Ολυμπιακός: Στην αναζήτηση του ιδανικού

Σε ένα απόγευμα που ο Ολυμπιακός προσπάθησε να συνδυάσει τη νίκη με πολύ καλύτερο ποδόσφαιρο σε σχέση με αυτά του περασμένου μήνα, σε μεγάλο βαθμό τα κατάφερε. Πήρε το τρίποντο που τον κράτησε σε ασφάλεια από τον ΠΑΟΚ, αλλά και χάρισε ωραίες στιγμές με πρωταγωνιστή τον σκόρερ Γκάρι Ροντρίγκες, αλλά πραγματικό μαέστρο κατά την άποψή μου, τον Ματιέ Βαλμπουενά. Ο Γάλλος από το πρώτο λεπτό που έβαλε το γκολ έως τη στιγμή της αλλαγής του (ίσως θα μπορούσε να μείνει κι άλλο έτσι όπως συνέχισε να παίζει και στην επανάληψη) ήταν απολαυστικός. Με διαρκή συμμετοχή στο παιχνίδι, με εναλλαγές θέσεων στην τριάδα πίσω από τον Ελ Αραμπί, με πάρα πολλές ωραίες πάσες και συνεργασίες, με καλά στημένα. Μέχρι και δεύτερο γκολ με κεφαλιά πήγε να βάλει, αλλά αιφνιδιάστηκε όταν βρέθηκε ολομόναχος στην μικρή περιοχή.

Σε ένα τέτοιο ματς που ο Πέδρο Μαρτίνς είδε την ομάδα του να βάζει δύο γκολ πριν καν συμπληρωθεί το πρώτο πεντάλεπτο θα περίμενε αν μη τι άλλο ότι δεν θα ανησυχούσε για το αποτέλεσμα. Γιατί από τη μείωση του σκορ εκ μέρους των φιλοξενούμενων μέχρι να μπει το τρίτο γκολ από τον Ροντρίγκες, σίγουρα υπήρξε ανησυχία και αρκετά σοβαρή για τη διαφύλαξη της νίκης. Ίσως να ήταν και αδικία της ίδιας της ομάδας προς τον εαυτό της να έχει κάνει το 2-0 στο 4’ και να αγχώνεται για να νικήσει.

Το λάθος του Ολυμπιακού ήταν ότι πίστεψε πως μετά το γρήγορο προβάδισμα θα έβρισκε ανοιχτό γήπεδο για να βάλει νωρίς και τρίτο και τέταρτο γκολ. Μόνο που ο Παναιτωλικός εκτός του ότι απειλούσε μπροστά με τις ευκαιρίες του Βέργου και το γκολ του Μόρσεϊ, κρατούσε καλά και πίσω. Απειλήθηκε στο πρώτο μέρος μόνο στα τελευταία λεπτά, εκεί που ο Ολυμπιακός πίεσε για να πάει στα αποδυτήρια ξανά με ασφαλές προβάδισμα.

Με τον Παναιτωλικό να βρίσκει άλλες δύο καλές φάσεις στην επανάληψη για να ισοφαρίσει και με τον Ολυμπιακό να έχει τις δικές του για να σκοράρει, το ματς πήγαινε στο «ποιος θα το βάλει πρώτος». Εν τέλει ο Γκάρι ήταν αυτός που ενώ έδειχνε ότι είχε κουραστεί και δεν είχε μεγάλη συμμετοχή, βρήκε τον παμπόνηρο τρόπο να αξιοποιήσει την ολιγωρία του αντίπαλου στόπερ και να τελειώσει την υπόθεση.

Μπορεί να φαίνεται ότι τα θέλουμε όλα δικά μας, δηλαδή και ευρείες νίκες και σούπερ θέαμα και καθόλου άγχος, αλλά εννοείται ότι δεν είναι εύκολο. Όμως με 2-0 στο 4’, θα έπρεπε ο Ολυμπιακός να είχε φροντίσει να κάνει τη ζωή του πιο εύκολη, όσο καλή ομάδα πράγματι είναι αυτή την εποχή ο Παναιτωλικός. Με πολύ μεγάλη αυτοπεποίθηση. Κάποιοι πιστεύουν ότι ο Ολυμπιακός έως το τέλος της φετινής σεζόν δεν θα μπορέσει να προσφέρει σούπερ στιγμές ή θεαματικά παιχνίδια, αλλά το παιχνίδι με τον Παναιτωλικό απέδειξε ότι δεν είναι και τόσο απίθανο να συμβεί. Μόνο που η αμυντική ικανότητα της ομάδας και η δυνατότητά της να αποφεύγει φάσεις και γκολ σε βάρος της, επίσης είναι ένα στοιχείο που δεν θα πρέπει να διαταραχθεί. Γιατί τα ματς που έρχονται είναι πολύ δύσκολα και ειδικά τα ευρωπαϊκά.