Γιάννης Βένος: «Ο Άρης θα χτυπήσει το πρωτάθλημα, θα βοηθήσει τον Ολυμπιακό ο Αμπουμπακάρ»

Συνέντευξη στον Θέμη Σινάνογλου

Ο Άρης είναι συμπαθής ομάδα, έκανε καλές μεταγραφές, υπάρχει ενθουσιασμός για πρώτη φορά έπειτα από πολλά χρόνια. Εκεί υπάρχει κόσμος που κάνει όνειρα για πρωτάθλημα. Βλέπουν και τις υπόλοιπες ομάδες που δεν είναι φόβητρο, είναι και το σύστημα των πλέι οφ που δίνει ελπίδες, αλλά κυρίως είναι ο ίδιος ο Άρης που τα τελευταία χρόνια ανεβαίνει.

Μίλησα με τον πρόεδρο των βετεράνων του Άρη, τον Γιάννη Βένο. Σοβαρός άνθρωπος, έχω ξαναμιλήσει στο παρελθόν μαζί του, δεν πετάει στα ουράνια. Και λέει κάποια πράγματα με σκληρή γλώσσα, όπως πρέπει να τα πει. Στο μέλλον δεν θα υπάρχουν πια βετεράνοι στις ομάδες...

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο «ΦΩΣ» στις 19/7/2022

Πόσα χρόνια είστε πρόεδρος των βετεράνων του Άρη;

Κοντά στα 20 χρόνια.

Πόσα χρόνια αγωνιστήκατε στον Άρη;

Έντεκα χρόνια. Είμαι ο 3ος σε αριθμό συμμετοχών παίκτης σε όλη την Ιστορία του Άρη. Κι έχω επίσης ένα ρεκόρ, για 3 σερί χρόνια δεν έχασα ούτε ένα ματς! Σε όλα έπαιζα επί 3 χρόνια, ούτε κάρτα ούτε τραυματισμό. Δύσκολο να συμβεί αυτό σε παίκτη.

Βετεράνοι θα υπάρχουν στο μέλλον;

Ήδη σχεδόν δεν υπάρχουν να μπουν και να παίξουν! Άρχισαν να μην υπάρχουν, είναι είδος υπό εξαφάνιση σε όλες τις ελληνικές ομάδες. Αυτό που γίνεται με τα Ελληνόπουλα είναι απαράδεκτο. Αυτό που βλέπουμε με την εισροή ξένων παικτών εις βάρος των νέων Ελληνόπουλων -ενώ υπάρχουν ταλέντα στις Ακαδημίες και στις χαμηλές κατηγορίες- είναι απαράδεκτο. Και όλοι οι παλιοί παίκτες λέμε το ίδιο όποτε μιλάμε, ενώ δεν είμαστε συνεννοημένοι. Πώς θα βγουν Έλληνες παίκτες αν δεν πάρουν ευκαιρίες και δεν «ψηθούν» παίζοντας αγώνες σε υψηλό επίπεδο; Έτσι έβγαιναν στο παρελθόν όλοι οι σπουδαίοι Έλληνες παίκτες.

Και ο κόσμος γέμιζε τα γήπεδα

Ε βέβαια. Κακά τα ψέματα, αλλιώς πονάει το Ελληνόπουλο την ομάδα του στην οποία παίζει από μικρό παιδί και αλλιώς ένας ξένος περαστικός. Κι αλλιώς δένεται με τους Έλληνες παίκτες ο κόσμος. Είναι πολύ σωστή η πρόταση της ΕΠΟ για υποχρεωτική συμμετοχή 4 Ελλήνων παικτών στις 11άδες κάθε ομάδας, πρέπει να γίνει αυτό το πράγμα.

Γιατί πιστεύετε ότι γεμίζουν οι ομάδες με ξένους παίκτες;

Σε τέτοια έκταση η μόνη εξήγηση που μπορώ να δώσω είναι οι συνδιαλλαγές με μάνατζερ, υπάρχουν συμφέροντα. Δεν ξέρω. Εγώ το αποτέλεσμα βλέπω. Έτσι όπως πάμε, κινδυνεύει να χάσει κάθε ταυτότητα το ελληνικό ποδόσφαιρο, τι Εθνική ομάδα να κάνεις;

Κάθε Τετάρτη έμαθα ότι οι παίκτες του Άρη πάτε στην καφετέρια του Θόδωρου Ζελελίδη.

Ναι, το έχουμε ανάγκη να βρισκόμαστε, να συζητάμε, να πίνουμε μαζί έναν καφέ.

Ποιοι πάτε εκεί;

Όλοι. Αλλά σε σταθερή βάση, εγώ, ο Κούης, ο Φοιρός, ο Ζήνδρος, ο Μόκαλης, ο Τζιφόπουλος, ο Ζελελίδης, ο Σεμερτζίδης.

Υπάρχει κόσμος που για πρώτη φορά εκεί μιλάει για κατάκτηση πρωταθλήματος;

Αυτό είναι δικαιολογημένο από την πλευρά των φιλάθλων και από την πλευρά του επίσημου Άρη. Καθώς τα τελευταία χρόνια ο Άρης ανεβαίνει με σταθερά βήματα, και κάθε χρόνο κάνει το βήμα παραπάνω. Συν τις μεταγραφές φέτος, που είναι γνωστοί παίκτες στην Ευρώπη. Μεγάλα ονόματα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Βέβαια, πρέπει να περιμένουμε να δούμε τι θα μπορέσουν να δώσουν, διότι μερικές φορές το μεγάλο όνομα δεν φτάνει. Η ομάδα πρέπει να δέσει, να αποκτήσει χημεία, γρήγορα θα φανεί αυτό πιστεύω, γιατί πρόκειται για έμπειρους παίκτες. Από αυτήν την εβδομάδα κιόλας ανυπομονούμε να τους δούμε στις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις.

Θα πάτε στο γήπεδο την Πέμπτη;

Ναι, ασφαλώς. Όλοι θα πάμε. Υπάρχει η ελπίδα φέτος ότι ο Άρης θα χτυπήσει το πρωτάθλημα. Περιμένουμε να δούμε μία δυνατή ομάδα που θα παρουσιάσει ο Μπούργος. Ξαναλέω, όμως, ότι μερικές φορές στο ποδόσφαιρο τα μεγάλα ονόματα δεν φτάνουν. Πρέπει να κοιτάμε και τις ηλικίες.

Ο Μπούργος πώς σας φαίνεται;

Επιτυχία ασφαλώς του Άρη που τον έφερε. Για μια ολόκληρη δεκαετία ήταν σε μία από τις μεγαλύτερες ομάδες στην Ευρώπη, την Ατλέτικο Μαδρίτης, στενός συνεργάτης ενός από τους καλύτερους προπονητές στον κόσμο, του Σιμεόνε. Αυτό σημαίνει ότι άξιζε. Αν δεν άξιζε, θα τον είχαν διώξει. Έχει πείρα και γνώσεις. Είναι και πόλος έλξης για καλούς παίκτες -κάποιοι το είπαν κιόλας. Το θετικό είναι ότι ο Άρης έκανε επαγγελματίες 4 νέους από τις Ακαδημίες, αυτό δείχνει ότι ο Μπούργος ενδιαφέρεται και για τα νέα παιδιά. Ελπίζω ότι θα παρακολουθεί τα τμήματα υποδομής ο προπονητής του Άρη, ώστε η ομάδα μας σιγά σιγά να εμπλουτίσει το τμήμα και με παιδιά από τα σπλάχνα του Άρη. Εμείς όλοι που διεκδικούσαμε πρωτάθλημα έτσι βγήκαμε, από τα σπλάχνα του Άρη. Θέλουμε παίκτες που να έχουν τη φλόγα, την αγάπη, τη φιλοδοξία, το πάθος. Όπως και να το κάνουμε, αυτά τα στοιχεία χρειάζονται σε μία ομάδα όσο επαγγελματική και αν είναι.

Η μεγάλη ευκαιρία για εσάς χάθηκε στο μπαράζ με τον Ολυμπιακό. Και είναι απίστευτο ότι ο Άρης δεν έχει έναν τίτλο στο ποδόσφαιρο πάνω από 50 χρόνια. Ούτε Κύπελλο.

Αν ρωτήσετε παίκτες του Ολυμπιακού που έπαιζαν σε εκείνο το μπαράζ, στο α' ημίχρονο έπρεπε να προηγούμαστε, ήμασταν πολύ καλύτεροι, είχαμε δύο δοκάρια. Όμως ο Άρης όπως πάντα είχε μικρότερο μπάτζετ από τον Ολυμπιακό και ο Ολυμπιακός είχε καλύτερους παίκτες στον πάγκο. Εμείς ήμασταν 7-8 παίκτες στην 11άδα που τραβάγαμε όλο το κουπί. Ήμασταν μια πολύ δυνατή ομάδα, στο Χαριλάου είχαμε 17 νίκες σε 17 ματς, που ήταν ρεκόρ στην Ευρώπη, δεν γλίτωνε κανείς. Στο β' ημίχρονο ο Ολυμπιακός έκανε αλλαγές και ισορρόπησε το ματς, εμείς κουραστήκαμε, φάγαμε το γκολ και είπαμε «το χάσαμε». Αν οι τότε διοικούντες είχαν καταφέρει να έχουν στον Άρη έναν Θωμά Μαύρο, εκείνη η ομάδα του Άρη, που κάθε χρόνο διεκδικούσε το πρωτάθλημα, θα είχε πάρει 2-3 τίτλους.

O Καμαρά, που πήρε ο Ολυμπιακός από τον Άρη, σάς άρεσε;

Ε, βέβαια μου άρεσε. Και άρεσε φυσικά στον Μαρτίνς, ο οποίος δεν είναι βλάκας να τον θέλει τόσο πολύ. Ο Ολυμπιακός τον χρειαζόταν. Ο Άρης χρειαζόταν κλασικό φορ που ο Ολυμπιακός τον έχει, τον Ελ Αραμπί. Ο προπονητής του Ολυμπιακού θέλει να αξιοποιήσει τη μεγάλη δύναμη και τη μεγάλη ταχύτητα που έχει ο Καμαρά, να έρχεται από πίσω. Πιστεύω θα βοηθήσει τον Ολυμπιακό.

Σε ποια θέση;

Δεν είναι καθαρός φορ. Είναι να βγαίνει από πίσω, από δεξιά και αριστερά, με μεγάλη δύναμη και ταχύτητα. Με τον Ελ Αραμπί μαζί πιστεύω ότι θα κάνουν θαύματα! Δεν θα ξεχάσω την γκολάρα που έβαλε στην Τούμπα, όπου πέρασε τους αμυντικούς του ΠΑΟΚ οι οποίοι έπεσαν πάνω του και ήταν σαν να έπεσαν σε τοίχο! Τους πέρασε και από δύσκολο σημείο πλάσαρε γκολάρα.

Ως το 1970 ο Άρης είχε πάρει πρωταθλήματα και Κύπελλο, ενώ ο ΠΑΟΚ δεν είχε πάρει τίποτα. Είχε πιο πολύ κόσμο τότε στη Θεσσαλονίκη ο Άρης από τον ΠΑΟΚ; Τι ξέρετε;

Μα ο Άρης είναι πιο παλιά ομάδα από τον ΠΑΟΚ. Είναι λογικό, αφού ήταν η παλιά ομάδα της Θεσσαλονίκης και με τίτλους. Ο ΠΑΟΚ ευτύχησε τα τελευταία χρόνια να έχει πιο δυνατούς οικονομικά παράγοντες, με αποκορύφωμα τον Σαββίδη, ο οποίος είναι «Κολοσσός» οικονομικά. Ο Καρυπίδης δεν έχει τέτοια οικονομική επιφάνεια, όμως προσπάθησε φιλότιμα και έχει ανεβάσει σταθερά τον Άρη. Μην ξεχνάμε πού ήταν ο Άρης όταν τον πήρε ο Καρυπίδης... Είναι ένας παράγοντας που έδωσε φτερά στον Άρη.

Πού πονάει ο Άρης; Αγωνιστικά

Η άμυνά του έχει δείξει ότι είναι σταθερή. Στα χαφ ήθελε παίκτες και στην επίθεση. Πήρε μεγάλα ονόματα, να δούμε τι θα δώσουν στην ομάδα ώστε να κάνει το βήμα παραπάνω.

Μετά τη δολοφονία του Άλκη θα σταματήσει η βία για τις ομάδες; Ή δεν θα γίνει τίποτα;

Είναι μια καλή ερώτηση αυτή. Δεν ξέρω αν θα σταματήσει η βία, ήδη έχει αρχίσει να ξεχνιέται ο Άλκης. Εμείς οι βετεράνοι με τα ματς που δίνουμε προσπαθούμε να κρατάμε τη μνήμη του ζωντανή. Πρέπει η Πολιτεία να θεσπίσει πολύ αυστηρούς νόμους ενάντια στη βία. Ήδη έχουν γίνει βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση. Να μην υπάρχει ατιμωρησία. Αυτό που έγινε με τον Άλκη είναι τρελό. Να είναι το παιδί κάτω από το σπίτι και να συζητάει με άλλα παιδιά και να έρχονται οπλισμένοι οι δολοφόνοι να τον σκοτώσουν, μόνο και μόνο επειδή υποστήριζε άλλη ομάδα. Αυτό είναι τρελό, είναι απαίσιο, είναι αντικοινωνικό, δεν υπάρχουν λόγια. 'Ήμασταν με τον Γιώργο Φοιρό και συζητούσαμε, έλεγε ότι μένει 500 μέτρα παρακάτω και θα μπορούσε να ήταν το δικό του παιδί. Ήταν ένα σοκ που ακόμα δεν έχουμε ξεπεράσει. Εμείς με την οικογένεια του Άλκη έχουμε βρεθεί.

Πείτε μου γι’ αυτό

Ο πατέρας του ήταν ανώτατος αξιωματικός του ελληνικού στρατού, η μητέρα του διευθύντρια δασκάλα. Το παιδί σπούδαζε στο πανεπιστήμιο. Εξαιρετική οικογένεια. Ένα παιδί που δεν προκαλούσε. Τους φέραμε στο γήπεδο. Έχουν χάσει οι άνθρωποι τη γη κάτω από τα πόδια τους... Κρίμα, πολύ κρίμα, πρέπει να κρατηθεί η μνήμη του ζωντανή για να μην επαναληφθούν τέτοιες φρικαλεότητες.