Ο πήχης ανέβηκε στο κατακόρυφο…

Από την κόλαση του 0-4 από τη Μακάμπι Χάιφα έως τον παράδεισο της υπογραφής Μαρσέλο στον Ολυμπιακό η απόσταση ήταν ενάμιση μήνας.

Ο πήχης ανέβηκε στο κατακόρυφο…

Από την κόλαση του 0-4 από τη Μακάμπι Χάιφα έως τον παράδεισο της υπογραφής Μαρσέλο στον Ολυμπιακό η απόσταση ήταν ενάμιση μήνας. Και αν από τότε μέχρι σήμερα άλλαξαν πολλά στο λιμάνι, πολύ περισσότερα από εκείνα που μπορούσαν να συμβούν, ταυτόχρονα στο «ερυθρόλευκο» στρατόπεδο θα πρέπει να κατάλαβαν ότι ο πήχης εκεί όπου είχε χαμηλώσει απελπιστικά, ανέβηκε στο κατακόρυφο και μάλιστα περισσότερο απ’ όσο μπορούσαν να φανταστούν παίκτες και οπαδοί.

Κάτι οι αλλαγές στο ρόστερ, κάτι η πρόκριση στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ, κάτι η βελτίωση έστω και με το σταγονόμετρο από παιχνίδι με παιχνίδι, κάτι η διάθεση να έρθουν έστω και την τελευταία στιγμή ποιοτικοί παίκτες στην ομάδα και κυρίως η απόκτηση ενός ποδοσφαιριστή-θρύλου, του Βραζιλιάνου Μαρσέλο, άλλαξαν την ψυχολογία όλων και ειδικότερα του κόσμου και μαζί τις προσδοκίες όλων για τον φετινό Ολυμπιακό.

Το «ΦΩΣ» μετά τη συντριβή-αποκλεισμό από τη Μακάμπι Χάιφα στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ είχε βασικό θέμα στις 29 Ιουλίου με τίτλο «ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ;» και στο πρωτοσέλιδο περιεχόμενο έγραφε: «Ο αποκλεισμός από το Τσάμπιονς Λιγκ φέρνει τον Βαγγέλη Μαρινάκη μπροστά σε μεγάλα διλήμματα και τον κόσμο του Ολυμπιακού να θέτει το κρίσιμο ερώτημα: Έχει την όρεξη και τη δίψα να αλλάξει για τρίτη φορά “και τα πλακάκια στον Ρέντη”, όπως έκανε το 2010 και το 2018;».

Και σε λιγότερο από ενάμιση μήνα ο πρόεδρος του Ολυμπιακού απέδειξε ότι και όρεξη είχε και δίψα να ξαναχτίσει από την αρχή την ομάδα. Πήρε γρήγορες και πολύ σημαντικές αποφάσεις. Άλλαξε τον προπονητή και έφερε ήδη τρεις ποιοτικούς παίκτες (τους δύο Χουάνγκ και τον Μπιέλ), έφερε ακόμη έναν ποδοσφαιριστή με πολύ καλές συστάσεις για αυτό που αναζητεί η ομάδα από πέρσι (τον ακραίο επιθετικό Μπόουλερ) και έβαλε το κερασάκι στην τούρτα, ρίχνοντας τη μεγάλη «βόμβα» στην παγκόσμια μεταγραφική αγορά με την απόκτηση του τεράστιου Μαρσέλο. Αφήνω δε ότι παλεύει να φέρει κι έναν ακόμη πολύ αξιόλογο κεντρικό χαφ, τον Μπακαγιόκο, από την Τσέλσι.

Παράλληλα, δεν δίστασε να φέρει τα πάνω κάτω και να στηρίξει τον νέο προπονητή με την επιστροφή των Φορτούνη, Κούτρη και Βρουσάι που θεωρούνταν τελειωμένοι επί Πέδρο Μαρτίνς. Δεν δίστασε έναν ποδοσφαιριστή που ήρθε με περγαμηνές από την Αγγλία (Ζινκερνάγκελ) και ο οποίος αγωνίστηκε βασικός και στα έξι ευρωπαϊκά ματς της ομάδας, χωρίς όμως να πείσει για την αξία του, να τον παραχωρήσει δανεικό μετά από δύο μήνες στη Σταντάρ Λιέγης και αν εκεί πείσει, τότε μπορεί του χρόνου να επιστρέψει.

Και εξακολουθώ να πιστεύω ότι με τη φόρα που έχει πάρει, οι αλλαγές στο ρόστερ δεν θα σταματήσουν εδώ. Πάνω απ’ όλους η ομάδα. Όποιος δεν μπορεί να προσφέρει, αποχωρεί. Είτε ελεύθερος είτε με πώληση είτε δανεικός. Ο πήχης ανέβηκε πάλι και ειδικά με την απόκτηση του Μαρσέλο εκτοξεύτηκε. Άρα, όποιος δεν προσπαθεί και ειδικά όποιος δεν έχει προσωπικότητα να αντέξει τον συναγωνισμό σε υψηλό επίπεδο, μπορεί να πηγαίνει. Αλλιώς μόνο ζημιά κάνει…