η ομάδα περνούσε νικηφόρα από το «Κλ. Βικελίδης»- ανοίγει έναν νέο κύκλο για τους «ερυθρόλευκους».

Όλοι πλέον στον οργανισμό Ολυμπιακός είναι αντιμέτωποι με ένα μεγάλο στοίχημα. Ο καθένας για τον εαυτό του και όλοι για το σύνολο. Δύο μήνες μετά την επίσημη έναρξη των υποχρεώσεων της ομάδας, τα πάντα μοιάζουν να ξεκινούν τώρα. Ο Κορμπεράν δεν μπόρεσε να διαχειριστεί αυτό για το οποίο ήρθε, αλλά ούτε γι' αυτό που είδε να εξελίσσεται μπροστά στα μάτια του τον τελευταίο μήνα. Άλλον Ολυμπιακό πήρε στα χέρια του, άλλον Ολυμπιακό κλήθηκε να διαχειριστεί τον Σεπτέμβριο λόγω των πολλών και ηχηρών μεταγραφών που έκανε η διοίκηση. Ο Ολυμπιακός εδώ και δύο χρόνια είχε ανάγκη από έναν άνθρωπο που θα μπει στα αποδυτήρια και θα αφήσει το εκτόπισμά του να συστηθεί για τον ίδιο. Δεν αρκούν τα GPS, η τακτική, οι ιδέες και οι ασκήσεις επί χάρτου.

Χρειαζόταν μια μεγάλη προσωπικότητα, που πρώτα απ' όλα θα αποτελεί πηγή έμπνευσης και σεβασμού στους ίδιους τους ποδοσφαιριστές. Ο Μίτσελ μπορεί να γίνει ένας από αυτούς. Ήταν στην πρώτη του θητεία στον Ολυμπιακό. Σχεδόν 10 χρόνια πριν, όταν είχε ανακοινωθεί η πρόσληψή του, ο ίδιος αντιμετωπιζόταν με την ίδια επιφυλακτικότητα με την οποία αντιμετωπίζεται και σήμερα. Ακόμα κι αν δεν κατάφερε ως προπονητής να πλησιάσει τον ποδοσφαιριστή-σταρ της Ρεάλ Μαδρίτης, ο Ισπανός μπορεί να σηκώσει το βάρος που τον περιμένει φέτος, μετά από δύο μήνες που πλήγωσαν αγωνιστικά τον Ολυμπιακό. Δεν θα είναι όπως το 2013. Η πίεση είναι μεγαλύτερη φέτος, αλλά και ο ίδιος πιο σοφός ποδοσφαιρικά. Ξέρει ότι το στοίχημα είναι μεγαλύτερο, γιατί αφορά περισσότερους και όχι μόνο τον ίδιο.

Είναι στοίχημα για τον προπονητή Μίτσελ, είναι στοίχημα για τη διοίκηση που ψάχνει τη δικαίωση στο πρόσωπό του, αλλά και τους ποδοσφαιριστές που πρέπει επιτέλους να... ξαναεμφανιστούν στο γήπεδο. Το πρώτο μέλημα είναι να κάνει τον Ολυμπιακό και πάλι ομάδα. Αλλά και αυτό να μην καταφέρει, σε πρώτη φάση θα πρέπει να δημιουργήσει μια ομάδα που θα μάθει να κερδίζει. Μόνο μέσα από τις νίκες μπορεί να επανέλθει η καλή ψυχολογία στο σύνολο και να γίνει... αυτόματος πιλότος. Ο Ισπανός έχει μπροστά του δέκα ημέρες και ένα δίμηνο μέχρι τη διακοπή για το Μουντιάλ για να επαναφέρει τον Ολυμπιακό στις... εργοστασιακές του ρυθμίσεις. Με πολλά νέα «βέλη» στη φαρέτρα του, αλλά και με διάθεση να το κάνει.

Για να το πετύχει, όμως, δεν πρέπει να νιώσει μόνος του στην προσπάθεια αυτή. Χρειάζεται στήριξη και υπομονή. Η υπομονή είναι αρετή, αλλά και αυτή έχει ημερομηνία λήξης, δεδομένων των συνθηκών που έχουν δημιουργηθεί ως τώρα. Ο Ολυμπιακός που θα μπει στο γήπεδο μετά τη διακοπή δεν θα πρέπει να θυμίζει σε τίποτα τον Ολυμπιακό του Μαρτίνς. Ούτε του Κορμπεράν. Θα πρέπει να είναι ο Ολυμπιακός του Μίτσελ. Με το μαχαίρι στα δόντια για μια μάχη μέχρι τέλους.